ورزش دات آنلاین- از همان روز 20 تیر 1400 که مهدی مهدوی‌کیا به‌عنوان سرمربی تیم المپیک ایران انتخاب شد تا همین امروز که میان ماندن و رفتن، خواستن و نخواستن یا فسخ و ادامه بلاتکلیفی جریان دارد، اتفاق‌های زیادی افتاده که از هر طرف که نگاه کنیم، هر دو سمت ماجرا بازی را باخته‌اند.

در دوران کوتاه ریاست شهاب‌الدین عزیزی خادم بر فوتبال ملی، یکی از تصمیم‌های درست و عاقلانه این بود که تیم امید ایران 3 سال پیش از المپیک 2024 پاریس تشکیل شود و همه عزم خود را جزم کنند تا این تیم بتواند نیم قرنی را بشکند و راهی این فستیوال جهانی ورزش جهان شود. برای همین مهدی مهدوی‌کیا سرمربی تیم شد.

درست به فاصله کوتاهی پس از این انتخاب موج مخالفت‌ها علیه موشک سابق ایرانی هامبورگ راه افتاد! اما این موج نه از جانب هم‌بازیان سابق یا گزینه‌های تیم المپیک یا حتی مربیان سابق این تیم که از هیئت‌رئیسه فدراسیون به صخره کوبیده شد! 

میرشاد ماجدی! آن روزها ماجدی هنوز سرپرست فدراسیون نشده بود و به‌عنوان رئیس کمیته جوانان فعالیت می‌کرد. 

یک روز صبح که خیلی‌ها با خوش‌بینی درباره این انتخاب حرف می‌زدند، رئیس کمیته جوانان فدراسیون روی خط رادیو رفت و تا می‌توانست به مهدوی‌کیا تاخت! اما بعد از نیم روزی که متوجه شد این تاخت‌وتاز چندان با اقبال مواجه نمی‌شود، از آن موضع کوتاه آمد. 

این تمام برخورد ماجدی و مهدوی‌کیا پس از آن چرخش 180 درجه‌ای نبود. چون پس از رسیدن به صندلی سرپرستی، او هم با مهدوی‌کیا ادامه داد و به رقابت‌های زیر 23 سال قهرمانی آسیا رفت و اگر قرار بود تیم امید به بازی‌های کشورهای آسیایی هم برود، بی شک این همکاری ادامه می‌یافت.

اما عزیزی خادم به مهدوی‌کیا در موضوع مسائل فنی اعتماد کامل داشت و حتی مهدی را مشاور رئیس در امور فنی و در قامت مدیر فنی تیم‌های ملی هم به فیفا هم معرفی کرد. این که چه شد که موشک سابق چنین پستی را نپذیرفت، هنوز هم به‌درستی روشن نیست. ولی این پست مهم و حساس و البته پول‌ساز برای افراد در همان دوران به ماجدی رسید! 

رئیس معزول و مشاور فنی‌اش چندین بار کنار تیم ملی در سفرهای مختلف هم دیده شدند.

مهدوی‌کیا در دوران عزیزی خادم البته کار آسانی نداشت. در همان دوران قرارداد او هیچ‌گاه به امضا نرسید؛ مربی خارجی مد نظرش که در اردوهای نخست در کنار او بود، سرانجام به فیفا شکایت کرد؛ کادر مدیریتی و فنی او به دلیل عدم انجام تعهدات فدراسیون یکی‌یکی استعفا کردند و رفتند؛ مدیریت فوتبال ملی نتوانست باشگاه‌ها را برای همراهی با تیم امید، همگام کند؛ و درنهایت صندلی او را در همین یک ماه گذشته که مهدی تاج به فدراسیون برگشت، به اسکوچیچ تعارف زدند.

او در مربیگری به نظر می‌رسد که راه پر پیچ و خمی دارد و شاید پس از رفتن از تیم امید، کار سختی برای بازگشت به فوتبال ایران داشته باشد.

یادمان نمی‌رود در روزهایی که اسکوچیچ کورسوی امیدی داشت تا بتواند پیش اردوی اتریش را در تهران برگزار کند، مهدی درخواست او برای یک بازی تدارکاتی را رد کرد. چرا؟ چون قرارداد نداشت!

باید نشست و دید آینده مربیگری مهدی چگونه خواهد بود؟

انتهای پیام/