ورزش دات آنلاین-بین المللی‌ترین چهره بسکتبال ایران آخرین گام‌هایش را در زمین با درد برداشت و ده درصد او هم در زمین هر بازی جام جهانی ۲۰۲۳ که حضور داشت بهترین بازیکن شد.

حامد حدادی به تصور برخی‌ها همان زمان که آشیل پایش را بعد از مصدومیت در لیگ چین جراحی کرد، خداحافظی او را فراخوانده بود اما اسطوره بسکتبال ایران در بازگشتش از جراحی هم اتفاق تاریخی را رقم زد. او به گفته دکتر مجید صادقی پزشک معالجش زودترین بازگشت به زمین بازی را پس از چنین جراحی داشت.

 حدادی ۴ دوره در سال‌های ۲۰۰۷، ۲۰۰۹، ۲۰۱۳ و ۲۰۱۷ به عنوان با ارزش‌ترین بازیکن بسکتبال در آسیا انتخاب شد. حامد در جام جهانی ۲۰۱۴ با ۱۱٫۲ ریباند در هر بازی دومین ریباندر برتر مرحله اول جام جهانی شد و به گزارش سایت فدراسیون جهانی بسکتبال، حامد حدادی به همراه یائو مینگ اسطوره بسکتبال چین و آسیا، یکی از دو سنتر برتر تاریخ بسکتبال آسیا شناخته می‌شود.  او به همراه نسل طلایی بسکتبال ایران سه دوره (۲۰۰۶ - دوحه، ۲۰۱۴ - اینچئون و ۲۰۱۸ - جاکارتا) در بازی‌های آسیایی حضور داشته که هر سه دوره در رسیدن به مدال طلا باز مانده است. او به ترتیب در این رقابت‌ها موفق به کسب یک مدال برنز و دو نقره شده است.

  این ستاره اهوازی از نسل طلایی بسکتبال است که تمام اولین‌های این رشته را در تاریخ با نام خودش گره زد و بعد از رفتن صمد کاپیتان تیم ملی شد.

 حدادی در تیم‌های پیکان، صباباتری، النصر امارات، ممفیس گریزلیز و فینکس سانز در NBA، مهرام، پتروشیمی و سیچوآن در لیگ چین بازی کرد.  

۳ طلا، یک نقره و یک برنز جام ملت‌های آسیا، ۲ طلای آسیا چلنج، ۴ طلای ویلیام جونز و  نقره و یک برنز بازی‌های آسیایی افتخارات حامد حدادی با تیم ملی بسکتبال ایران هستند.

 سعید فتحی او را از همان نوجوانی کشف کرد. کسی که حدادی همیشه خود را مدیون او می‌دانست و در این باره می‌گوید: «هیکلی که نبودم. استخوان بودم. یک چوب بودم که زیر نظر سعید فتحی آمدم بسکتبال را شروع کردم. به خاطر پاهای بزرگم کفش سایز بزرگ پیدا نمی‌کردم به همین دلیل اکثرا در خانه می‌ماندم. تا اینکه یکی از همسایه‌های ما به من گفت بسکتبال بازی می‌کنم، دوست داری با من بیایی؟ من هم گفتم حتما، چرا که نه؟ روز بعد با یک پیراهن فوتبالی و بدون کفش به باشگاه شهرمان رفتم بعد از ۶ ماه سرانجام عمویم از کشور آلمان برایم یک جفت کفش فرستاد. »

 حدادی درباره بسکتبالیست شدنش بیشتر توضیح داد: « بیشتر فوتبال دوست داشتم، بعد هم رفتم سراغ هندبال. بسکتبال را اتفاقی دنبال کردم. یک روز رفتم زمین بسکتبال اهواز، هفته اول پایم تاول زد، دو سه هفته نرفتم. نادر سلامی، مربی تیم آمد دنبالم گفتم پایم تاول زده، گفت اشکال ندارد بیا تمرین کن. سه چهار ماه طول کشید تا ببرم. هی می‌گفت بپر، روز می‌زدم اما نمی‌توانستم بپرم. خلاصه بعد از چند وقت اولین دانک را که زدم گفتم چه بازی باحالی! آن زمان کفش نداشتم، الان دارم! خیلی خجالتی بودم. زیاد بیرون نمی‌رفتم. خیلی زودرنج بودم اما الان عاقل‌تر شده‌ام. »

 حدادی احتمالا با پیراهن سیچوآن در لیگ چین آخرین فصل باشگاهی‌اش را پشت سر می‌گذارد و اگر بسکتبال ایران خیلی خوش شانس باشد او را در کنار تیم ملی می‌تواند برای آینده داشته باشد.