ورزش دات آنلاین- درست ۲۵ سال پیش فرانسه قهرمان جام جهانی ۱۹۹۸ شد.  

جام‌های جهانی را می‌توان بزرگترین فستیوال‌های خاطره‌سازی برای نسل‌های جدید هواداران فوتبال این ورزش در سرتاسر دنیا دانست. بسیاری از ما، یکی از جام‌های جهانی نقطه آغازین شکل‌گیری عشقمان به فوتبال و خاطره‌سازی با اسطوره‌های آن است. اسطوره‌ها و ستارگانی که هر کدام در یک تورنمت جهانی چنان درخشیدند که همان متضمن پیشرفت آنها در سالیان آینده شد.  

آن تیم شخصیت‌های مهمی را در دنیای فوتبال داشت  هر چند که هر کدام از آنها بعد از جام جهانی مسیر متفاوتی را داشتند. روند بازیکنان فرانسه در آن جام جهانی که میزبانش بودند را مرور می‌کنیم:

فابین بارتز
 فابین، در ۸ آگوست ۲۰۰۶ اعلام کرد که برای مدت دو سال دیگر توان فوتبال بازی کردن دارد و هنوز هم در سطح ملی تواناست. او اظهار داشت که بهترین سناریویی که می‌تواند برای او رقم بخورد این است که به تیم «تولوسی» که خاستگاه فوتبال او و زادگاهش است بازگردد، چرا که نیاز به مراقبت از مادر مریضش دارد. او، فقط بر تولوسی تاکید داشت. بارتز اعلام کرد که اگر تا ۳۱ آگوست موفق عقد قرارداد با تولوسی نشود، اعلام بازنشستگی خواهد کرد.

نهایتا در ۵ اکتبر همان سال وی رسما اعلام کرد که با دوران بازی در مستطیل سبز خداحافظی می‌کند و همچنین ابراز داشت:  تنها باشگاهی که می‌خواستم در آنجا باشم، دوست نداشت که مرا داشته باشد. چه می‌شود کرد؟ حقیقت این است و باید با آن زندگی کرد.

اما دیری نگذشت که در ۱۷ دسامبر ۲۰۰۶، فابین بارتز اعلام کرد که طی امضای قرارداد با تیم وطنی «نانتس» به فوتبال بازمی‌گردد. «مایکل لاندور» دروازه‌بان اصلی به پاریسن ژرمن رفته بود و برای بارتز بهترین موقعیت بود اما به علت بحث بر سر اینکه بین وی و ولادیمیر استویکوویچ چه کسی دروازه‌بان اول تیم باشد، بارتز تیم نانت را ترک کرد و رودی روسیلون مدیر باشگاه در روز ۲۹ اوریل ۲۰۰۷ رسما اعلام کرد که وی بدون اجازه همراه با خانواده خود از شهر نانت رفته و در نتیجه قرارداد او بطور یکطرفه فسخ می‌گردد. بارتز، چندی بعد در گفتگو باروزنامه «اکیپ» فرانسه هر گونه بازنشستگی را انکار کرد و اعلام نمود که برای دو سال دیگر آمادگی بازی دارد. وی، با چند باشگاه نیز به مذاکره نشست که البته دیگر هیچگاه بازی نکرد.

فابین، پس از اینکه در فوتبال بازنشسته شد، گویی که دل از مستطیل سبز کنده باشد و به ورزش قدیمی خود موتور سواری رجعت کند، در سال ۲۰۰۸ وارد مسابقات حرفه‌ای موتورسواری فرانسه شد. او از آن سال تا به امروز در انواع مسابقات موتورسواری حضور داشته و در بهترین حالت توانسته که در سری FFSA مسابقات سرکوئیتو دناوارا به مقام هفتم دست پیدا کند. فابین بارتز، متولد ۲۸ گوئن ۱۹۷۱ است و هم اکنون ۴۵ سال دارد. آخرین خبری که از بارتز موجود است این است که قرار است در رقابت با اولیور پانیس یکی از بهترین رانندگان موتور و ماشین، در مسابقات مانش شرکت داشته باشد.  

لیلیان تورام 

لیلین، که متولد ۱۹۷۲ است، فوتبال حرفه‌ای خود را در سال ۱۹۹۲ از تیم موناکوی فرانسه آغاز کرد و در سال ۲۰۰۸ در بارسلونا به پایان داد. مسیری که قهرمانی ۹۸ برای او باز کرد، بازی در یوونتوس و بارسلونا را برایش به همراه داشت. در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۸، تیتر رسانه‌های بین‌المللی به این اختصاص یافت که قرارداد تورام با پاریسن ژرمن به مدت یک + یک سال اختیاری نهایی شد.

 اما کمی بعد، این قرارداد فسخ شد. لیلین به عارضه قلبی دچار شده بود. چند روز بعد، لیلین تورام رسما از مستطیل سبز خداحافظی کرد.

 لیلین، برخلاف ظاهر یغور و درشتش، باطن و رویکردی آکادمیک در زندگی دارد. او هم‌اکنون به عنوان سفیر یونیسف بر علیه نژادپرستی فعالیت می‌کند.

 علاوه بر این سال‌ها با شرکت نایک در عرصه تبلیغات همکاری کرد. تورام، برخلاف قاطبه هم‌نسلان و همکارانش، پس از بازنشستگی از دنیای فوتبال فاصله گرفت و وارد عرصه فعالیت‌های سیاسی شد. وی، پیوسته در فعالیت‌های ضدنژادپرستی به سر برده است. بارها در دوران فعالیت نیکولا سارکوزی در وزارت کشور و کاخ الیزه، در مقابل اقدامات نژادپرستانه وی قد علم کرد. او اقلیت‌های نژادی اخراج‌شده از یک منطقه توسط سارکوزی را به طور رایگان به مسابقه فوتبال بین فرانسه و ایتالیا دعوت کرد و آنها را مورد حمایت قرار داد. همچنین از جدایی‌طلبی‌های منطقه وزیون در کاتالونیای شمالی در شمال فرانسه که دارای ریشه و فرهنگ کاتالان هستند حمایت کرده است. او هم‌اکنون، خود را درگیر فعالیت در زمینه مسائل حقوق بشری کرده است.

مارسل دسایی

دسایلی پس از اعلام بازنشستگی در سال ۲۰۰۶، به عنوان مفسر ورزشی تا سال ۲۰۱۰ با بخش ورزشی خبرگزاری BBC همکاری کرد اما اکنون به دلیل مشغلات بسیار، گاها این همکاری را دارد.

اگر می‌خواهید هم‌اکنون از اوضاع دسایلی ۵۴ ساله خبر داشته باشید، باید بدانید که او در غنا زندگی می‌کند و در حال حاضر سفیر آکادمی لاروس در غنا و فرانسه است که یک نهاد حامی کودکان یتیم می‌باشد. او عمر خود را وقف کارهای خیریه کرده و به یاد مادر مرحومش اقدام به جذب کودکان و نوجوانان مستعد به کمپ فوتبالی خود می‌کند. بخشی از درآمدهای این کمپ نیز از اسکان تیم‌های ملی کشورهای آفریقا جهت آماده‌سازی خود تامین می‌شود. نام این مجتمع ورزشی عظیم، لیزی اسپورتز است. به جرات می‌توان وی را یکی از خوش‌قلب‌ترین و انسان‌دوست‌ترین فوتبالیست‌های حال حاضر دنیا دانست.

فرانک لبوف
 مدافع سرسخت فوتبال فرانسه در سال ۲۰۰۵ در قطر بازنشسته شد. بعد از آن سعی کرد وارد دنیای سینما شود و در چند فیلم حضور یافت.  

فرانک لبوف که پس از کنار گذاشتن ورزش و آویختن کفش‌هایش، ابتدا وارد مدرسه عالی تئاتر لوس‌آنجلس آمریکا شد و بعد در مدرسه هنر استراسبورگ و مدرسه سینما کشورش درس خواند، قرار است در تئاتری شرکت کند. لبوف پس از شرکت در چهار فیلم کوتاه، از مدت‌ها قبل در کنار یک گروه تئاتر در پاریس اقدام به تمرین در نمایشنامه‌ای کرده که متخاصم نام دارد. دراین اثر هنری که چندی دیگر به روی صحنه خواهد رفت، وی در کنار  لوک گربریر، یکی از بازیگران شناخته شده تئاتر کشورش ایفای نقش خواهد کرد.  قرار است پس از سه ماه نمایش در فرانسه، این اثر هنری در نقاط مختلف اروپا به روی سن رود. لبوف ۴۶ ساله پس از خاتمه دوران ورزشی برای مدتی به عنوان گزارشگر تلویزیونی به کار پرداخت که در این زمینه ناموفق بود.

در حال حاضر به عنوان تهیه کننده سینما مشغول به کار است.

بیسنته لیزارازو

لیزارازو پس از هفت فصل حضور در بایرن مونیخ، در سال ۲۰۰۵ به مارسی پیوست و پس از یک فصل، فوتبال را کنار گذاشت تا به رشته موج سواری بپردازد. لیزارازو یک بار پس از سفری تفریحی به سواحل باسک جهت موج سواری، دچار دردسر بزرگی شد و موجی بزرگ او را با خودش برد. وحشتی قابل توجه و البته آسیبی جدی به این مدافع سابق فوتبال فرانسه ایجاد شد که او در این باره گفته:

 موج بسیار قدرتمندی تقریبا داشت مرا به دو تکه تقسیم می‌کرد. فقط یادم می‌آید که زیر آب، درد شدیدی در پاهایم ایجاد شده، طوری که انگار داشتند به من چاقو می‌زدند. مشخص شد که عضله تاندون من پاره شده است.  

بیسنته لیزارازو پس از دوران فوتبالش، علاوه بر موج سواری، حرفه دیگری را هم شروع کرد. او از سال ۲۰۰۹ وارد دنیای ورزش رزمی جوجیتسو شد و دو مرتبه نیز در مسابقات قهرمانی جوجیتسوی اروپا نیز شرکت کرد. او درباره ورودش به دنیای این ورزش رزمی گفت:

“ پس از فوتبال باید راهی می‌یافتم همچنان روی فرم بمانم زیرا اقیانوس همیشه مواج نیست. تمرینات ورزشی من حالا بین جوجیتسو و موج سواری تقسیم می‌شود.

دیدیه دشان

دشان سال ۲۰۰۰ در ۳۲ سالگی به تیم والنسیا اسپانیا منتقل شد و سال ۲۰۰۱ پس از اتمام قراردادش با این تیم در سن ۳۲ سالگی از مستطیل سبز خداحافظی کرد.

سال ۲۰۰۱ در ۳۲ سالگی هدایت تیم موناکو فرانسه را بر عهده گرفت و تا سال ۲۰۰۵ به عنوان سرمربی در این تیم حضور داشت

 با این تیم ۱ قهرمانی جام حذفی فرانسه را دشت کرده است.

سال ۲۰۰۶ در ۳۸ سالگی سکان هدایت تیم دسته اولی یوونتوس ایتالیا را بر عهده گرفت و سال ۲۰۰۷ پس از بازگرداندن این تیم به سطح اول فوتبال ایتالیا از سمت خود استعفا داد.

سال ۲۰۰۹ به عنوان سرمربی تیم مارسی فرانسه به هواداران معرفی شد و تا سال ۲۰۱۲ به عنوان نفر اول کادرفنی در این تیم عضویت داشت.

 وی با این تیم ۱ قهرمانی لوشامپیونه، ۳ قهرمانی جام حذفی و ۲ قهرمانی Trophee des Champions را کسب کرد.

سال ۲۰۱۲ پس از عملکرد خوبش در لیگ فرانسه، از سوی فدراسیون فوتبال فرانسه به عنوان سرمربی این کشور برگزیده شد و هم اکنون به عنوان سرمربی این کشور مشغول به کار است

 او تیم ملی فرانسه را به قهرمانی جام جهانی ۲۰۱۸ و نایب قهرمانی جام جهانی ۲۰۲۲ و قهرمانی لیگ ملت‌های اروپا رسانده است.

سال ۲۰۱۸ از سوی فیفا به عنوان بهترین سرمربی جهان انتخاب شد و در همین سال دولت فرانسه پس از قهرمانی وی با تیم ملی فرانسه بهش لقب افسر لژیون افتخار را داد.

امانوئل پتی

 پس از ناکامی در بارسا در سال ۲۰۰۴ در چلسی بازنشسته شد.

پتی که از ابتدا تا انتهای دوران حرفه‌ای در همه تیم‌هایش شماره به‌زعم خود شانس ۱۷ را پوشید، ژوئن ۲۰۱۱ موهای طلایی و جذابش را به قصد کمک به امور خیریه تراشید و ۳۴هزار یورو از این طریق به افراد بی‌بضاعت خدمت کرد.

پتی سابقه بازی در سریال‌های تلویزیونی را هم دارد؛

نشان به آن نشان که در قسمت ویژه سریال بیل که از شبکه سراسری فرانسه پخش می‌شد، حضور افتخاری داشت و با بازی تحسین‌برانگیز، نظر همه را جلب کرد. پتی از تحسین‌کنندگان همیشگی موزیک کمتر قابل فهم کشورش و شخصلارا فابین است اما خودش گفته به موسیقی سایر ملل علاقه زیادی دارد.

او در این سالها مفسر شبکه‌های مختلف بوده است. در حال حاضر برای رادیو مونته کارلو کار می‌کند.

کریستین کارمبو

 کارمبو در سال ۲۰۰۵ در کان از فوتبال بازنشسته شد. پس از ۱۵ سال زندگی مشترک از همسر جنجالی خود جدا شد و در حال حاضر به عنوان سفیر فیفا فعالیت می‌کند.

یوری یورکائف
 پس از بازنشستگی در سال ۲۰۰۶ در تیم نیویورک ردبولز، او مدتی رئیس یک تیم خیریه ارمنستانی بود اما پس از عملکرد ضعیف این تیم از سمتش برکنار شد.

زین الدین زیدان

س از اعلام بازنشستگی، تا قبل از روی کار آمدن کارلو آنچلوتی در رئال مادرید، سمت‌هایی چون مدیر ورزشی و مشاور مدیر باشگاه را بر عهده داشت. به سبب اخلاق بسیار خوب و حرفه‌ای که دارد حتی مورینیو که تا سال ۲۰۱۴ سرمربی تیم بود و به سبب اخلاق‌های تندش با اکثر اعضای باشگاه دچار مشکل شده بود، به او احترام بسیاری می‌گذاشت.

با رفتن مورینیو و آمدن کارلتو، وی به عنوان دستیار او در کادر فنی تیم جای گرفت. با رفتن آنچلوتی، زیدان به عنوان مربی تیم جوانان رئال مادرید که  کاستیا  نامیده می‌شود انتخاب شد. دو سال بعد، وقتی رافائل بنیتز نتایج بدی را برای باشگاه به ارمغان آورد، زیدان در ژانویه ۲۰۱۶ رسما به عنوان سرمربی رئال مادرید انتخاب شد و آخرین افتخار او با رئال مادرید، قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا است. مسیر زیدان مانند دوران بازی‌اش که فقط از اول تا آخر به جابجایی در ۴ تیم مبادرت ورزید، در دوران مربیگری هم بدون تلاطم و پیچیده‌ترین کردن مسیر و پیوسته با انتخاب‌های عقلانی همراه بوده است.

کارنامه وی با سه قهرمانی چمپیونزلیگ در سه سال گره خورده که آمار شگفت انگیزی است.

اتمام پیام/