ورزش دات آنلاین-سیاوش عباس آبادی مربی ایرانی کشتی فعال در کشور ژاپن است. او که اصالتی کرمانشاهی دارد، از سن ۱۶ سالگی ساکن کرج بوده و از حدود ۱۰ سال پیش به اتفاق همسرش برای تحصیل و کار به ژاپن مهاجرت کرد. اوکه در ایران کشتی گیر بود پس از کسب مدرک مربیگری این حرفه تخصصی را در ژاپن ادامه داد. عباس آبادی می‌گوید برای ژاپنی‌ها تخصص و دانش عملی بسیار مهم‌تر از کسب مدرک و کاغذبازی است.

عباس آبادی می‌گوید: من در ابتدای کار به مدت چهار سال در یک دبیرستان به عنوان کمک مربی مشغول به کاربودم و پس از آن از طریق سرمربی به یک دانشگاه مهم جهت مربیگری وآموزش کشتی معرفی شدم. وی در خصوص تفاوت‌های آموزش کشتی در ایران و ژاپن اظهار داشت: یکی از تفاوت‌های تمرینات کشتی در ژاپن و ایران این است که در آنجا نونهالان و نوجوانان درباشگاه‌ها کشتی نمی‌گیرند و همه مهارت‌های ورزشی در مدرسه، دبیرستان و کالج آموزش داده می‌شود.

او در ادامه افزود: در کشور ژاپن ورزشکاران از سن ۱۴ سالگی از خانواده جدا می‌شوند و تربیت و آماده سازی وظیفه دبیرستان و محیط آموزشی است و تنها دو هفته در سال به خاطر تعطیلات سال نو میلادی و یا تابستان‌ها نزد خانواده بر می‌گردند. این مربی کشتی در پاسخ به این سوال که توجه عمومی در کشور ژاپن به کشتی چگونه است عنوان کرد: اگرچه کشتی زنان ژاپن در دنیا حرف اول را می‌زند اما توجه به این رشته در این کشور زیاد نیست. اما ژاپنی‌ها مردمی سختکوش هستند و بسیار تلاش می‌کنند و به خاطر همین ویژگی‌ها تعداد طلایی‌های المپیکی کشتی ژاپن از ایران بیشتر است.

عباس آبادی با اشاره به سن فعالیت حرفه‌ای کشتی گیران ژاپنی تصریح کرد: کشتی گیران به خاطر فشارهای زیادی که در رده‌های سنی پایه تحمل می‌کنند، تا سن ۲۵ یا ۲۶ سالگی کشتی می‌گیرند.

عباس آبادی در مورد وضعیت رفاهی کشتی گیران ژاپن و توجه دولت و فدراسیون کشتی این کشور به قهرمانان گفت: اگرچه مردم ژاپن در همه اقشار رفاه دارند اما این به معنای آن نیست که به کشتی گیران پول آنچنانی بدهند. آنجا اینگونه تعریف شده است که خود ورزشکار باید در کنار ورزش فعالیت کاری و اقتصادی داشته باشد. به عبارت دیگر دراین کشور از نظر مالی هیچ امتیاز فوق العاده‌ای برای کشتی گیران وجود ندارد ولی از نظر اخلاقی اعتبار بالایی دارند. در اینجا نه خبری از مجوز واردات خودرو هست و نه سکه و…به قهرمانان المپیک تنها پنج میلیون ین معادل ۴۵ هزار دلار پرداخت می‌شود که با این مبلغ حتی نمی‌توانند یک آپارتمان معمولی خریداری کنند. قهرمانان المپیک، جهانی و آسیایی به استخدام شرکت‌های بزرگ و کوچک در می‌آیند تا مشکل اشتغال نداشته باشند و تمریناتشان را ادامه دهند. به هرصورت این کشور سومین اقتصاد برتر دنیا است و طبیعتا قهرمانان را تامین می‌کنند اما این نکته بسیار مهم است که قهرمانان کار می‌کنند و انتظارات و چشمداشت زیادی ندارند و کمپانی‌ها امتیازات چندان ویژه‌های برایشان در نظر نمی‌گیرند.

او  در مورد وضعیت اردوهای تیم‌های ملی کشتی ژاپن خاطرنشان کرد: در طول سال اردوهای مرتب وجود ندارد، کشتی گیران در دانشگاه هاو دبیرستان‌ها تمرین می‌کنند تنها مدت کوتاهی قبل از مسابقات جهانی یا آسیایی در اردوی مشترک حضور پیدا می‌کنند.

این مربی کشتی که برای ادامه مربیگری در ژاپن انگیزه‌های زیادی دارد در پایان گفت: من در باشگاه بین المللی جوجوتسو گراپ دیم بی‌جی جی زیر نظر استاد یوکی ایشی کاوا با بیش از چهل شعبه در ژاپن، لندن، سنگاچور و… مربی کشتی هستم و همچنین در دانشگاه ولنس اسپورت این کشور مربیگری می‌کنم. در این کشور چوپ لای چرخ کسی نمی‌گذارند. آنها فقط از شما تخصص کاری می‌خواهند و کاری به مدرک ندارند و کار گروهی و نظم برای آنها اهمیت زیادی دارد.