مهاجم ملی‌پوش انگلیسی در تمام این فصل تنها یک گل به ثمر رسانده و به نظر می‌رسد اعتماد به نفسش کم شده، اما اریک تن هاخ باید به حمایت از او ادامه دهد.
ورزش دات آنلاین- آخرین باری که اریک تن هاخ آنتونی مارسیال را در اولدترافورد به میدان آورد، او علی رغم میل باطنی‌اش این کار را انجام داد. سرمربی‌ای که به تازگی راسموس هویلوند پر جنب و جوش را مقابل برایتون به زمین فرستاده بود و هواداران منچستر یونایتد از اینکه می‌خواستند بیشتر این مهاجم دانمارکی هیجان‌انگیز را ببینند، هیجان‌زده بودند.
به نظر می‌رسید آن‌ها فکر می‌کردند که حذف هویلوند برای مارسیال نشان‌دهندهٔ عدم جاه‌طلبی سرمربی‌ست و راه‌ای برای برگشت به بازی قبلی‌ست. با این حال، زمانی که سرمربی هلندی روز شنبه رشفورد را مقابل کریستال پالاس با مارکوس راشفورد تعویض کرد، هیچ اعتراضی از سوی ۷۰۰۰۰ هوادار خانگی در کار نبود. و این خود گویای همه چیز است.
بازیکنی که فصل گذشته ۳۰ بار در تمام رقابت‌ها گلزنی کرد و به عنوان بهترین بازیکن سال باشگاه انتخاب شد، به نظر می‌رسید که کمترین منبع گلزنی باشد. و این به هیچ وجه یک استثنا نبود - رشفورد در بیشتر اوقات این فصل، ظاهر چندان مناسبی نداشته است. او در هشت بازی در تمامی رقابت‌ها تنها یک گل زده و تنها دو پاس گل داده است.
رشفورد پس از احیای دوران حرفه‌ای خود در فصل گذشته، به سطحی که دو سال پیش بود نگاه می‌کند، زمانی که به نظر می‌رسید به سمت در خروجی می‌رود. اما مهم نیست که چقدر وسوسه‌انگیز است که رشفورد را کنار بگذاریم و الخاندرو گارناچو را در سمت چپ خط حمله یونایتد آزاد کنیم، این زمان برای یونایتد و تن هاخ است که در کنار طلسم متزلزل خود بایستند.
شروعی خارج از موقعیت
رشفورد بهانه‌ای برای شروع ضعیف خود در فصل داشت، او به دلیل آسیب‌دیدگی مارسیال و خرید جدید هویلوند، مبارزات خود را به عنوان یک مهاجم مرکزی شروع کرد. این مهاجم در مورد این واقعیت که در جناح چپ احساس راحتی می‌کند، صحبت می‌کند زیرا می‌تواند به تنهایی در جلو احساس انزوا کند، حتی این نقش را با بازی به عنوان دروازه‌بان مقایسه می‌کند.
او در برنامهٔ The Overlap به گری نویل گفت: «جناح چپ برای ماندن در بازی آسان‌تر است، و از زمانی که جوان بودم همیشه می‌خواستم در جریان بازی دخیل باشم. به همین دلیل است که من گاهی اوقات به دلیل صبر و حوصله‌ام در بازی کردن با مهاجم مرکزی مشکل دارم. ممکن است فرصت لمس توپ را تا ۲۰ دقیقه نداشته باشید و بعد اولین لمس شما ممکن است فرصتی برای گلزنی باشد. باید از نظر ذهنی فعال باشید. »
او در مقابل ولورهمپتون و تاتنهام در حالی که به تنهایی در خط حمله بازی می‌کرد، بی‌ثمر بود، تنها گل یونایتد در این دو بازی از طریق ارسال آرون وان-بیساکا به رافائل واران به ثمر رسید.
بازگشتی مختصر به فرم اولیه
رشفورد در سومین بازی فصل مقابل ناتینگهام فارست به پست مورد علاقهٔ خود بازگشت و از آن زمان به بازی در سمت چپ ادامه داده است. و در ابتدا او دوباره شبیه بازیکن درخشان فصل گذشته به نظر می‌رسید.
او نمایشی قوی مقابل فارست داشت و در هر سه گل یونایتد نقش داشت. او ضربهٔ کریستین اریکسن را راه‌اندازی کرد، یک پاس خوب در ساخت و ساز گل تساوی کاسمیرو داد و سپس پنالتی‌ای را گرفت که برونو فرناندز از آن گل زد تا کامبک ۲-۳ آن‌ها تکمیل شود.
رشفورد در بازی بعدی خود در آرسنال هم خوب عمل کرد و در شکست ۳-۱ با شوت از جناح چپ و زدن توپ به تیرک دوم، گل اول را به ثمر رساند. او حتی در شکست ۳-۱ مقابل برایتون عملکرد خوبی داشت، اما کم‌شانس بود. او شوتی را به تیر افقی دروازه زد و به نظر می‌رسید که گل تساوی را برای هویلوند ایجاد کرده است، اما با بازبینی VAR مشخص شد که توپ قبل از رسیدن به هویلوند از خط خارج شده بود
اما از آن زمان به بعد، به ویژه در سطح فردی، همه چیز در حال سقوط بوده است.
مقابل بایرن و برنلی، بد و در مقابل پالاس، بدتر
رشفورد شروع خوبی در برابر بایرن مونیخ داشت و در اوایل بازی با مدافع راست آن‌ها، یعنی کونراد لایمر روبه‌رو شد، اما زمانی که باواریایی‌ها به لطف یاران آندره اونانا پیش افتادند، نفوذ او به زودی محو شد.
او سه روز بعد در برابر برنلی تقریبا ناشناس بود، زمانی که یونایتد به اقبال خود روی آورده بود و به لحظهٔ از هماهنگی مشترک میان جانی اوانز و فرناندز برای ربودن یک برد ۱-۰ نیاز داشت. رشفورد نتوانست دفاع برنلی را تحت هیچ فشاری قرار دهد و وقتی پرس می‌کرد، به‌خصوص در مقایسه با هویلوند و هانیبال مجبری، بدون شور و انگیزه به نظر می‌رسید.
شکست ضایع آن‌ها مقابل پالاس، زمانی که یونایتد نتوانست موقعیت‌های واضح زیادی ایجاد کند، نقطهٔ ضعف فصل بدی برای راشفورد بود. هنگامی که او در اوایل بازی از جناح چپ پایین آمد، مدام توسط مدافعان پالاس بیرون کشیده می‌شد یا تصمیم اشتباه می‌گرفت. در یک مرحله او حریف خود را از طریق خط کناری شکست داد و سعی کرد به درون محوطهٔ جریمه سانتر کند و توپ را بدون هدف به آسمان و خارج از محوطه فرستاد. در نهایت به اسکات مک‌تامینی برخورد کرد و بعد کاسمیرو ضربه‌ای عجیب را به سمت دروازه شوت کرد که مسیر چندان منطقی‌ای برای رسیدن به گل به نظر نمی‌رسید.
وقتی گارناچو به زمین آمد و رشفورد به جناح راست پستش را تغییر داد، حتی تاثیر کمتری در بازی داشت؛ این در حالی‌ست که بازیکن آرژانیتی امید خیلی خوبی برای یونایتد و به تساوی کشاندن بازی به نظر می‌رسید.
عدم ایجاد موقعیت‌های منجر به گل
اما در حالی که مبارزات رشفورد پس از شکست مقابل پالاس مورد توجه قرار گرفت، واضح است که او نشانه‌ای برای مشکلات کلی یونایتد است تا علت آن‌ها. به طور ساده‌تر، تیم تن هاخ به اندازهٔ کافی منجر به گل ایجاد نمی‌کند.
یونایتد در حال حاضر با ۱۲ امتیاز از ۸ بازی در ردهٔ دهم لیگ برتر قرار دارد که بدترین شروع فصل آن‌ها در ۳۴ سال اخیر است. وقتی صحبت از گل‌های مورد انتظار می‌شود، آن‌ها در ردهٔ یازدهم قرار دارند و کمتر از چلسی و اورتون‌اند که در مبارزه برای سقوط نکردن هستند.
وقتی صحبت از شوت به سمت دروازه به میان می‌آید، تیم تن هاخ بهتر عمل می‌کند و با ۱۵ شوت در هر مسابقه در ردهٔ ششم لیگ قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، در مقابل پالاس، آن‌ها ۱۹ امتیاز داشتند. اما در مورد شوت به سمت دروازه، آن‌ها به وسط جدول بازگشتند و با ۴ شوت در هر مسابقه، در ردهٔ دوازدهم قرار گرفتند (تاتنهام در هر دو شاخص در صدر قرار دارد و پس از آن منچستر سیتی و برایتون قرار دارند).
در این فصل نسبت به فصل گذشته، زمانی که یونایتد رتبهٔ سوم را در شوت به سمت دروازه در هر مسابقه و دوم را در شوت به سمت دروازه در هر مسابقه کسب کرد، رکود آشکاری در این فصل وجود دارد. با این حال، نباید فراموش کرد که حتی زمانی که یونایتد فصل گذشته سوم شد، آن‌ها تنها ۵۸ گل به ثمر رساندند، که آن‌ها را در ردهٔ هفتم شاخص در کنار برنتفورد قرار داد و از هر تیم دیگری برای پایان دادن به شش تیم برتر پایین‌تر بود. آن‌ها از نظر گل‌های مورد انتظار، در ردهٔ ششم قرار گرفتند.
ایجاد تفاوت در فصل گذشته
با توجه به تعداد گل‌های کمی که یونایتد در فصل گذشته به ثمر رساند و مجموع گل‌های کم مورد انتظار آن‌ها، وسوسه‌انگیز است که نتیجه بگیریم که رشفورد دلیل اصلی سوم شدن شیاطین سرخ و نه در رتبهٔ ششم مانند دورهٔ قبلی بود.
او مسئول ۲۹ درصد از گل‌های لیگ برتر یونایتد در فصل گذشته با ۱۷ گل بود. این ۹ گل بیشتر از فرناندز رقیب نزدیک و ۱۱ گل بیشتر از مارسیال و جیدون سانچوست که هر کدام ۶ گل به ثمر رساندند.
اتکای یونایتد به رشفورد در فصل گذشته را با سایر تیم‌ها مقایسه کنید تا در جمع چهار تیم برتر قرار گیرد. چهار بازیکن آرسنال ۱۱ گل یا بیشتر به ثمر رساندند (بوکایو ساکا و گابریل مارتینلی هر کدام ۱۵ گل و مارتین اودگارد ۱۴ گل) در حالی که سه بازیکن نیوکاسل ۱۰ گل یا بیشتر زدند. سیتی شدیدا به رکوردشکنی ۳۶ گل ارلینگ هالند وابسته بود، اما پنج بازیکن آن‌ها هفت گل یا بیشتر به ثمر رساندند.
نیاز به حمایت بیشتر
با توجه به اینکه راشفورد دلیلی بود که یونایتد فصل گذشته را با قدرت تمام کرد، حذف او به این زودی از تیم پس از افت فرم چندان منطقی نیست. و بی‌انصافی به نظر می‌رسد که فقط او را مقصر افت کیفیت تیم بدانیم.
تن هاخ این را قبل از بازی سه‌شنبه مقابل گالاتاسرای در لیگ قهرمانان اروپا به وضوح بیان کرد. سرمربی تیم گفت: «واقعیت این است که او در این لحظه گل نمی‌زند، اما موقعیت‌هایی داشت، مانند بازی مقابل برایتون، جایی که پنج یا شش موقعیت در موقعیت بسیار خوبی داشت. »
«اگر او سخت کار کند و هر روز با تمرکز مناسب سرمایه‌گذاری کند، و اگر تیم او را حمایت کنند، زمانی خواهد آمد و مارکوس راشفورد بازیکنی‌ست که قادر به گلزنی در هر بازی‌ای‌ست. وقتی او در موقعیت‌های مناسب قرار می‌گیرد، گل می‌زند. »
گارناچو، هم‌چنان بازیکنی تاثیرگذار
یکی دیگر از دلایل حفظ ایمان به رشفورد، فقدان جایگزینی برای اوست. علی‌رغم خرج کردن نزدیک به ۲۰۰ میلیون پوند (۲۴۲ میلیون دلار) در تابستان، یونایتد هیچ مهاجمی را به خدمت نگرفت و آن‌ها به دلیل اختلافات مداوم سانچو با تن هاخ، گزینه‌های کمتری در پست او دارند.
تنها گزینهٔ مناسب در حال حاضر بازی با گارناچوست و پس از نمایش مثبت او از روی نیمکت در روز شنبه، موقعیت او برای جایگاه اولیه تقویت شده است. با این حال، این مهاجم آرژانتینی هنوز هم نظم و انضباط لازم را برای شروع بازی‌ها در برابر حریفان برتر ندارد.
بهترین نمایش او در برابر پالاس در جام کارابائو بود، اما این بازی در برابر تیمی بود که به شدت ضعیف شده بود و او در شروع بازی مقابل ولورهمپتون و تاتنهام به سختی دست به کار شد.
یونایتد به دردسر جدید نیاز ندارد
در حالی که او باید دقت شوت و تصمیم‌گیری خود را بهبود بخشد، رشفورد هنوز هم استارت‌های درستی را انجام می‌دهد (در بیشتر بازی‌ها) و هنوز هم جنبه‌هایی از خطر را از خود نشان می‌دهد. شروع گلزنی او و هماهنگی با هویلوند، تنها با گذشت زمان درست می‌شود.
و تنها راه او برای انجام این کار این است که شانس بیشتری برای کشف دوبارهٔ خود قدیمی‌اش به دست آورد. کنار گذاشتن او می‌تواند به شدت روی اعتماد به نفس و طرز فکرش تأثیر بگذارد و آخرین چیزی که یونایتد به آن نیاز دارد یک مشکل دیگر در خارج از زمین است.
رشفورد ممکن است در حال حاضر در بهترین حالت خود نباشد، اما او هم‌چنان بهترین بازیکن یونایتد در زمان خود است، و پس از اینکه باشگاه او را به پردرآمدترین بازیکن تیم تبدیل کرد، تن هاخ چاره‌ای جز ماندن در کنار رشفورد و یافتن راه‌هایی برای بالا بردن سطوح عملکرد او ندارد.
انتهای پیام/