مجید جلالی مربی اسبق فوتبال معتقد است که فوتبال مانند یک کارخانه اگر چرخه تولید مناسبی نداشته باشد به تدریج نزول خواهد کرد.
ورزش دات آنلاین- این قدر این روزها شرایط فوتبال ناامیدکننده است که با هر کارشناسی صحبت می‌کنیم نه تنها امیدی برای بهبود شرایط ندارد، بلکه آینده را هم تاریک و تار می‌بینند. هر چه کارشناسان فوتبال دلسوز هستند و دل‌نگران، مسوولان فدراسیون فوتبال با فرصت‌سوزی خیلی دلمشغول این مساله نیستند. با مجید جلالی مربی نام‌آشنای فوتبال گپ‌وگفتی داشتیم که می‌خوانید:
دو اتفاق متوالی در فوتبال امید پیش آمد. در انتخابی المپیک با تیم‌های قدر بازی نکردیم ولی حذف شدیم، در بازی‌های آسیایی هم مقابل هنگ‌کنگ از دور رقابت‌ها کنار رفتیم. چه اتفاقی برای فوتبال ما افتاده؟
این اتفاق تازه‌ای نیست. چند سال پیش من در این مورد صحبت کردم. اگر ما نتوانیم مسیر بهتری را انتخاب کنیم، به جایی می‌رسیم که تیم‌های درجه دو می‌شوند رقیبان اول ما. و الان این اتفاق افتاده و شما مطمئن باشید که در یکی دو سال آینده تیم‌های شرق آسیا – در غرب آسیا که رقبا خیلی زیاد شدند – مثل تایلند و ویتنام حتی و در آسیا میانه و منطقه قفقاز در آینده نزدیک همه رقیب ما خواهند شد. به خاطر اینکه کشورها همه دارند پیشرفت می‌کنند ولی ما هیچ برنامه‌ای نداریم برای اینکه امیدوار باشیم که مثلا در آینده صاحب یک شرایط بهتری می‌شویم یا پیشرفت می‌کنیم.
با این تفاسیر ما به فوتبال دهه شصت برخواهیم گشت. یک مقطعی از اواسط دهه ۷۰ شمسی اوج‌گیری فوتبال شروع شد ولی الان با سرعت در حال فرود آمدن هستیم. چه کار کنیم که حداقل کمتر پایین بیاییم یا دوباره اوج بگیریم؟
فوتبال مثل یک کارخانه می‌ماند. وقتی در کارخانه چرخه تولید بخوابد، کارخانه تا مدتی می‌تواند سرپا باشد، ولی بعد از آن به مرور نزول می‌کند تا کلا از بین برود. در فوتبال هم وقتی چرخه تولید نداشته باشید، این اتفاق می‌افتد شاید به دلیل ظرفیت‌های انسانی و استعدادهایی که ما در فوتبال داریم یک کم زمان آن طول بکشد ولی قطعا این اتفاق می‌افتد.
آیا می‌توانیم به لیگ امیدوار باشیم که بتواند چهره‌هایی را نشان دهد که پشتوانه‌ای برای فوتبال ما باشند؟
وقتی از چرخه تولید صحبت می‌کنیم چرخه تولید کجا هست؟ تیم‌های پایه که ویترین آن در لیگ است. وقتی لیگ خروجی نمیتواند داشته باشد، یک لیگ مولدی نیست، یعنی از دل لیگ نه بازیکن نه مربی به عنوان خروجی نداریم. وقتی تغییر نسل هم در مربیان می‌دهیم طیف جدیدی هم که می‌آید امیدوارکننده نیستند، به این دلیل که مسیری که طی می‌شود غلط است. بنابراین خیلی از استعدادها قربانی می‌شوند و از بین می‌روند چه در حوزه مربیگری چه در حوزه بازیکنان.
به نظر شما تیم ملی در جام ملت‌های آسیا می‌تواند موفقیت چشمگیری داشته باشد؟
ببینید همه می‌گفتند ما پیرترین تیم جام‌جهانی بودیم. الان که به فاصله یک سال بعد از جام‌جهانی می‌خواهیم به جام ملت‌های آسیا برویم، با همان تیم می‌رویم. تغییر نسلی نمی‌توانیم بدهیم. چرخه تولیدی نیست که بازیکن خوبی بتواند جای این بازیکنان را بگیرد. فقط می‌توانیم از تجربه آنها کمک بگیریم و تا جایی بالا بیاییم. آینده خیلی امیدوارکننده نیست.
برای همین تورنمنت اردن نمی‌شد از بازیکنان جوان استفاده کرد؟
بازیکن جوان خوب نیست. ما تولید نداریم. اگر چهار تا بازیکن جوان دعوت کنیم که این بازیکنان در تیم امید بودند. مگر نبودند؟ چه کار کردند؟ به هنگ‌کنگ باختند و این نتیجه کارشان بوده. ما باید صاحب برنامه و ایده شویم تا فوتبالمان از این شکل و شمایل در بیاید، باید صاحب تشکیلات جدید شویم.
انتهای پیام/