ورزش دات آنلاین- فریده هادوی این روزها به عنوان مدیر تیم‌های ملی بسکتبال زنان با دختران ایران به مسابقات کاپ اسیا رفته تا ضمن ارائه تجربیات سالهای گذشته‌اش برای موفقیت تیم ملی تلاش کند. او با توجه به دومی تیم ملی در گروه الف این رویداد گفت: «ممکن است هر تیمی در مسیر هدفی که دارد افت و حیزی را تجربه کند و به نظر من باخت مقابل اندونزی که مدعی اصلی قهرمانی است، به موقع بود و می‌تواند انگیزهٔ بیشتری برای ادامه راه ایجاد کند. »

او درباره دو برد تیم ملی زنان ایران در آغاز راه هم بیان می‌کند: «همانطور که همه می‌دانید مالزی یکی از تیمهای سرسختی بود که در بازی اول با آن روبرو شدیم. ما پیش از این زمانی که من سرمربی بودم با مالزی بازی کرده بودیم. آنزمان شرایط رویارویی با آنها را نداشتیم. ولی در حال حاضر شرایط بسیار فرق کرده، سبک بازی تیم ملی تغییر کرده و اعتماد به نفسی که از بازیهای دوستانه با اردن و تورنمنت ویلیام جونز بدست آوردیم  توانست نتیجه بازی را تغییر داده و به نفع ما تمام شود. »

هادوی همچنین تاکید می‌کند: «بعد از برد مالزی نوبت به مغولستان رسید، آنهم تیمی که ۵۰ سال تجربه برد نداشته و بدون اینکه دچار غرور شود، با برنامه ریزی و کنترل خوب النی، سرمربی تیم ملی توانست با شرایط بسیار خوبی برابر مغولها ظاهر شود و پیروزی را از آن خود کند. من با توجه به تجربه‌ای  که سالها در سمت سرمربی تیم ملی داشته‌ام یک نوع شکوفایی در بازیکنان و هم کادر فنی ایرانی تیم می‌بینم. »

سرمربی سابق تیم ملی زنان ایران در خصوص تعویض‌های النی کاپوچیانی نیز می‌گوید: « کوچینگ النی را می‌توان لایو کوچ نامید. او بر اساس شرایط بازی و در مو قعیتهای پنج نفره تعویض می‌کند. او با توجه به شناختی که از بازیکنان دارد و می‌داند نفرات را براساس براساس تاکتیک تیمی به میدان می‌فرستد. تاکیتکی که زاییده افکارش است و به موقع هم تعویض‌ها را انجام می‌دهد. »

فریده هادوی معتقد است تیمهای حاضر در تایلند بسکتبال متفاوتی را ارائه می‌کنند: «هشت تیم حاضر بسکتبال متفاوتی را به نمایش می‌گذارند. مثلا تیم اندونزی و قزاقستان قامت‌های بلند دارند و برعکس در مالزی بدنهای ورزیده  دیده می‌شود که فضای بیشتری را پوشش می‌کنند. همین تنوع بازی  در حریفان است که بازیکنان ایران را محک می‌زند  و اینکه  با دانش بسکتبالشان  در هر مسابقه با یک روند متفاوت کاربردی باید بازی کنند. البته ترنور، رانینگ‌های که در میدان می‌دهیم نشان از ضعف ما در کار پایه است یا پرتابهای آزادی که بخصوص دربازی مقابل مغولستان از دست دادیم. برعکس ما مغولها یک امتیاز یک امتیاز روبروی ما پوئن گرفتند  . پس باید روی این مساله کار شود. »

اینکه ما براساس سه بازی آن هم بعد از چندین سال نتیجه گرفتیم و بخواهیم بسکتبال کل ایران را قضاوت کنیم کار درستی نیست. شاید خوش بینانه بتوانیم آن اظهار نظرها را بکنیم. باید بگذاریم تورنمنت تمام شود و بعد از آن ببینیم برای رفع نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت چه برنامه‌ای داریم. ببینیم برای زنانمان از چه استراتژی باید استفاده کرد و چه اعتباراتی از کل برنامه ریزی‌ها و نیروی انسانی را به بانوان اختصاص دهیم بعد از آن می‌توانم بگویم در اینده دور و نزدیک می‌توانیم همپای مردان در آسیا قدرت نمایی کنیم یا نه!

فریده هادوی در پایان می‌گوید: «الان باید هرچه را بدست می‌آوریم با ۵۰ سالی که از دست رفت قیاس کنیم. من باید همین جا از جواد داوری تشکر کنم که به عنوان یک بسکتبالیست موفق این تلاش را دیده و توجه خاصی برای پرورش بانوان دارد. من به عنوان بازیکن، سرمربی و کادر فنی فعال کرده‌ام و به نظرم همه این توجهات باعث شد خون تازه‌ای به بسکتبال ما تزریق کرد و از ایشان ممنونم. »

انتهای پیام/