مشکلات دوپینگ ورزشکاران به دلیل مسائل شخصی پزشکی در سال های اخیر تبدیل به معضلی شده که در نهایت به توجیهات عجیب و غریب از سوی مسئولان و شخص خاطی انجامیده.
ورزش دات آنلاین- در روزهای اخیر خبرهایی در خصوص مثبت شدن تست دوپینگ یکی از قهرمانان پارالمپیک ایران منتشر شد که این موضوع باعث محرومیت چهارساله او در حکم اولیه شده و مسئولان به دنبال این هستند که با ارائه مستنداتی این محرومیت را کاهش بدهند.
دوپینگ ورزشکاران در تمام دنیا یک معضل غیرقابل کتمان است که تلاش کشورها و نهادهای بین المللی برای کاهش تعداد آن هاست و هیچ گاه نمی‌تواند به صفر برسد. در سال‌های اخیر و با جود دقیق‌تر شدن آزمایش‌های تشخیص دوپینگ، نهادهای بین المللی مبارزه با آن به آگاه‌تر شدن و اطلاع رسانی لازم به ورزشکاران نیز توجه زیادی داشتند تا تعداد نمونه‌های مثبت غیرآگاهانه هم کاهش پیدا کند.
با این حال در سال‌های اخیر در چند نمونه شاهد دوپینگ‌های غیر آگاهانه‌ای بودیم که گاهی منجر به از دست رفتن سهمیه یا حتی مدال المپیک انجامیده و حالا هم مورد دیگری که سبب می‌شود یک قهرمان در پارالمپیک پاریس محروم باشد. نکته جالب توجه در این موارد این است که این ورزشکاران بدون هماهنگی با پزشک ورزشی آگاه از داروهای ممنوعه استفاده کرده و حتی مربیان و مسئولان بعد از مثبت شدن تست متوجه این اتفاق شدند!
اینکه مسئولان تا چه اندازه درخصوص آگاهی دادن به ورزشکاران کم کاری و سهل انگاری کردند موضوع قابل بحثی است اما اینکه یک ورزشکار در حد المپیک و پارالمپیک چرا هنوز به لحاظ تفکر حرفه‌ای در این مورد به جایگاه موردنظر نرسیده تاسف برانگیز است.
در دنیای ورزش دوپینگ آگاهانه و غیرآگاهانه اهمیت زیادی ندارد و سفیدسازی فرد دوپینگی امری غیرقابل پذیرش است و تقریبا می‌توان گفت دوپینگ برای نیرومندتر شدن جهت شرکت در یک مسابقه با استفاده پزشکی از یک دارو تفاوتی ندارد؛ مگر در موارد نادر که باید با مستندات پزشکی قوی و البته سخت به اثبات برسد یا به عبارتی ورزشکار پیش از استفاده از دارو آن را به فدراسیون پزشکی ورزشی اطلاع دهد.
در این موارد هم محرومیت در نظر گرفته می‌شود و فقط می‌تواند منجر به کوتاه‌تر شدن دوره غیبت بینجامد. بنابراین ورزشکاران باید بدانند مقصر اول و آخر هر دوپینگی خودشان هستند و وقتی نامشان در لیست قرار می‌گیرد اهمیتی ندارد با چه نیتی دوپینگ کردند. برای نهادهای بین المللی قابل پذیرش نیست که یک ورزشکار بدون آن که فدراسیون پزشکی ورزشی کشور مربوطه در جریان باشد یک دارو را استفاده کند. مگر می‌شود ورزشکار بین المللی که در آستانه اعزام به یک رقابت مهم قرار دارد به مانند یک فرد عادی نزد پزشک برود و دارو استفاده کند و یک کلمه هم به پزشک ورزشی اطلاع ندهد؟!
به هرشکل نه تنها ورزشکاران بلکه مسئولان هم باید بدانند که نباید برای توجیه کردن چنین دوپینگ‌هایی تلاش کنند چرا که نتیجه‌اش افزایش این موارد و البته گول زدن خودمان است.