ورزش دات آنلاین- 18 نوامبر، روز تولد یکی از بهترین دروازبانان تاریخ فوتبال جهان است. کسی که ویترین افتخاراتش پر از جام‌های ریز و درشت است؛ از کسب سه‌گانه با منچستر یونایتد تا قهرمانی در جام ملت‌های اروپا با تیم ملی دانمارک.

گلر افسانه‌ای فوتبال دانمارک، فوتبال را در 20 سالگی و از تیم شهرش آغاز کرد. او نخستین بازی رسمی خودش را در تیم هویدوور دانمارک در لیگ دسته اول دانمارک انجام داد و پس از درخشش با پیراهن این باشگاه، به تیم زیر 21 ساله‌های دانمارک دعوت شد. اشمایکل در سال 1987 به بروندبی دانمارک که یکی از مشهورترین باشگاه‌های این کشور به شمار می‌رود، پیوست. عملکرد خوب او در این تیم، سپ پیونتک را مجاب کرد تا او را در همان سال به تیم ملی دانمارک دعوت کند و پیتر اشمایکل، در تاریخ 20 می 1987 نخستین بازی ملی خودش را برابر یونان انجام داد.

او به همراه بروندبی 4 بار مقام قهرمان لیگ دانمارک را به‌دست آورد و سرانجام، در سال 1991 با رقم 530 هزار یوروراهی منچستر شد تا پیراهن شیاطین سرخ را به تن کند.

یک سال بعد، بعد از این‌که یوفا تیم یوگسلاوی را به علت جنگ‌های داخلی از حضور در یورو 1992 سوئد محروم کرد؛ دانمارک جانشین این تیم شد. تیمی که با خوش اقبالی به یورو رسیده بود، توسط دیگر مدعیان چندان جدی گرفته نمی‌شد، اما دانمارکی‌ها با درخشش بازیکنانی همچون پیتر اشمایکل و میشل لادروپ، شگفتی بزرگی رقم زدند و جام قهرمانی یورو 92 را بالای سر بردند. بدون شک این اتفاق بزرگ‌ترین افتخار تاریخ فوتبال دانمارک محسوب می‌شود که کسب آن بدون داشتن سنگربانی مطمئن به نام پیتر اشمایکل، شدنی نبود. اشمایکل به مدت 14 سال قاب دروازه تیم ملی دانمارک را بیمه کرد و 129 بازی هم برای این تیم انجام داد تا تبدیل به رکوددار تعداد بازی‌های ملی برای دانمارک شود.

دوران پیتر اشمایکل در منچستر هم پرشکوه بود. گذراندن هشت فصل رویایی با سر الکس فرگوسن، اتفاقی‌ست که فقط برای بازیکنانی می‌افتد که استانداردی فراتر از خوب بودن را تعریف کرده‌اند. پیتر اشمایکل هم یکی از همان بازیکنان بود. او در تئاتر رویاها، 5 قهرمانی لیگ برتر، 3 قهرمانی جام حذفی، 1 قهرمانی جام اتحادیه، 1 سوپرجام اروپا و 1 لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد.

نقطه اوج ماجراجویی‌های پیتر اشمایکل با منچستر یونایتد، به فینال 1999 بارسلون برمی‌گردد؛ جایی که شاگردان سر الکس در دقایق پایانی با دو گل دقایق پایانی تدی شرینگهام و اوله گونار سولشایر، بازی 1-0 باخته را با پیروزی 2-1 عوض کردند، و اولین و آخرین سه‌گانه یک باشگاه انگلیسی را در تاریخ رقم زدند.

اشمایکل در همان سال الدترافورد را ترک کرد و به پرتغال رفت تا به اسپورتینگ کمک کند قهرمان لیگ پرتغال شود. پس از دو فصل، دوباره به انگلستان بازگشت و این بار در تیم‌های استون ویلا و منچسترسیتی بازی کرد؛ اما هیچ‌گاه خاطرات او در قسمت قرمز شهر منچستر، در هیچ کجای دیگر کره خاکی برایش تکرار نشد.

او سرانجام در سال 2003 کفش‌هایش را برای همیشه آویخت و مستطیل سبز را ترک کرد. او افتخارات فردی پرتعدادی هم در دوره بازی خود به‌دست آورد که از مهم‌ترین‌هایش می‌شود به بهترین دروازبان سال دانمارک در 4 سال، بهترین بازیکن سال دانمارک در 3 سال، حضور در تیم منتخب یورو 92، بهترین دروازبان جهان از نگاه فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال در سال‌های 1992 و 1993، بهترین بازیکن سال لیگ برتر انگلیس در فصل 1995-96 و دروازبان سال باشگاه‌های اتحادیه اروپا در فصل 1997-98 اشاره کرد.

حالا پیتر اشمایکل افسانه‌ای 59 ساله شده و از روزهای پرافتخار او تنها یک مشت خاطره مانده است. در این روزها، او امیدوار است تیم ملی کشورش، با جضور فرزندش کسپر اشمایکل، شگفتی دیگری را رقم بزند، اما این‌ بار در تورنومنتی بزرگ‌تر، در جام جهانی 2022 قطر.

انتهای پیام