ورزش دات آنلاین - نگاهی به سوابق افرادی که در قانون‌گذاری‌های فوتبال حضور دارند به خوبی نشان می‌دهد که نوشتن قوانین نیم‌بند چندان هم مساله دور از انتظاری نیست. آشی آن‌ها پخته‌اند به قدری شور است که حالا خودشان در مسوولیت باشگاهی که دارند قادر به خوردنش نیستند و کار تا حد پاره کردن کاغذ و جار و جنجال در جلسات بالا می‌گیرد.

از قوانینی که در این فصل وضع شد این بود که بازیکن خارجی اگر در 60 درصد زمان بازی‌ها نباشد، در پایان فصل یک سهمیه خارجی از بین می‌رود. این قانون وضع شد که جلوی جذب بازیکنان بی‌کیفیت گرفته شود. به نظر روی کاغذ همه چیز درست است ولی تجزیه و ترکیب قانون با هم نمی‌خواند. در همین قانون آمده است، بازیکنان ایرانی شاغل در خارج از ایران هم در بازگشت به لیگ ایران خارجی و لژیونر محسوب می‌شوند واین یعنی سخت کردن استعدادهای فوتبال ایران به لیگ ایران که عقلانی نیست. از سوی دیگر بازیکنان لژیونر باید در 60 درصد بازی‌ها باشند وگرنه سهمیه برای فصل بعد می‌سوزد. حالا مربیان باید بنشینند و معادله ریاضی حل کنند. یحیی گل‌محمدی هم با این مساله مشکل دارد. در حال حاضر از 4 خارجی پرسپولیس دو نفر ایرانی هستند.

پرسپولیس در قلب دفاع کنعانی‌زادگان و گولسیانی را به عنوان لژیونر دارد. اگر فدراسیون قانون را اصلاح نکند یحیی با این فشار روبه رو است که زوج غالب دفاع میانی را با این دو بازیکن در نظر بگیرد که در این حالت پورعلی‌گنجی لطمه می‌بیند. از سوی دیگر هنانوف در دفاع چپ حضور دارد. او سال قبل جزو بازیکنانی نبود که بخواهد در ترکیب غالب حاضر باشد. آیا ممکن است پرسپولیس، از همین ناحیه برای فصل بعد، یک سهمیه را از دست بدهد؟ شهاب زاهدی هم حالا لژیوند به حساب می‌آید. پرسپولیس دنبال مهاجم خارجی دیگری هم هست. در این حالت هر یک از آن ها در 60 درصد زمان بازی‌ها نباشد، یک سهمیه دیگر پرسپولیس می‌سوزد. همین اما و اگرها جذب نفرات بعدی را برای پرسپولیس سخت‌تر هم کرده است. حالا در این حالت، وضعیت پاکو خمس و تراکتور را در نظر بگیرید. 

انتهای پیام/