سرنوشت مانوئل نویر و اولی کان در تیم ملی مشترک رقم خورده است.
ورزش دات آنلاین - پیش از جامجهانی ۲۰۰۶ آلمان یورگن کلینزمن تصمیمی گرفت که انتقاد بسیاری از رسانهها را در بر داشت. ماجرا از این قرار بود که کلینزمن پیش از این مسابقات بازوبند کاپیتانی را از اولیور کان گرفت و به میشاییل بالاک داد. او عقیده داشت بازوبند کاپیتانی باید بر بازوی بازیکنی باشد که در میانهٔ میدان حضور دارد پس چه بازیکنی بهتر از میشاییل بالاک که قدرت رهبری تیمی چون آلمان را دارد.
همین تصمیم اما باعث شد تا اولی کان به مرور به یک نیمکتنشین محض تبدیل شود و ینس لمن به یکباره سنگربان شماره یک تیم ملی لقب بگیرد.
هرچند لمن در جام جهانی کمنظیر ظاهر شد و اتفاقا با مهار پنالتیهای پیاپی از بازیکنان آرژانتین زمینهساز صعود ژرمنها به نیمه نهایی بود اما تصمیم کلینزمن هنوز هم مورد نقد رسانهها در دنیا است که با این رفتار به نوعی به کان احترام نگذاشته است.
حالا این اتفاق بعد از ۱۷ سال بار دیگر در حال تکرار است و ناگلزمن بازوبند کاپیتانی را بعد از ۸ سال از نویر گرفته و به گوندوغان داده است با همین فرمول که کاپیتان باید در مرکز میدان باشد.
حالا نویر بیش از ۱۰ ماه است که به دلیل شکستگی مچ پا در پیست اسکی از فوتبال دور است و با همین فرمان احتمالا سنگربان شماره یک در یورو کسی نیست جز ترشتگن. اتفاقا در این یورو نیز آلمان میزبان است مشابه اتفاقی که در جام جهانی ۲۰۰۶ به میزبانی ژرمنها رخ داده بود.
پایان اولی کان و نویر در تیم ملی با پس گرفتن بازوبند کاپیتانی، سرنوشت تلخی را برای دو ابر اسطوره این کشور رقم زد.
انتهای پیام/