ورزش دات آنلاین- در حال حاضر چند فدراسیون ورزشی ایران در گیرودار ثبت نام و تعیین زمان برای مجمع انتخاباتی هستند.

یکی از فدراسیون‌ها به خاطر پافشاری حضور رئیس سابق روی صندلی گرفتار شدند و دیگری هم به خاطر قبول نکردن انتخابات غیرقانونی از نظر فدراسیون جهانی دچار مشکل شدند.

در حالی که دود این علاقمندی به صندلی به چشم ورزشکاران آن رشته رفته و می‌رود اما تمام این روسای سابق و فعلی می‌گویند فقط به خاطر کمک ماندند و همه اعضای مجمع حامی او هستند.

اما نکته دیگری که در روزهای اخیر توسط این مدیران دائم به گوش رسیده این است که به خاطر صلاح کشور هرچه باشد را انجام می‌دهند اما نکته اینجاست که هیچ کدام از این افراد حاضر نشدند بی‌خیال صندلی ریاست خود شوند و به خاطر همان صلاح کشور، کناره گیری کنند.

برای مثال فدراسیون ژیمناستیک ماه هاست درگیر باطل شدن یا نشدن انتخابات اسفندماه سال گذشته خود است و  حقدادی رئیس این فدراسیون در آخرین صحبت‌های خود گفت: هر چه صلاح ورزش کشور است، بدون ادعا تمکین می‌کنم. من هم می‌توانم قانونی و حقوقی بگویم ۲۸ نفر از اعضای مجمع همراه من هستند اما ادعایی ندارم.

سوالی که می‌توان از حقدادی یا دیگر مدعیان پرسید این است که صلاح کشور را چه کسی تشخیص می‌دهد؟ ورزشکارانی که به خاطر مشکلات فدراسیون توانایی حضور در رقابت‌های بین المللی را از دست دادند همان منافع ملی نیستند که به خطر افتادند؟!

به نظر می‌رسد بهتر است این مدیران به جای استفاده از صلاح کشور، از واژه صلاح و منفعت شخصی استفاده کنند و بی‌جهت خود را نگران امور فدراسیون نشان ندهند و قبول کنند که فقط و فقط به خاطر خودشان برای ماندن تلاش می‌کنند.

انتهای پیام/