بازیهای آسیایی هانگژو باردیگر ثابت کرد که مسئولان فقط در شعار از لزوم حمایت از ورزش زنان صحبت میکنند اما در عمل این اتفاق رخ نمیدهد.
ورزش دات آنلاین- شعار حمایت از ورزش زنان و اعتقاد به توانایی آنها در کسب مدال سالهای سال است که از زبان مسئولان خارج میشود و به گوش ما میرسد اما در عمل همه چیز برعکس است.
مسئولانی که در مصاحبههای متعدد خود از لزوم توجه به ورزش زنان و سهم آنها در بهبود وضعیت کاروان ایران در بازیهای آسیایی و المپیک صحبت میکند اما زمان عمل که فرا میرسد همه چیز را فراموش میکنند.
حدود دو هفته از پایان بازیهای آسیایی هانگژو و عملکرد نامناسب کاروان ایران میگذرد. زنان ایران در ۲۰۲۲ نتوانستند طلا صید کنند که پیش از این در گزارش «طلای هانگژو پسند زنان ایران نشد! » این موضوع مورد بررسی قرار گرفت. نکته دیگری که در خصوص زنان ایران در بازیهای آسیایی به چشم آمد غایبان بودند!
فلسفه راه اندازی بازیهای آسیایی به این خاطر بود که ورزش قاره در المپیک توانایی رقابت با بزرگان جهان را نداشت؛ البته به جز کشورهایی چون چین، ژاپن و….
برهمین اساس برای پیشرفت ورزشکاران آسیایی این بازیها راه اندازی شد تا فرصتی برای کسب تجربه و البته آمادگی حضور در میادین بزرگتری چون المپیک باشد اما این فلسفه به طور کلی فراموش و تمام نمایش قدرت ایران به جای المپیک به این بازیها معطوف شد.
به همین خاطر و با این استدلال نام کاروان» کیفی" شد و بسیاری از جمله زنان از اعزام بازماندند. والیبال، بسکتبال (۳ نفره و ۵ نفره)، هندبال، فوتبال و… زنان توانایی حضور مداوم در رقابتهای جهانی، المپیک و گاهی حتی آسیایی را هم ندارند و بازیها میتوانست فرصت خوبی برای کسب تجربه و طی کردن مسیر پیشرفت بود.
به غیر از این رشتههای تیمی ایران این فرصت را داشت که شمشیربازان و حتی تیم کامل پینگ پنگ را هم به هانگژو اعزام کند اما این اتفاق رخ نداد.
در واقع این بازیها بیشتر برای زنان ایران سودمند است که بتوانند رقابتی با سطح بالا را تجربه کنند اما متاسفانه مسئولان هربار به یک بهانه مانع این کار میشوند.
فدراسیونها و مسئولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش ترجیح میدهند روی رشتههای انفرادی مثل کاراته یا تکواندو و ووشو که هزینه کمتری برای آماده سازی آنها نیاز است تمرکز کنند و بقیه رشتهها را به بهانههای مختلف به حاشیه ببرند. اگر چه همین رشتهها جز تکواندو المپیکی نیستند و حتی همین رشتههای غیرالمپیکی هم در هانگژو به توفیق خاصی نرسیدند!
این نگاه به بازیهای آسیایی سطح ورزش ایران را پایین آورده و شاید بتوان گفت امروز تمام فکر و ذکر مسئولان کسب مدال در این بازی هاست در حالی که با یک برنامه ریزی درست میتوانستیم از این بازیها به عنوان یک تورنمنت آماده سازی سطح بالا برای حضور در المپیک و پیشرفت ورزش زنان استفاده کنیم اما این اتفاق رخ نداد.
انتهای پیام/