جوایز جام جهانی: گری نویل درباره قطر 2022 حکم می‌کند

تاریخ: ۲۷ آذر ۱۴۰۱، ۰:۴۶:۰۷

کدخبر: 12623

جوایز جام جهانی: گری نویل درباره قطر 2022 حکم می‌کند
بهترین بازیکن؟ بهترین بازیکن جوان؟ بهترین مدیر؟ بزرگترین بدشانسی‌ها؟ گری نویل حکم خود را درباره جام جهانی 2022 قطر اعلام کرد.

ورزش دات آنلاین - جام جهانی روز یکشنبه به اوج خود می رسد و آرژانتین و فرانسه برای کسب بزرگترین جایزه فوتبال در حال مبارزه هستند. اما وقتی تاریخ به قطر 2022 نگاه می‌کند، این تورنمنت برای چه کسانی، چه چیزهایی به یادگار خواهد گذاشت؟ بهترین بازیکن، بهترین بازیکن جوان و بهترین عملکرد مدیریتی از آن کیست؟ چه کسی ناامید شد و نتوانست انتظارات را برآورده کند؟ گری نویل، رای خود برای جام جهانی 2022 را اعلام کرد که در ادامه می‌خوانید.


بهترین بازیکن مسابقات

قطعا این عنوان به کیلیان امباپه یا مسی می‌رسد. اما احتمال مسی بیشتر است، چون امباپه در کار تیمی بهتر می‌درخشد.

امباپه بازیکنان بزرگی در اطراف خود دارد و در حالی که بازیکنان اطراف مسی از استاندارد خوبی برخوردارند، اما در یک سطح نیستند. مسی به دلیل سن و سالش هیچ شباهتی به بازیکن 10 سال پیش ندارد، اما او فقط یکی دو لحظه در لحظات باورنکردنی با یک پاس گل، گل موفقی به ثمر می‌رساند.

هیچ بازیکنی به اندازه لیونل مسی در قطر 2022 گل یا پاس گل ندارد


بقیه بازیکنان آرژانتین به شکلی باورنکردنی با سرسختی و روحیه بالا از مسی حمایت می کنند. اما به نظر می‌آید هر کسی که یکشنبه برنده شود به عنوان بهترین بازیکن مسابقات انتخاب شود.


بهترین بازیکن جوان مسابقات

جود بلینگهام برای انگلیس از نظر عملکرد با کیفیت به همان خوبی گاوی و پدری برای اسپانیا بودند، اما آنها فاقد آن غریزه قتل و بی رحمی برای پیروزی در مسابقات حذفی بودند. جولیان آلوارز نیز برای آرژانتین فوق العاده بوده است. عملکرد او در نیمه نهایی جام جهانی مقابل تیم قدر کرواسی، درخشان بود.


جولیان آلوارز چهار گل در جام جهانی به ثمر رسانده است


آلوارز برای مسی بسیار مهم شده است. زمانی که مسی در اوایل تورنمنت با لائوتارو مارتینز بازی می کرد، واقعاً برای او اهمیتی نداشت، اما آلوارز در چند بازی اخیر عالی ظاهر شده و کار او در اطراف مسی قابل توجه است. او یک جرقه درخشان بوده و در همان طول موجی که مسی‌ هست قرار دارد.


بهترین مدیر

باید سرمربی مراکش باشد. ولید رگراگی مدیر این مسابقات است.

ولید رگراگی مراکش را با یک حرکت تاریخی تا نیمه نهایی هدایت کرد


بدیهی است که او در بدو ورودش به میدان هشت بازی با این تیم داشته است. عملکردش مقابل فرانسه فوق العاده بود. تصور اینکه آنها در نیمه دوم با سه بازیکن دفاعی که در ترکیب اصلی نام بردند در زمین نبودند و همچنان در بازی با قهرمانان جهان همان‌طور که باید قدرتمند بازی کردند، کاملا نفس گیر بود.

آنها کوتاه آمدند، اما بی شک او مدیر مسابقات است. مهم نیست یکشنبه چه اتفاقی می افتد، رسیدن مراکش به نیمه نهایی داستان زیبای جام جهانی‌ست.


بزرگترین بدشانسی‌ها

نا امیدی بزرگی برای آلمان در مرحله گروهی به وجود آمد، و برزیل نیز مانند آلمان در مرحله یک چهارم نهایی حذف شد. اتفاق بدی بود. با بازیکنانی که داشتند واقعا باید به مرحله بعدی صعود می‌کردند.

بلژیک نتوانست از مرحله گروهی صعود کند


اما بلژیک تیمی بود که بیشتر از همه از آنها ناامید شدیم. نحوه حذف آنها و اخبار و ارتباطاتی که از کمپ به بیرون مخابره می شد، احساس خوبی نمی‌داد. بازیکنان گفته بودند که یک روز قبل از بازی، در بهترین حالت ممکن خود بودند. تصور کنید که این چه احساسی در سایر بازیکنان گروه ایجاد می کند.

زمانی که بلژیک شروع به این گونه صحبت‌ها کرد، برای روبرتو مارتینز بسیار سخت شده بود که بتواند آنها را به فضا و شرایط خوبی برساند.


آیا رونالدو بدشانسی آورد؟

به نظر می‌رسد که رونالدو بعد از بازی پرتغال، احساس کم توانی و بدشانسی داشته است. آرژانتین به عنوان یک گروه،دور مسی جمع شده و بر طبق نقاط قوت او بازی کرده بود. فرناندو سانتوس و پرتغال هم همین کار را با رونالدو انجام می دادند. فقط به نظر می رسد اتفاقی در مسابقات رخ داد که منجر به تغییر آن برنامه ها شده بود.

گری نویل امیدوار است کریستیانو رونالدو بتواند تیمی در لیگ برتر پیدا کند و معتقد است این مهاجم،

دلیل شکست پرتغال مقابل مراکش در نیمه نهایی جام جهانی نبود


وقتی رونالدو را در نظر نگیرید، این به یک داستان جهانی بدل می شود. دیدن گریه کریستیانو رونالدو اصلا تصویر خوبی نیست، چرا که او به خوبی می‌داند که دیگر قرار نیست در جام جهانی شرکت کند.

گری نویل احساس می کند که فینال جام جهانی نباید مورد لیونل مسی را به عنوان بهترین بازیکن تاریخ در نظر بگیرد

و می‌گوید این انتخاب سلیقه‌ای است و به همین دلیل کریستیانو رونالدو را ترجیح می دهد


البته که نه تنها این برای رونالدو موفقیت کمی نبود، بلکه دستاورد بزرگیست که بازیکنی در سن 37 سالگی بتواند چنین عملکردی نشان دهد. اما خب این مسیر خداحافظی او از پرتغال بود و این تیم در مقابل مراکش چقدر نا امیدکننده و نگون بخت بازی کرد.

انتهای پیام/


اخبار مرتبط

...