با مثبت‌شدن تست دوپینگ دو ملی‌پوش تکواندو که می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری برای این رشته و ورزش ایران داشته باشد، مسئولان و کادرفنی تیم ملی به جای پیدا کردن علت این موضوع بیشتر بهانه‌تراشی می‌کنند تا سهل‌انگاری رخ داده را مخفی کنند البته موارد دشمنی با ساعی و فدراسیونش کتمان ناپذیر است اما تمام تقصیر نباید متوجه این موضوع باشد.
ورزش دات آنلاین- در روزهای اخیر خبر مثبت شدن تست دوپینگ دو ملی پوش تکواندو ایران موجی از نگرانی بابت آینده رزمی کاران و البته این رشته ایجاد کرده است. باتوجه به صحبت‌های صورت گرفته به نظر می‌رسد در صورت مثبت شدن تست دوپینگ یک ملی پوش دیگر، فدراسیون جهانی می‌تواند تکواندو ایران را حداقل برای دو سال تعلیق کند و این به قیمت از دست رفتن المپیک پاریس برای این رشته مدال آور است. از زمانی که خبر دو دوپینگ منتشر شده مسئولان فدراسیون، کادرفنی و البته ملی پوشان از غیرعمدی بودن این دوپینگ و البته در کار بودن توطئه در این موضوع صحبت کردند.
همان طور که دو هفته پیش «ورزش دات آنلاین» در گزارشی با عنوان «دوپینگ را زیبا نکنیم» به این موضوع پرداخت، باردیگر باید تاکید کرد که مقصر اول و آخر این اتفاق کسی نیست جز خود ورزشکار.
اصغر رحیمی سرپرست دبیری فدراسیون تکواندو با تایید این موضوع گفت: رئیس فدراسیون، بنده، سرمربی تیم ملی با کلهر جلسه داشتیم او ادعا می‌کند که اصلا هیچ داروی مصرف نکرده است. در هر صورت «وادا» تست او را مثبت اعلام کرده و در چنین مسائلی ورزشکار مسئول است و فدراسیون هیچ مسئولیتی ندارد. ضمن اینکه این نامه به شخص کلهر ارسال شده و به فدراسیون ارسال نشده است.
یکی از مواردی که در این پرونده دائما اعلام می‌شود این است که ماده کشف شده از نمونه این تکواندو کاران مخصوص بدنسازی و وزنه برداری یا ورزش‌های قدرتی است و با توجه به اینکه آن‌ها در حال وزن کم کردن هستند دلیلی برای استفاده از این ماده ندارند.
در نگاه اول این موضوع کاملا منطقی به نظر می‌رسد اما اگر این یک دلیل درست و منطقی است پس چرا فدراسیون جهانی و وادا این دلایل را قبول نمی‌کند؟ اگر استفاده از ماده کشف شده در نمونه تکواندوکاران ایران که از خانواده استروئید آنابولیک است، فقط به درد رشته‌های قدرتی می‌خورد پس باید برای استفاده تکواندوکاران آزاد می‌بود و اصلا جزو موارد دوپینگی آن‌ها به حساب نمی‌آمد. آیا این گونه است؟!
پاسخ کاملا منفی است؛ ماده دوپینگی همیشه دوپینگ به حساب می‌آید. هر ماده‌ای که باعث بهبود عملکرد نامتعارف فیزیکی شود جزو موارد دوپینگ است.
موضوع دیگر درخصوص این اتفاق بحث توطئه علیه فدراسیون است. اگر این موضوع را بدون اما و اگر بپذیریم سوالی که پیش می‌آید این است که چه کسی سهل انگاری کرده؟ اینکه در اردوی تیم ملی یک نفر یا چند نفر به راحتی بیایند و دو سه ورزشکار را دوپینگی کنند و بروند منطقی به نظر می‌رسد؟ آیا فدراسیون و کادرفنی نباید اندک امنیتی را برای مکمل و غذاهای مورد استفاده ورزشکار ایجاد کند؟ اگر این ادعا به همین راحتی می‌بود تمام افرادی که دوپینگ‌شان مثبت می‌شد به راحتی شانه خالی کرده و می‌گفتند کسی در غذا یا مکمل ما داروی نیروزا ریخته است! اینکه مسئولان بیایند بگویند کسی به دنبال خراب کردن فدراسیون و هادی ساعی بود و این کار را کردند چیزی را عوض می‌کند؟! آیا محرومیت تکواندوکاران برطرف می‌شود؟ آیا اصلا آبروی تکواندو ایران باز می‌گردد؟
متاسفانه پاسخ به این سوال هم منفی است. اتفاق رخ داده هیچ مقصری جز ورزشکار یا در صورت قطعی دانستن توطئه، فدراسیون ندارد. همه دلایل و بهانه‌ها تلاشی برای توجیه سهل انگاری است.