ورزش دات آنلاین_بعد از رقابت‌های جهانی مکزیک بود که برخی حواشی‌های تیم ملی تکواندو بانوان که  البته هیچ وقت از سوی فدراسیون تایید نشد، باعث گردید تا ناهید کیانی به حالت قهر گونه چندان با جان و دل در خدمت کادر فنی نباشد و مربی وی نیز که از ماه‌ها قبل زمزمه رفتنش به گوش می‌رسید  بعد از مدتی تهران را به مقصد یگنه دنیا ترک کرد تا همه فکرکنند ناهید دیگر جایی در تیم ملی ندارد.

اما در ادامه شاهد بودیم برخی رفتارهای حرفه‌ای رئیس فدراسیون تکواندو  و توجیه کادر فنی تیم ملی بانوان، آرامش به اردوی تیم ملی بخصوص دختر المپیکی تکواندو بازگشت و در نهایت نوعی اعتماد همراه با احترام متقابل و البته شکننده بین کادر فنی و ناهید کیانی ایجاد شود که ثمره آن همان مدال تاریخ سازی بود که وی در رقابت‌های جهانی باکو بدست آورد.

در واقع ناهید کیانی بخوبی بعنوان یک ورزشکار حرفه‌ای پی به این واقعیت برد که قبل از اینکه متعلق به تکواندو و تیم ملی باشد، متعلق به ملت ایران است لذا بجای اصرار به برخی  اتفاقاتی که برایش  رخ داد و چه بسا خود را محق هم می‌دانست، توانست با حضور منظم در تمرینات و گوش دادن به صحبت‌های کادر فنی، بار دیگر با برخورد حرفه‌ای توامان کادر فنی و ناهید، موفقیت و لبخند به اردوی تیم ملی بازگردد.

ناهید کیانی خوب می‌داند که می‌تواند بعد از کیمیا علیزاده دومین دختر مدال آور تاریخ المپیک ایران باشد، پس بدون توجه به برخی حواشی‌های داخلی و بیرونی و تمرکز بر روی تمرینات  و بی‌توجه به حواشی توانست در کمتر از دو هفته دو بار با حضور در فینال رقابت  های  جهانی و گرند پرس برای کشورمان افتخار آفرینی کند.

کیانی اگر چه  نتوانست با طلای خود ناکامی تکواندو ایران را در باکو جبران کند اما نشان داد تیم ملی تکواندو در دو بخش بانوان و آقایان بیش از هر چیزی نیاز به  افزایش حس اعتماد و احترام میان کادر فنی و بازیکنان و از همه مهمتر نیاز به آرامش دارد.

پس باید مراقب بود این احترام و اعتماد شکننده‌ای که میان کادر فنی و ناهید کیانی به وجود آمده هر آن ممکن است با سنگ اندازی این و آن دوباره شکسته شود، پس باید بیش از گذشته مراقب بود لذا مثلت رئیس فدراسیون، کادر فنی و ناهید باید مراقب باشند تا این حس احترام و اعتماد حفظ شده تا  در نهایت در شیاپچانگ پاریس منجر به دومین مدال تاریخی بانوان ایران گردد.

کیانی در جهانی باکو طلا گرفت و در گرندپری رم به نقره رسید.