ورزش دات آنلاین- ناهید کیانی هم ناراحت است و هم خوشحال؛ ناراحت بابت پیام‌هایی که بعد از شکست در بازی‌های آسیایی داشت و خوشحال از اینکه همین پیام‌ها به او انگیزه داد تا در گرندپری چین خودش را مدیریت کند و به مدال نقره این مسابقات برسد. کیانی بعد از مدال طلایی که در مسابقات قهرمانی جهان برای تکواندوی زنان گرفت، امید اول کاروان برای قهرمانی در بازی‌های آسیایی بود و با همین توقع پرچمدار شد اما در مبارزه اول باخت و از دور رقابت‌ها کنار رفت. کیانی که در روزهای اوجش قرار دارد و در یک‌قدمی المپیک پاریس خودش را شانس قهرمانی این بازی‌ها می‌داند، توقع نداشت با یک باخت، همه علیه‌اش جبهه بگیرند.

بعد از شکست در بازی‌های آسیایی از برخوردی که با شما شد دلخور بودی. 

قبل از بازی‌های آسیایی صفحه اینستاگرامم را بسته بودم تا روی مسابقه تمرکز داشته باشم. بعد از بازی‌ها نیاز داشتم یکی دو روز از فضای ورزش دور باشم و به‌خاطر همین اینستاگرامم را باز کردم و پیام‌هایی دیدم که متأسف شدم.

 همه انتظار مدال طلا از کیانی داشتند ولی کمی سخت است که بقیه را قانع کنی ورزشکار هم حق شکست خوردن دارد. 

در تکواندو ورزشکاری داشتیم که در یک گرندپری طلا گرفته ولی در مسابقه بعدی باخته و حذف شده است. اگر نگاه علمی به ورزش داشته باشیم، متوجه می‌شویم که بدن ورزشکار یک مدتی در پیک می‌ماند و بعد از آن دچار افت می‌شود. اگر می‌بینیم یکی یک روند ثابتی را طی می‌کند، به‌خاطر این است که هنوز به اوج خودش نرسیده است. من در مسابقات قهرمانی جهان به پیک آمادگی‌ام رسیدم و نتیجه‌اش را هم با مدال طلا گرفتم. بعد از آن در مسابقات بعدی افت کردم، در جهانی دانشجویان با ۷۰درصد آمادگی‌ام مبارزه کردم و بعد از آن هم سطح بدنی‌ام پایین‌تر آمد. در بازی‌های آسیایی هم در پایین‌ترین سطح قرار داشتم و نتوانستم خوب مبارزه کنم.

 این شکست و حرف‌های بعدش در روحیه‌ات تأثیر بدی نداشت؟ 

من حاضرم در همه مسابقات باخت بدهم ولی این باخت در المپیک نباشد. نه مدال بازی‌های آسیایی برای من خیلی اهمیت داشت و نه گرندپری‌ها و نه حتی قهرمانی جهان. هدف نهایی من فقط المپیک است. ولی پیام‌های مردم ناراحت‌کننده بود. البته همه بد نبود و تعداد کمی هم انرژی داده و گفته بودند ما مدال طلای جهانی‌ات را فراموش نمی‌کنیم. ولی به هر حال این اتفاق به من نشان داد که ما انسان‌ها غریزی فراموشکار هستیم؛ بعضی کمتر و بعضی بیشتر. من در همه مسابقات برای خوشحال کردن بقیه مسابقه می‌دادم اما این بار فقط برای اینکه خودم را ثابت کنم جنگیدم و هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم یک روزی این اتفاق بیفتد. البته باید بگویم بعضی از نظرها منطقی بود و من هم استفاده کردم ولی بعضی‌ها برای وقت‌گذرانی پیام داده بودند.

 سخت نبود که بعد از شکست در هانگژو و بعد از انتقادهایی که شد، دوباره به مسابقه برگردی؟ 

این گرندپری برای من خیلی اهمیت داشت. بازی‌های آسیایی ۴۰امتیاز داشت و گرندپری چین ۶۰امتیاز. در این مسابقات به فینال رسیدم و در فینال در یک‌صدم آخر مبارزه را واگذار کردم. در این مدت صد بار با خودم ثانیه‌های آخر را مرور و با خودم بررسی کردم که ببینم در آن لحظات باید چه کار می‌کردم که آن اتفاق نمی‌افتاد. این تجربه‌ها برای من لازم است. من با این باخت‌ها، حالا برای المپیک باتجربه‌تر هستم.

 گفتی در هانگژو در پایین‌ترین سطح آمادگی بودی. چطور در فاصله کم توانستی در مسابقه سخت دیگری حاضر شوی و تا فینال هم برسی؟ 

در این مسابقه خیلی از خودم راضی بودم. از نظر روانی توانستم خودم را مدیریت کنم و برای این هم باید از دکتر خسرو حمزه روان‌شناسم تشکر کنم. بعد از هانگژو با او در تماس بودم و خیلی به من کمک کرد. وقتی از نظر روانی آماده باشی، هر کاری از دستت برمی‌آید. گرندپری‌ها بعد از المپیک مهم‌ترین مسابقه در تکواندو هستند. در چین من یک وزن بالاتر مسابقه دادم و با حریفانی روبه‌رو شدم که هم جثه بزرگ‌تری داشتند و هم قدرت بیشتری. خوشحالم که توانستم از پس آنها بربیایم. من بارها قهرمانان خوب دنیا را شکست داده‌ام و به آنها باخته‌ام ولی حالا بعد از این اتفاقات و این مسابقات توانستم ایمان بیاورم که طلای المپیک برای من دور از دسترس نیست.

به‌نظر می‌رسد این نقره خیلی حالت را خوب کرده و اعتماد به نفست را بالا برده. 

مدالی را که در چین گرفتم به آنهایی تقدیم کردم که از من بدشان می‌آید. آنها ناخواسته به من انگیزه دادند و ازشان ممنونم. حالا می‌دانم تعداد کسانی که مرا دوست دارند، کم است.

برنامه شلوغی هم در پیش داری؟ 

آذرماه سهمیه‌های المپیک اعلام می‌شوند. مسابقات پاکستان و اردن را در پیش داریم. بعد از آن هم فینال گرندپری‌ها در انگلیس برگزار می‌شود که ۱۱۰امتیاز دارد. این مسابقه، المپیک قبل از المپیک است. مثل المپیک در این مسابقه هم فقط ۱۶نفر شرکت می‌کنند و خیلی سخت و فشرده است. امیدوارم آنجا اول سهمیه را بگیرم و بعد به رنکینگ خوبی برای المپیک برسم. فعلا رنکینگ جهانی‌ام یک است و رنک المپیکی‌ام ۴.

انتهای پیام/