ورزش دات آنلاین- در بازیهای ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی دو دونده آمریکایی در هنگام پخش سرود ملی کشورشان به نشانه اعتراض به تبعیض نژادی در آمریکا، دستهای خود را مشت کرده و به سمت آسمان گرفتند. لرد برگلی با کت قرمز رنگ در کنار این سکوی تاریخی ایستاده بود. اما برگلی سالهای پیش از این واقعه نیز در المپیک صاحب عنوان بود اما به عنوان یک ورزشکار.

دیوید جورج برگلی در روز ۹ فوریه ۱۹۰۵ در استامفورد بریتانیا با نام دیوید جورج براونلو سسیل متولد شد. او برخلاف خیلی از ورزشکاران مشهور تاریخ از خانواده‌ای ثروتمند و صاحب عنوان رشد کرد. اجدادش مارکی بودند و او نیز این لقب اشرافی را به ارث برد تا عنوان ششمین مارکی اکستر را داشته باشد. در صورتی که تمامی عناوین و اسامی وی را در کنار هم بیان کنیم نام او لرد دیوید جورج براون لاو سیسیل برگلی بود. نامی که البته برای بازیهای المپیک به کار وی نمی‌آمد. او سه بار در المپیک شرکت کرد که اولین بار مربوط به سال ۱۹۲۴ و بازیهای پاریس بود. در این رقابت‌ها ۲۸ دونده از ۱۵ کشور در مسابقات شرکت کرده بودند. برگلی در دسته هشتم با دوندگان کانادا، آمریکا و مجارستان رقابت کرد و پس از سیدنی اتکینسون کانادایی (زمان ۱۵٫۲ ثانیه) و کارل اندرسون آمریکایی (۱۵٫۴ ثانیه) سوم شد و شانس حضور در مرحله نیمه نهایی را از دست داد. در این مرحله ۱۵ دونده در سه گروه رقابت کردند و سرانجام شش نفر به فینال رسیدند.  

سال ۱۹۲۷ آخرین سالی بود که او در کیمریج تحصیل می‌کرد. در آن سال او دور حیاط بزرگ کالج ترینیتی می‌دوید. دقیقا وقتی که ساعت ترینیتی ۱۲ ضربه می‌نواخت او دویدن را آغاز می‌کرد و به این ترتیب همیشه در آن ساعت می‌شد برگلی را در حال تمرین دو مشاهده کرد. جالب این جاست که سالها بعد فیلمی مشهور به نام ارابه‌های آتش ساخته شد و جایزه اسکار گرفت. در این فیلم در سکانسی مشاهده می‌کنیم که هارولد آبراهامز دونده بریتانیایی در دانشگاه با یکی دیگر از دوندگان کالج مسابقه می‌دهد. مسابقه‌ای که با زنگهای ساعت ترینیتی و در اطراف حیاط کالج برگزار می‌شود. فیلم در دهه ۸۰ ساخته شد و برگلی که در آن زمان ۷۶ ساله بود گفت که حاضر نشده چنین فیلمی را تماشا کند.  

در بازیهای المپیک ۱۹۲۸ برگلی شخصیتی جذاب از دیدگاه تماشاگران و ناظران بود. در کشتی اقیانوس پیما و به هنگام حرکت از بریتانیا به سوی هلند، او در بالاترین عرشه کشتی ملکه ماری، به شکلی کاملا جدی به تمرین پرداخت و این مسیر را در ۵۷ ثانیه طی کرد. او این بار در المپیک در مسابقه ۴۰۰ متر با مانع حضور پیدا کرد. رقابت‌ها در روزهای ۲۹ و ۳۰ جولای برگزار شد و ۲۷ دونده در ۶ گروه به رقابت پرداختند. برگلی در دور اول بالاتر از دوندگان آمریکا، یونان، فرانسه و دانمارک قرار گرفت و رکورد ۵۷ ثانیه را برجای گذاشت. در دور نیمه نهایی که با حضور ۱۲ دونده در ۲ گروه برگزار شد او در گروه خود سوم شد. ؛ رکوردش ۵۳٫۹ ثانیه بود و تنها برای رسیدن به فینال انرژی خود را مصرف کرد.   اما در مرحله نهایی شرایط متفاوت بود. یک بار دیگر رقابت اصلی او با فرانک کوهل و مورگان تیلر دو دونده آمریکایی بود که در نیمه نهایی بالاتر از او قرار گرفته بودند. اما این بار لرد برگلی موفق شد با ثبت زمان ۵۳٫۴ ثانیه قهرمانی المپیک را از آن خود سازد. در حالی که پرش‌هایش از روی موانع چنان دقیق و بابرنامه بود که حتی یک مانع را هم در هنگام پرش‌هایش نینداخت!  

رقابت‌های کشورهای مشترک المنافع

در سال ۱۹۳۰ برگلی موفق شد سه مدال طلا در رقابت‌های همیلتون (بازیهای امپراتوری بریتانیا) کسب کند.  در این مسابقات برگلی موفق شد در رقابت‌های ۱۲۰ یارد، ۴۴۰ یارد و ۴ در ۴۴۰ یارد امدادی قهرمان شود. این مسابقات اولین دوره رقابت‌های کامن ولث (مشترک المنافع) بود که در آن تیمهای ورزشی کشورهای انگلیس؛ کانادا، آفریقای جنوبی، نیوزیلند، استرالیا، اسکاتلند، ولز، گویان بریتانیا و ایرلند حضور داشتند. در این رقابت ۵۹ طلا، ۵۷ نقره و ۴۹ برنز توزیع شد (مجموع ۱۶۵ مدال) و در پایان رده بندی برترین‌ها به شرح زیر شد:

۱- انگلیس (۲۵ طلا، ۲۲ نقره و ۱۳ برنز)

۲- کانادا (۲۰ طلا، ۱۶ نقره و ۱۸ برنز)

۳- آفریقای جنوبی (۶ طلا، ۴ نقره و ۸ برنز)

مدالی‌های این مسابقات در شیرجه، شنا، دوومیدانی، بوکس، لاون بولز، قایقرانی و کشتی توزیع شد.

نماینده پارلمان در بازی‌های المپیک

سه سال پس از طلای المپیک آمستردام، برگلی به عضویت پارلمان انتخاب شد اما در سال ۱۹۳۲ برای حضور در المپیک پارلمان را ترک کرد و راهی بازیهای لس آنجلس شد. این بار در دوی ۴۰۰ متر ۱۸ دونده حضور یافتند و برگلی هم در ۴ دسته با هم رقابت کردند. برگلی این بار در گروه خود با زمان ۵۵٫۱ ثانیه پس از لوییجی فاکلی قرار گرفت و راهی دور بعد شد. برگلی در نیمه نهایی با زمان ۵۳ ثانیه باز هم پشت سر دو ورزشکار آمریکایی قرار گرفت و یک بار دیگر فینالیست شد. اما این بار دوران اوج باب دیستدال ایرلندی بود که طلای المپیک را از آن خود کند و برگلی هم به عنوان چهارمی بسنده کرد. اما او از بازیهای ۱۹۳۲ دست خالی بازنگشت. در رقابت ۴ در ۴۰۰ متر امدادی برگلی عضوی از تیم بریتانیا بود. مجموعا ۷ تیم در المپیک حضور داشتند که بریتانیا در گروه دوم و با زمان ۳:۲۱: ۸ دقیقه بعد از ژاین دوم شد. از بین این تیم‌ها تنها مکزیک حذف شد و ۶ تیم دیگر راهی فینال شدند. در فینال بریتانیا زمان ۳:۱۱: ۲ دقیقه را برجای گذاشت و بعد از آمریکا دوم شد. آمریکایی‌ها موفق شدند با زمان ۳:۰۸: ۱۴ رکورد جدیدی برای مسابقات جهانی و المپیک ثبت کنند و دستاورد تیم بریتانیا از این مسابقات مدال نقره بود. تیم کانادا هم با زمان ۳:۱۲: ۸ دقیقه مدال برنز را از آن خود ساخت.  

پس از پایان دوران ورش، او ارتباط خود را با کلیه رشته‌ها بیشتر کرد و به عنوان رییس اتحادیه ورزشکاران آماتور بریتانیا خدمت کرد. دوران کاری او در این پست ۴۰ سال بود. وی همچنین به مدت ۳۰ سال رییس اتحادیه بین المللی ورزشکاران آماتور بود. برگلی ۴۸ سال نیز به عنوان یکی از اعضای کمیته بین المللی المپیک در IOC خدمت کرد. وی در آخرین میزبانی المپیکی لندن در قرن بیستم که در سال ۱۹۴۸ برگزار شد مدیرتشکیلات سازماندهی مسابقات بود.  

دیوید سسل برگلی ششمین مارکی اکستر در ۷۶ سالگی در همان جایی که به دنیا آمده بود از دنیا رفت؛ استامفورد واقع در لینکُلن شایر انگلستان.  

انتهای پیام/