ورزش دات آنلاین- روابط گسترده لاتزیو و آمریکای جنوبی به قدری بوده که بسیاری از ورزشکاران آرژانتینی برای سازگاری با اروپا، ابتدا به لاتزیو می‌پیوندد و در این بین باشگاه لاتزیو ستارگان آرژانتینی زیادی به جهان فوتبال معرفی کرده که خوان سباستین ورون یکی از این ستارگان است. او در مصاحبه با لاتزیاله در رابطه با قهرمانی تیم ملی آرژانتین گفت: من از بدو تولد قهرمانی آرژانتین را دیدم. این شانس را داشتم تا به عنوان بازیکن نیز قهرمان شوم اما اکنون به عنوان یک هوادار حس قهرمانی را تجربه می‌کنم. ما مدت‌ها منتظر این لحظه بودیم و دیدن شادی این پسرها آن هم با کلی شور و اشتیاق فوق العاده بود. به عنوان یک آرژانتینی امیدوارم من هم بتوانم به نسل فوتبال آرژانتین را کمک کنم. فوتبال برای ما آرژانتینی‌ها یک روش زندگی است، ممکن است غذای روی میز نداشته باشید اما فوتبال این ذهن را دور می‌کند. هیج ورزشی این توانایی را ندارد و این معجزه فوتبال است.

به تازگی میهایلوویچ ستاره یوگسلاووی لاتزیو که سابقه همبازی بودن با ورون را داشت، درگذشت و خوان ورون در رابطه با این اتفاق توضیح داد: من در تمامی‌ این‌ سال‌ها روند بیماری سینیشا را به یاد دارم. گاهی با استانکوویچ و مانچینی در رابطه با وضعیت او صحبت می‌کردم. اخیرا به آریانا(دختر میهایلوویچ) نامه نوشتم. وقتی این خبر تلخ به گوشم رسید من همراه با ویری و نستا  در قطر بودم و چند ساعت تنها سکوت کردیم. میلیتو، کوردوبا و زانتی نیز هم بودند و هیچکس این اتفاق را فکر نمی‌کرد. او یک مرد قوی بود. همه ما می‌دانستیم این اتفاق برای هر یک از ما رخ می‌دهد اما برای او نه.

او اضافه کرد: سینیشا یک برادر بزرگتر برای من بود. بعد از تمرین، چند ساعت تمرین ضربه ایستگاهی می‌کردیم و او به من یاد داد چگونه فوتبال بازی کنم. من با مسی و مارادونا نیز تمرین کردم اما میهایلوویچ بهترین بود. همه پنالتی را یک موقعیت گل صد در صد می‌دانستند اما وقتی او برای ارسال کرنر می‌رفت مدافعان حریف مات و مبهوت ارسال‌های او می‌شدند. لبخندش، سخاوتش، همیشه مثبت اندیش بود و این برای من بهترین درس بود.  اگر بخواهم درباره او حرف بزنم، لبخند می‌زنم و دلم برای برادرم تنگ می‌شود.  وقتی به سمپدوریا رسیدم، همیشه باهم بودیم، او به من کمک کرد تا من به یک کشور جدید عادت کنم. تقریبا مانند روبرتو مانچینی، تمام دوران حرفه‌ای هم را با میهایلوویچ به اشتراک گذاشتم و خاطرات زیادی دارم.

او در رابطه با بازیکنان آرژانتینی لاتزیو خاطرنشان کرد: دوره ما بازیکنان آمریکای جنوبی زیادی داشتیم و همه دارای شخصیت قوی بودیم. مدیریت تیم آسان نبود و تنها کسی که توانایی کنترل بر ما را داشت اریکسون بود. همه می‌خواستند بازی کنند اما تنها یازده بازیکن این شانس را داشتند، بنابراین کار آسانی نبود. زمانی که خودم در آرژانتین حضور داشتم چند جوان مدیریت کردم و به شدت سخت بود. من همیشه یک لاتزیویی هستند ولی هیچوقت آنها را فراموش نمی‌کنم.

ورون در مقایسه مارادونا و مسی نیز تصریح کرد: امروز بی‌انصافی است که آن دو را با یکدیگر مقایسه کنیم. مارادونا دوران خودش را داشت و فوتبالی که به ما نشان داد را هرگز نخواهیم دید. ما آرژانتینی‌ها به خاطر حضور مارادونا به ایتالیا آمدیم. از فوتبال متشکر هستم که مسی را به ما داد. در این دوران او ما را به یاد مارادونا انداخت و این غیرقابل انکار است. زمانی که دیگو بود هیچ تلفن همراه یا رسانه‌‍ای وجود نداشت اما الان خیلی چیز‌ها فرق کرده است.

خوان ورون در آخر نسبت به قهرمانی آرژانتین تحت هدایت اسکالونی اظهار داشت: او با یک تغییر نسل بزرگ، بیرون کردن نسل قدیمی و اضافه کردن بازیکنان جوان نشان داد شجاعت زیادی کرد. مهم‌تر از همه در آرژانتین فشار زیادی را تحمل می‌کند، او ثابت کرد یک مربی بزرگ است. من فکر می‌کنم مسی از اهمیت کل تیم آگاه شد و او می‌دانست که مسی رهبر تیم است. او بازیکنان را اضافه کرد و همه را با رهبری لیونل مسی مدیریت کرد.

انتهای پیام/