ورزش دات آنلاین- «احترام به قانون» کلید واژه‌ای است که بر زبان بسیاری از مسوولان فوتبال ایران جاری می‌شود، اما گاهی فاصله زیادی بین گفتار و رفتار وجود دارد. معمولاً زمانی که همه چیز به نفع و مطابق میل باشگاه آن‌ها باشد، حرف از احترام به قانون به میان می‌آید و زمانی که کمی به ضررشان شود، فریاد «وااسفا» سر می‌دهند!  

مدیر عامل سپاهان در گفتگوی ویژه خبری شبکه اصفهان در تاریخ  پنجشنبه ۲۳ شهریور ۱۴۰۲، در واکنش به رای صادره کمیته انضباطی گفت: ما سوء نیتی از سوی هیچ شخصی نمی‌بینیم، ولی از همین امروز شکایت نسبت به باشگاه‌های متخلف را آغاز کرده‌ایم. سال‌هاست برخی باشگاه‌ها مالیات بازیکنان را پرداخت می‌کنند، اما باشگاه سپاهان مالیات بازیکنی را پرداخت نمی‌کند و هیچ قرارداد با پایه دلاری ثبت نشده است.

وی خاطرنشان کرد: هیچ باشگاهی نمی‌تواند تابع قانونی باشد که عطف به ماسبق است، باشد. در جلسه رسیدگی هیچ حقی برای باشگاه‌های شاکی لحاظ نشد البته نمیدانم چرا در رای صادره هیچ اشاره‌ای به این موضوع نشده است.

این در حالیست است که ساکت در تاریخ دوشنبه ۹ مرداد ۱۴۰۲، در جشن رونمایی از پیراهن سپاهان گفته بود: با تمام مقررات همراه هستیم و قائل به اجرای نظام درست و شفاف هستیم.  

این اولین تناقض آخرین مصاحبه جنجالی ساکت پس از صدور رای است.

یا در بخش دیگری از صحبت‌های ساکت می‌گوید: «از اول هم منتقد این قانون بوده است» در حالی که در تاریخ ۲۵ خرداد ماه، وی درباره سقف بودجه اعلام شده از سوی فدراسیون گفته بود: «راهبرد، سیاست اصلی و دیدگاه سپاهان این است که ما به هر قانونی که به صورت فراگیر برای فوتبال ایران گذاشته شود احترام می‌گذاریم و آن را می‌پذیریم. این قانون هم مثل قانون‌های دیگر که می‌گفتند بازیکن خارجی باشد و… در مرحله اول هیئت مدیره باشگاه و مجموعه به این قوانین احترام می‌گذارد و در راستای آن عمل می‌کند… در یک کلام سپاهان خودش را با معیارهایی که دوستان می‌گذارند، هماهنگ می‌کند».

علیرغم این صحبت‌ها اما مدتی بعد و بعد از اینکه سپاهان می‌خواست قراردادهای جدیدش را ثبت کند، به یکباره ساکت تغییر موضع داد و در تاریخ ۹ مرداد ماه و در آیین رونمایی از لباس و حامیان مالی تیم فوتبال سپاهان پیرامون سقف بودجه گفت: اگر به‌عنوان آخرین باشگاه بودجه خودمان را اعلام کردیم به این دلیل است که سر تا پای قوانین فعلی اشتباه است و این اشتباهات را به‌صورت مکتوب به آقایان اعلام کردیم. خواستیم بگوییم باشگاهی نیستیم که چشم و گوش بسته قرارداد امضا می‌کنیم و روز گذشته با مقررات امسال اتمام حجت‌مان را اعلام کردیم.

اینکه چه اتفاقاتی رخ داده است که ساکت در مدتی کوتاه اینچنین تغییر موضع داد را شاید بتوان در ارقام در نظر گرفته شده برای بازیکنان دانست!

در همان مراسم در تاریخ ۹ مرداد، مدیرعامل باشگاه سپاهان ضمن بیان اینکه «شفاف‌ترین و مستندترین باشگاه کشور هستیم»، خاطر نشان کرد: سپاهان پیشتاز دریافت مجوز حرفه‌ای است و روز گذشته دو مجوز حرفه‌ای در باشگاهداری آقایان و بانوان را از AFC دریافت کرد. در طول سالیان گذشته شفافیت مالی باشگاه به شکلی بوده است که هم مجوز حرفه‌ای را دریافت کرده‌ایم و هم نظام مدیریتی باشگاه توسط نهادهای بین‌المللی مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفته و گواهی‌نامه‌های لازم را دریافت کرده است.

اما وقتی این صبحت ساکت را کنار تخلفات لیست شده توسط سازمان لیگ قرار می‌دهیم، متوجه تناقضات بعدی صبحت‌های او خواهیم شد.

ساکت در بخشی دیگری از صحبت‌هایش در گفت و گوی ویژه خبری شبکه اصفهان، برای فرار از اصل موضوع تخلف مرتکب شده، دست به دامان حواشی شده و ادعا می‌کند که این رای سومین اقدام علیه باشگاه سپاهان در طول تاریخ است و در کمال تعجب داستان سرباز احمدی را یک اقدام علیه باشگاه سپاهان تلقی می‌کند!

واقعیت ماجرای سرباز احمدی اما چنین است که در روز  ۱۰ دی ۱۳۸۶ سرخپوشان تهران و زردپوشان اصفهان مدتی بود بدجور با هم رقابت داشتند و تماشاگرانشان هم مدام با یکدیگر درگیر می‌شدند. تا اواسط بازی همه چیز خوب بود، اما به دلیل گلی که پرسپولیس وارد دروازه سپاهان کرد، ناگهان نقش جهان منفجر شد و هواداران سپاهان که به شدت از این موضوع عصبانی بودند، چند عدد از همان ترقه‌های دست‌ساز و معروفشان را به سمت زمین پرتاب کردند. اما تنها یکی از آنها برای نابودی زندگی سرباز احمدی کافی بود. فاجعه بالاخره رخ داد و کسی که تنها برای انجام وظیفه‌اش به ورزشگاه آمده بود، نابینا شد.  

در حالی که کمیته انضباطی رای به پرداخت دیه به این سرباز داد اما در آخرین صحبت‌های سرباز احمدی در سال ۱۳۹۸ هم این سرباز می‌گوید علی‌رغم تمام وعده‌های پوچ مسوولان فولاد مبارکه و باشگاه سپاهان هیچ اقدامی برای درمان و هیچ پولی به او پرداخت نشده است.

جناب ساکت گویا فراموش کردند که تماشاگران سپاهان بینایی را از این سرباز دریغ کردند که این موضوع را هم اقدامی علیه باشگاه تحت مدیریت‌اش تلقی می‌کند!

البته پیشتر هم ساکت در تاریخ ۹ مرداد ۱۴۰۲ چنین کنایه‌هایی به تیم‌های پایتخت نشین زده بود و در این مورد گفت: سپاهان بدون تنفس‌های مصنوعی سازمان‌ها، وزارتخانه‌ها و ادارات و مافیای رسانه‌ای و حتی حمایت‌های رنگارنگ رسانه‌های تصویری و صداوسیما، برنامه‌ریزی‌ها و تغییر میزبانی و ورزشگاه‌ها، روی پای خودش ایستاد و حرکت کرد، به هیچکس خرده نگرفت، چنگی به صورت هیچ باشگاهی نزد و مولفه‌های ادب، معرفت و اخلاق را از سرمربی گرفته تا تک تک بازیکنان شایسته رعایت کرد.

این در حالیست که اگر تنفسات مصنوعی کارخانه فولاد مبارکه که نبود، باشگاه سیمان سپاهان هیچ وقت نمی‌توانست برای یک بازیکن ۱۰۰ میلیارد پرداخت کند و ۷ درصد سهام این کارخانه در اختیار سرمایه‌گذاری استانی است و نمی‌توان این باشگاه را هم مثل باشگاه‌های نساجی و یا تراکتور، خصوصی دانست. پس این ادعای ساکت هم رد می‌شود.

گویا احترام به قانون در بین مدیران فوتبالی ما تنها یک شعار است و وقتی پای منافع آن‌ها در میان نباشد به یکباره زیر میز می‌زنند!

این صحبت‌ها و تناقضات ساکت بیشتر مارا به یاد انسانی می‌اندازد که در یک باتلاق گرفتار شده و برای نجات خودش به هر ریسمانی چنگ می‌زند تا از معرکه نجات پیدا کند.

انتهای پیام/