اخیراً صحبت‌های حسین کنعانی موجب اعتراض برخی از ورزشکاران کشورمان شده که یکی از تندترین انتقادات را امیرمحمد یزدانی، کشتی‌گیر جوان کشورمان متوجه مدافع ملی‌پوش تیم ملی کشورمان کرده، در این مطلب سعی داریم نظام اقتصادی سایر رشته‌ها در اقصی‌نقاط جهان با یکدیگر مقایسه کنیم.
ورزش دات آنلاین- مصاحبه محمدحسین کنعانی زادگان درباره ماشین ۱۰۰ میلیاردی‌اش که با مجوز پاداش جام جهانی وارد کرده بازتاب‌های زیادی در فضای مجازی و رسانه‌ها داشت. یکی از مهم‌ترین و پرسروصداترین بازتاب‌ها، استوری امیرمحمد یزدانی ملی‌پوش کشتی آزاد ایران بود. یزدانی در این خصوص گفت: این حق ماست که نسبت به انتشار چنین ویدئویی ناراحت شویم. ما هم حق داریم، اگر جایگاه ورزش اول کشور را نداشته باشیم که قطعاً جایگاه ما باید به لحاظ مدالی و افتخار، اول باشد، دوم که هستیم. این همه مدال و افتخار داریم و هر جا می‌رویم دست پُر برمی‌گردیم، آن وقت افتخار فوتبال چیست؟
این انتقاد کشتی‌گیر جوان کشورمان حق دارد انتقاد داشته باشد، چراکه در سال‌های اخیر معمولاً خیلی به کشتی به عنوان ورزشکاران مدال‌آور بها چندانی داده نمی‌شد اما با روی کار آمدن علی دبیر به عنوان ریاست فدراسیون کشتی این رویه کاملاً اصلاح گشته و سندش هم مجموعه شیک و لوکسی است که برای فدراسیون کشتی احداث شده است؛ ضمن اینکه در هیچ نقطه از دنیا قیمت پاداش‌های کشتی‌گیران و فوتبالیست‌ها برابر نیست!
برای اثبات این موضوع به سراغ بررسی و مقایسه پاداش‌های دیوید تیلوری می‌رویم که در کشتی آزاد همواره کابوس کاپیتان تیم ملی کشتی ما بوده و همه مدال‌های حساس را به جز مسابقات جهان اسلو ۲۰۱۸، مقتدارنه مال خود کرده است؛ تیلور امریکایی برای قهرمانی در المپیک ۲۰۲۰ توکیو مبلغ ۲۵۰ هزار دلار پاداش گرفت و این در حالیست که مقامات فدراسیون فوتبال امریکا برای افزایش انگیزه بازیکنان خود جهت تقابل برای پیروزی در این مسابهق به هر کدام از بازیکنان این تیم ۴۰ هزار دلار پاداش دادند. البته این پاداش غیر از جایزه‌ای است که بابت صعودشان به مرحله یک هشتم نهایی و هدایای اسپانسرهای فدراسیون فوتبال امریکا برای بازیکنان در نظر گرفته شده است. ضمن اینکه. این برد آمریکایی‌ها را به مرحله یک شانزدهم نهایی این مسابقات فرستاد و ارزشی معادل ۱۳ میلیون دلار داشت که تنها ۱۰ درصد آن به فدراسیون فوتبال ایالات متحده رسید و سهم تیم ملی فوتبال امریکا فقط برای صعود از گروه خود مبلغی نزدیک به ۶ میلیون دلار شد!
این یعنی سهم لیست ۲۸ نفره تیم امریکا برای صعود از مرحله گروهی دقیقا برابر با قهرمانی تیلور در المپیک بوده است!
یا مثلاً مایکل فلپس، مدال‌آورترین ورزشکار تاریخ المپیک، کار خود را در المپیک ۲۰۱۶ ریو با ۵ مدال طلا و یک نقره در مواد مختلف مسابقات شنا به پایان برد، برای هر مدال طلای خود مبلغ ۲۵۰ هزار دلار پاداش دریافت کرد.
درحالی‌که خیلی از کشورها ورزش اول خود را بر اساس میزان علاقه و میزان قابلیت درآمدزایی انتخاب می‌کنند و به هر ورزشی در قامت خود بها می‌دهند، مثلاً در امریکا که لیگ بسکتبالش در دنیا زبان زد است و طبیعی است بیشترین درآمد را در این کشور بسکتبالیست‌ها باشند.
لبران جیمز، یکی از بزرگ‌ترین بسکتبالیست‌های این کشور در این فصل ۴۴ میلیون از لیکرز دریافت می‌کند که در مقایسه با دیود تیلور که بزرگ‌ترین کشتی‌گیر این کشور محسوب می‌شود، لبران جمیز سالانه ۰٫۵۶ درآمد او را دارد و هیچ گلایه‌ای هم از وضعیت خود ندارد!
طبیعی است که اسپانسرها توجه بیشتری به ورزش‌های پر بیننده و جذاب، بیشتر باشد و این وضعیت در هیچ حالتی برای کشتی صادق نیست، از نظر اقتصادی این ورزش آن‌قدر ضعیف شده که شایعات حذفش از المپیک هر روز بیشتر از دیروز جدی می‌شود و حق پخش مسابقاتش با مسابقات فوتبال به‌هیچ‌عنوان قابل‌قیاس نیست.
ضمن اینکه فیفا برای حضور در جام جهانی پاداشی ۹ میلیون دلار معادل ۴۵۰ میلیارد تومان را در نظر گرفته که عددی قابل توجه برای کشورمان درامد زایی دلاری شده است و طبق قانون فیفا ۳۰ درصد جوایز تیم‌ها به بازیکنان می‌رسد.
قیاس شرایط هر رشته با رشته دیگر، قیاسی است مع‌الفارق باید با توجه به شرایط هر رشته در مورد آن صحبت کرد، اگر بنا بر بی‌مهری‌ها به سایر رشته‌ها باشد این انتقاد درست است و حق تمام ورزشکاران داشتن امکانت عالیه برای قهرمانی است اما نباید یک‌رشته گروهی با یک‌رشته انفرادی مورد مقایسه قرار بگیرد.
بهتر است امیر محمد یزدانی هم تمرکزش روی کشتی خودش باشد تا به اولین مدال خوش رنگ خود دست پیدا کند و از ورود به این مسایل حاشیه خودداری کند؛ در تیمی که بزرگانی مثل کامران قاسم پور، حسین یزدانی و… حضور دارند، خیلی جالب نیست عضو جوان تیم که خیلی هم افتخار آفرین نبوده در خصوص پاداش‌ها نظر بدهد و به قول قدیم‌ها غوره نشده بخواهد مویز شود!
انتهای پیام/