روز جمعه سالروز تولد آندری شوچنکو است.
ورزش دات آنلاین- در روز ۲۹ سپتامبر ۱۹۷۶، آندری شوچنکو در روستای کوچکی در ۱۳۰ کیلومتری شهر کیف متولد شد.
در روزهای سخت مردم منطقه اوکراین تحت سیطره حکومت اتحاد جماهیر شوروی سابق، هیچکدام از مردم روستای زیرکیفشنای این منطقه تصورش را نمی‌کردند که روزی یکی از بچه‌های متولد شده در این منطقه، نماد اوکراین در بین مردم جهان و پنج دهه بعد، پیام‌آور صلح برای آنها باشد.
درست دو روز پیش از تولد ۴۷ سالگی آندری شوچنکو، با حکم رسمی ولودیمیر زلینسکی رییس‌جمهور محبوب مردم اوکراین، اسطوره فوتبال این کشور به عنوان مشاور ویژه ریاست‌جمهوری این کشور منصوب شده است. اتفاقی که برای شوچنکو پس از حمایت‌های گسترده‌اش از سیاست‌های دولت زلینسکی، حمایت از اوکراین در خصوص جنگ با روسیه و فعالیت به عنوان یکی از چهره‌های پیام‌آور صلح در سطح جهانی رخ داد. فوتبالیست محبوب کمدین مشهور ایرانی با مسائل سیاسی به هیچ عنوان غریبه نیست و همواره سعی داشته خارج از زمین فوتبال، برای مردم کشورش پیام‌آور شادی باشد. او پس از بوسیدن چهارگوشه مستطیل سبز در سال ۲۰۱۲، به عنوان یک عضو ارشد و رسمی به حزب سوسیال دموکرات اوکراین پیوست و به عنوان دومین نفر در لیست این حزب برای انتخابات پارلمان اوکراین قرار گرفت. هر چند که حزب او در انتخابات یک حزب بازنده مطلق بود، اما چیزی از محبوبیت شوچنکو در اوکراین کم نشد و وی پس از بازگشت به فوتبال، برای پنج سال هدایت تیم ملی کشورش را برعهده داشت.
شوچنکو تا سال گذشته به عنوان نایب‌رییس کمیته ملی المپیک کشور اوکراین نیز فعالیت کرد و حال به عنوان مشاور ویژه رییس‌جمهوری، مأموریت بزرگی به او محول شده است. مأموریتی که شاید در نگاه اول، ابعادی نمادین و تبلیغاتی داشته باشد اما برای چهره‌های بزرگی چون شوچنکو، این مقام‌ها ابعاد زیادی به همراه خواهد داشت. درست در زمانی که یوفا اعلام کرده که تیم‌های پایه کشور روسیه می‌توانند در رقابت‌های زیر نظر آنها شرکت کنند، این موضوع می‌تواند بار دیگر در فضای رسانه‌ای فوتبال جهان و ورزش اوکراین، بازخوردی مثبت برای کشور جنگ‌زده شوچنکو داشته باشد و باعث افزایش فشار رسانه‌ای روی یوفا برای تداوم محرومیت روس‌ها از رقابت‌های رسمی شود.
آندری شوچنکو و خانواده‌اش خود از قربانیان روزهای نخست جنگ روسیه و اوکراین بود؛ او که به دلیل دوره پرفروغ حضورش در میلان رابطه خوبی با مردم ایتالیا دارد، توانست با کمک این کشور خانواده خود را به سرزمین چکمه بفرستند. شوچنکو در خصوص تجربه‌های هولناک روزهای نخست جنگ در یک مصاحبه با گاردین گفته: «به یاد دارم شب قبل از شروع جنگ که می‌خواستم بخوابم خیلی عصبی بودم، اما هنوز هم معتقد بودم که مشکلی نیست، فکر می‌کردم غیرممکن است که جنگی را بدون دلیل شروع کنند. تا آن زمان ما معتقد بودیم که روسیه به اوکراین حمله نخواهد کرد. اما احساس آرامش نمی‌کردم. تلفنم را نزدیک خودم گذاشتم چون در لندن بودم و مادرم در کیف بود. برای من ساعت ۳ صبح بود و در اوکراین ساعت ۵ صبح. مادرم به من زنگ زد و چشمانم را باز کردم و می‌دانستم دلیلش چیست. نمی‌دانید که تا چه مدت در این جنگ خواهیم بود، اما می‌دانید که اتفاق وحشتناکی رخ داده است. با شروع اولین حمله، برخی از پایگاه‌های نظامی مهم در اطراف فرودگاه مورد اصابت موشک قرار گرفتند. مادرم تقریباً نزدیک یکی از آنها زندگی می‌کند و آن انفجار را احساس کرد و بلافاصله با من تماس گرفت. او ترسیده و سرگردان بود و گریه می‌کرد. جنگ شروع شده بود. حال مادرم خوب نبود و بنابراین خواهرم او و دو سگش را به نزدیک مرز برد. وقتی توانستند از مرز گذشتند و به ایتالیا رفتند. جای‌شان امن بود اما از آن موقع سه بار به اوکراین بازگشتند. آنها به این سو و آن سو می‌روند. همه ما همین کار را می‌کنیم. من سعی می‌کنم هر ماه به اوکراین بروم.»
منصوب شدن به عنوان مشاور ویژه زلنسکی، اولین اقدام قهرمان ورزشی کشور اوکراین در زمینه جنگ با روسیه نیست. از کمک‌های مالی فراوان به بازماندگان برای بازسازی شهرها گرفته تا سر زدن به بیمارستان‌ها و بازسازی ورزشگاه کوچکی که خود روزگاری فوتبالش را در آن شروع کرده بود تا صحبت از مردم اوکراین در محافل بین‌المللی، همه و همه کارهایی بوده که باعث افزایش محبوب شوچنکو در اوکراین پس از این اتفاقات شده است. زمانی که شوچنکو از شهر نابود شده ایرپین در شمال غربی کیف بازدید کرد، نتوانست برای خبرنگاران جزییات اتفاقات هولناکی که در آن منطقه رخ داده بود را به طور کامل بازگو کند. وقتی سربازان اوکراینی پس از درگیری‌ها توانستند کنترل منطقه را پس بگیرند، ۷۰ درصد شهر از جمله ورزشگاه محلی آنها از بین رفته بود. پس از چند ماه، آندری شوچنکو از این منطقه بازدید کرد و در میان آثار جنگ، ویرانی‌ها، صندلی‌های خالی و تاریک و روح مرده شهر، بچه‌هایی را دید که سعی می‌کردند با وجود خرابی‌های ناشی از جنگ، در ورزشگاه محلی خود فوتبال بازی کنند. این موضوع باعث شد تا شوچنکو یکی از قدرت‌های مردم اوکراین را، تطبیق دادن با شرایط سخت و زندگی در هر شرایطی بداند.
شوچنکو به عنوان نماینده مردم اوکراین در ماه‌های ابتدایی جنگ در شبکه اسکای اسپورت حاضر شد و در یک مصاحبه پیام مردم اوکراین را با حمایت از مواضع دولت این کشور به جهانیان منتقل کرد و گفت: می‌خواستم از ملتم تشکر کنم. ارتش و رییس جمهور ولودیمیر زلینسکی هر اقدام ممکن را برای حفاظت کشورم از تهاجم روسیه انجام دادند. من به اوکراینی بودنم بسیار افتخار می‌کنم. زمان سختی برای کشور، مردم و خانواده من است. مادر و خواهر من در کیف هستند. اتفاقات وحشتناکی در آنجا درحال وقوع است؛ مردم می‌میرند، بچه‌ها می‌میرند، موشک‌ها خانه‌های ما را هدف می‌گیرند. ما باید این جنگ را متوقف کنیم. برای توقف این جنگ باید بجنگیم.
تمام این مسائل را که کنار هم می‌گذاریم، در نهایت متوجه این موضوع می‌شویم که شاید در این دوران، به خاطر سپردن تولد آندری شوچنکو با چیزهایی مثل بردن توپ طلا در سال ۲۰۰۴، قهرمانی اروپا، تبدیل شدن به جوان‌ترین و مسن‌ترین گلزن تاریخ تیم ملی اوکراین یا بهترین گلزن تاریخ تیم ملی فوتبال این کشور در اولویت نباشد. بلکه نقش وی به عنوان یک ورزشکار و چهره سیاسی-اجتماعی مطرح در این کشور، بیش از هر چیز در این شرایط بحرانی حائز اهمیت است. آن هم در روزهایی که فوتبال اوکراین به دلیل سایه سیاه جنگ، روزهای خوبی را پشت سر نمی‌گذارند و با وجود برگزاری لیگ در ماه‌های گذشته، فوتبال این کشور خالی از بازیکنان مستعد و باکیفیت شده است. فوتبالی که در تمام تاریخ می‌تواند به یک چیز افتخار کند، داشتن بازیکنی که توانست در قرن ۲۱ و سال‌های پرستاره جهان به توپ طلا برسد و شاید مشهورتر از هر بازیکن اهل اروپای شرقی در تاریخ فوتبال باشد؛ آندری شوچنکو، قهرمان روستایی مردم اوکراین!
انتهای پیام/