ورزش دات آنلاین- اولین باری که میکیو اودا ژاپنی شانس حضور در المپیک را پیدا کرد، زمانی بود که تنها ۱۹ سال از عمر وی می‌گذشت. اودا زندگی ورزشی خود را به عنوان یک دونده و بازیکن فوتبال در دبیرستان هیروشیما کوکوتایجی آغاز کرد. در سال ۱۹۲۲، او دو رکورد ملی (۱٫۷۳ در پرش ارتفاع و ۶٫۲۹ در پرش طول) را در رقابتهای انتخابی بازی‌های خاور دور ۱۹۲۳ به نام خود ثبت کرد و دوران درخشش او در دوومیدانی از آن زمان آغاز شد.  

جوان ژاپنی که یک سال قبل از المپیک در رقابتهای خاور دور موفق شده بود طلای پرش سه گام، طلای پرش طول و برنز پر ارتفاع را از آن خود سازد، در همان ایام به مرکز آموزش معلمان مدرسه عالی هیروشیما پیوست.

در المپیک پاریس (۱۹۲۴) میکیو مقامی در پرش طول به دست نیاورد؛ علاوه بر آن در پرش سه‌گام المپیک نیز مقامی بهتر از ششمی کسب نکرد. چهار سال گذشت و اودا دومین حضور خود را در المپیک آمستردام (۱۹۲۸) جشن گرفت. در حالی که حالا طلای پرش سه گام رقابتهای خاور دور در سالهای ۱۹۲۵ و ۱۹۲۷و طلای پرش طول این رقابتها در ۱۹۲۷ را نیز به کارنامه خود اضافه کرده بود. او همچنین در ۱۹۲۵ بورسیه تحصیلی برای حضور در دانشگاه واسه دا  Waseda  را دریافت کرد و به تیم دو و میدانی دانشگاه پیوست. علاوه بر آن، در هفتمین دوره بازی‌های خاور دور در مسابقات دهگانه شرکت کرد و در ماده امدادی ۴ در ۱۰۰ متر رکورد ملی را به نام خود ثبت کرد. پس از فارغ التحصیلی میکیو، وارد دانشکده بازرگانی دانشگاه واسه دا شد و مربیگری جوانانی چون شوهی نیشیدا را نیز بر عهده داشت. همزمان به عنوان کاپیتان تیم واسه دا نیز به فعالیت ادامه داد. با این تیم، اودا پنج عنوان متوالی در مسابقات قهرمانی ژاپن در پرش سه گام (۲۹-۱۹۲۵)، دو عنوان در دهگانه (۱۹۲۵، ۱۹۲۷)، یک عنوان در پرش طول (۱۹۲۶) و سه عنوان دیگر به عنوان عضوی از ۴ در ۱۰۰ متر دانشگاه به دست آورد.  

 طی چهار سال، نماینده ژاپن در رقابت با بزرگان پرش سراسر جهان نیز پیشرفت چشمگیری کرده بود، به‌طوری که در پرش طول تا مقام هفتم صعود کرد. اما اوج کار او در پرش سه‌گام رقم خورد. جایی که اودا و لوی کیسی levi casey آمریکایی رقابتی هیجان‌انگیز را آغاز کردند. کیسی رکورد ۱۵٫۱۷ متر را بر جای نهاد اما اودا ۱۵٫۲۱ متر پرید و بدین ترتیب اولین ورزشکار قاره پهناور آسیا لقب گرفت که در مسابقات المپیک برنده مدال طلا شده است.

جالب اینجاست که مدال تاریخی اودا هرگز در استادیوم بر گردن او دیده نشد. او بعد از مسابقه سفری به پاریس کرده بود و در هنگام اهدای مدالها دیگر در هلند نبود. به این ترتیب مدال میکیو به یوشیوکی تسوروتا- شناگری که دومین عنوان المپیکی ژاپن را کسب کرد- اعطا شد تا در ژاپن، آن را به میکیو بدهد.

پس از المپیک هم روند درخشش اودا قطع نشد. ابتدا در رقابتهای خاور دور برنده مدال طلای پرش سه گام و پرش طول و مدال نقره پرش با نیزه در سال ۱۹۳۰ شد و یک سال بعد موفق شد با ثبت رکورد ۱۵٫۵۸ متر، رکورد جهانی پرش سه گام را به نام خود ثبت کرد. رکوردی که یک سال دوام آورد و سرانجام هم توسط یک ژاپنی دیگر- چوهی نامبو-  شکسته شد. اودا کار حرفه روزنامه نگاری خود را در روزنامه آساهی شیمبون در سال ۱۹۳۱ آغاز کرد و در همان ایام به باشگاه ورزشی اوزاکا آساهی شیمبون پیوست.  

آخرین حضور میکیو در المپیک لس‌آنجلس (۱۹۳۲) بود. پیش از المپیک، میکیو در تایوان دچار مصدومیت شده بود و این آسیب دیدگی در عملکرد او در المپیک نیز تاثیر گذاشت. او در آخرین المپیک زندگی خود توفیقی به دست نیاورد و در پرش سه گام در رتبه دوازدهم المپیک ایستاد. دو سال پس از المپیک، او آخرین عنوان خود را در دو و میدانی کسب کرد که مقام نایب قهرمانی پرش ارتفاع در مسابقات قهرمانی کشور ژاپن بود و آن گاه از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد. در همان سالها ژاپن به عنوان میزبان المپیک ۱۹۴۰ برگزیده شد و به نظر می‌رسید مربیانی مثل اودا برای درخشش هرچه بیشتر ورزشکاران ژاپنی در آن بازیها کار سختی پیش رو خواهند داشت، اما جنگ جهانی قبل از هرجای دیگر دنیا در شرق آسیا اوج گرفت و المپیک ۱۹۴۰ هزگز برگزار نشد تا دوره مربیگری اودا عملا با وقفه‌ای طولانی روبه رو شود. اما شاهکار او در المپیک هیچ‌گاه از ذهن مردم ورزشدوست ژاپن پاک نشد…

سرانجام ژاپن در ۱۹۴۵ در جنگ جهانی دوم تسلیم شد و چند ماه پس از شکست ژاپن،  اودا نخستین نشست دو و میدانی را در ژاپن ترتیب داد و در بازسازی اتحادیه فدراسیون‌های دو و میدانی ژاپن (JAAF) نقشی اساسی ایفا کرد. او از سال ۱۹۴۹ به ایالات متحده و اروپا سفر کرد تا از آخرین پیشرفت‌های دو و میدانی مطلع شده و با سازمان‌های دوومیدانی سایر کشورها ارتباط برقرار کند. یک دهه گذشت و در این مدت او سرپرست تیم دوومیدانی ژاپن در بازیهای آسیایی ۱۹۵۱ و ۱۹۵۴ و المپیک ۱۹۵۲ را نیز به سوابق خود افزود. سال ۱۹۵۸ بازی‌های آسیایی در توکیو برگزار شد. در روز آغازین، اودا آخرین دونده حامل مشعل بود و شعله بازیها را در آذرگاه روشن کرد.

تنها یک سال بعد و با توجه به برگزاری المپیک ۱۹۶۴ در توکیو، مسوولیت تقویت دو و میدانی در ژاپن به او سپرده شد. در همان سال او نشان و نوار بنفش را در سال ۱۹۵۹ دریافت کرد و شهروند افتخاری توکیو، زادگاهش، شد. بعدها او شهروند افتخاری کایتا از استان هیروشیما را نیز به این افتخار افزود.  

سالها گذشت و میزبانی المپیک ۱۹۶۴ به توکیو رسید. در روز آغازین و در هنگام برافراشتن پرچم المپیک، ژاپنی‌ها پرچم را در ارتفاع ۱۵٫۲۱ متر قرار دادند. درست به میزان رکورد اودا که اولین قهرمانی ژاپن در المپیک را رقم زد. برنامه‌های میکیو در آماد سازی ورزشکاران ژاپنی هم مثمر ثمر بود و کوکیچی تسوبارایا مدال برنز ماراتن را از آن خود کرد و درخشش ژاپنی‌ها در دو و میدانی المپیک را ادامه داد. پس از المپیک هم، اودا به عنوان استاد در دانشگاه واسدا خدمات خود را ادامه داد. سرانجام در سال ۱۹۶۷ نیز بازی‌های آماتور بین‌المللی میکیو اودا توسط خود اودا تأسیس شد؛ یک رویداد ورزشی سالانه در هیروشیما که از آن پس برگزار شد.  

میکیو اودا که در ۳۰ مارس ۱۹۰۵ در هیروشیما متولد شده بود، در ۶ دسامبر ۱۹۹۸ درگذشت. تنها دو سال پس از مرگ وی، میزگردی با حضور کارشناسان دوومیدانی تشکیل شد که در این میزگرد، او را به عنوان بهترین دونده آسیا در قرن بیستم انتخاب کردند.

 انتهای پیام/