ورزش دات آنلاین- یعنی اینقدر وضع استقلال خراب است که هر بازیکنی از این تیم می‌رود، یک هفته بعد باید با عزت و التماس و منت برگردد.  

اول حسین حسینی رفت و برگشت، بازیکن بعدی آرمان رمضانی بود که رضایتنامه گرفت و دیروز دوباره به جمع آبی‌ها پیوست. بازیکنی که فصل گذشته خیلی نقش موثر و تاثیرگذاری در تیمش نداشت و از همان اول هم معلوم بود که نکونام حسابی روی رمضانی باز نکرده. ولی حالا که دست سرمربی در پوست گردو مانده به فاصله کمتر از چند روز دوباره باید روی همان بازیکن سرمایه‌گذاری کرد. به این که فوتبال حرفه‌ای نمی‌گویید. باور کنید به هر کس بگویید یکی از بزرگترین باشگاه‌های کشور درگیر مشکلات پیش و پا افتاده است باور نمی‌کند. ولی داستان به همین سادگی است. بازیکن از تیم جدا می‌شود، سرمربی انتظار دارد که مدیریت باشگاه بازیکن بخرد، مدیریت از انجام اصول مدیریتی و وظیفه خود ناتوان است و در نهایت بازیکن به درخواست سرمربی بار دیگر به تیم بر می‌گردد.  

با این شیوه هم اقتدار سرمربی زیر سوال می‌رود، هم بازیکن تکلیف خودش را نمی‌داند، هم برنامه تاکتیکی تیم عوض می‌شود و هم آینه تمام نمایی از مدیریت فوتبالی کشور به نمایش  گذاشته می‌شود. مشکل فقط در سطح باشگاه‌ها نیست، درد از مدیریت کلان است. مثلا هنوز کارت بازی بازیکنان تعدادی از تیم‌ها صادر نشده است، از نظر زمان‌بندی سرمربی تیم‌ها به دلیل ساعت پرواز به کنفرانس خبری نمی‌رسند، وضعیت ورزشگاه آزادی هم که مشخص است. بعد شما انتظار دارید درهای ورزشگاه‌ها را «چهارطاق» باز بگذارند تا زنان وارد ورزشگاه‌ها شوند؟ کمی بیش از ظرفیت فوتبال کشور از آن انتظار دارید.  

انتهای پیام/