ورزش دات آنلاین- هنوز یک ماه از آغاز لیگ برتر نگذشته که کمیته داوران و کمیته انضباطی بیش از مربیان و بازیکنان تکاپو داشته‌اند. از همان سوت اولین مسابقه لیگ تا امروز بیانیه و شکایتی است که از سوی تیم‌ها و مدیران رسانه‌ای برای کمیته داوران ارسال می‌شود و فیلم‌های چند ثانیه‌ای که نشان می‌دهد یک تیم از داوری ضربه خورده است.‌ آیا اشتباهات داوری به قیمت قهرمانی یا سقوط تیم‌ها تمام می‌شود؟ در واقع نمی‌شود به این سوال با «ضرس‌قاطع» پاسخ داد. شاید «نه» جواب بهتری برای این پرسش باشد تا «بله»، شاید هم بعضی‌ها خلاف آن را بگویند.‌ بله‌ای که تیم‌ها بیشتر دوست دارند آن را بشنوند و با استناد به آن به داور و تیم داوری نه فقط حمله که شبیخون بزنند تا حدی قابل قبول و بخشی نادرست است. تیمی که از اول فصل بیشترین امتیازات را جمع کرده، شاکله قدرتمندی دارد، مدیریت بهتری آن را هدایت می‌کند، اختلاف درونی تیشه به ریشه آن نمی‌زند شانس بیشتری برای قهرمانی دارد، تا تیمی که بازی‌ها را باخته، مربی ندارد، بازیکن ندارد، باندبازی هم امان تیم را بریده. 

پاسخ به این سوال که آیا داور نقش تعیین‌کننده‌ای در نتیجه دارد، پاسخ نسبی هم دارد. چون بعد از بازبینی‌های متعدد هم در بین داوران اجماع جمعی وجود ندارد. این نحوه اعتراض به داوری، در واقع تضعیف سیستم قضاوت در فوتبال است که اعتماد به نفس و عزت نفس جامعه داوری را هدف می‌گیرد. یک نگاه اجمالی به همین چهار هفته بیندازیم: 

فولاد خوزستان از همان هفته اول به قضاوت داور مسابقه با صنعت نفت معترض بود، استقلال خوزستان به گل همنام تهرانی اعتراض داشت، آلومینیوم اراک به گل پرسپولیس استناد می‌کند که آفساید بوده، استقلال به گل سپاهان و نتیجه بازی پرسپولیس و آلومینیوم متعرض است و البته پیکان هم به نتیجه بازی پرسپولیس با اراکی‌ها اعتراض دارد! این چرایی را واقعا نفهمیدیم. سپاهان به خطای هند استقلال اشاره و ویدئو منتشر می‌کند، هوادار سه هفته متوالی در اعتراض کردن «هت‌تریک» کرده، ملوان فیلم منتشر می‌کند که گل استقلال اصلا قبول نیست چون توپ اوت شده نه کرنر و این قصه سر دراز دارد. البته که گل پرسپولیس به ذوب‌آهن آنقدر اشتباه محرز بود که کمک داور همان شب مسابقه محروم شد و بی‌نیاز از کمک داور ویدیویی.  پشت این داستان «چرک» هم فضای مجازی لجام‌گسیخته‌ای با مدعیان هیجانی نشسته که به آتش این تنور بیشتر می‌دمند...

 آیا VAR چاره کار است؟

  آیا VAR راه حل مشکلات داوری است؟ در لیگ‌های اروپایی قبل از استفاده از سیستم کمک داور ویدئویی خبری از اشتباهات داوری نبود؟ قبل از آمدن کمک داور ویدئویی در فوتبال اروپا داوران بدون خطا سوت می‌زدند؟ واقعیت این است که در بیشتر قضاوت‌های داوران اروپایی حتی قبل از آمدن کمک داور ویدئویی ضریب اشتباهات بسیار پایین بود چون سرمایه‌گذاری در فوتبال جهان با یک تناسب مشخص و درست هزینه می‌شود داوری بخش مجزایی از سیستم فوتبال نیست که بی‌پشتوانه مالی و حمایتی قضاوت کند. سیستم VAR فقط برای کمک به لحظاتی است که داور تردید دارد یا سهوی خطایی را ندیده یا نگرفته. اما ما به دنبال چرایی ضعف داوری نیستیم، چون این قصه سر دراز دارد. حقوق داوری کم است، اگر تماشاگر در ورزشگاه باشد داور و خانواده‌اش بی‌نصیب از فحاشی‌های گفته شده در ورزشگاه‌ها نخواهند بود، کمیته آموزش داوران هم مثل کمیته مربیان و بازیکنان، داوران شاخص و برجسته‌ای تحویل نداده، انگیزه‌های فردی داور به صفر رسیده و در نهایت او هم یک جزو از جامعه‌ای است که دغدغه‌های آن کم نیست و تاب‌آوری و تحمل جامعه به حداقل رسیده است. ولی مطمئن باشیم که داوران بی‌وجدان نیستند. بله درست است که خانه از پای‌بست ویران است. 

 ما اینجا کمک داور ویدئویی را برای تردیدهای هنگام بازی نمی‌خواهیم، ما VAR می‌خواهیم که صحنه به صحنه را ببیند و به نفع تیم ما رای بدهد. باور کنید همین VAR که برای داشتنش خودمان را هلاک می‌کنیم به فوتبال ما اضافه شود، از فردای راه‌اندازی هزار داستان و دردسر درست می‌شود. می‌دانید چرا؟ چون ما عادت داریم که همیشه در زندگی برای توجیه ناکامی‌هایمان دنبال مقصر باشیم. داوران اشتباه می‌کنند شکی در آن نیست، ولی ذهن شکاک ما نمی‌پذیرد که تعمدی در اشتباهات وجود ندارد. ضمن اینکه تیم قهرمان در طول فصل به اندازه کافی امتیاز جمع کرده و تیم سقوط کننده هم به اندازه کافی اشتباه داشته است. یک سمت دیگر را هم باید دید. اگر داوری برای تیم محبوب ما پنالتی گرفت، آفساید نگرفت، اخراج کرد، اخطار دارد، اوت و کرنر گرفت ولی بازیکنان «دردانه»مان گل نزدند، باز هم داور مقصر است؟ و در نهایت ما به دنبال کمک داور ویدئویی هستیم که پوششی باشد برای همه ضعف‌هایی که داریم و نمی‌خواهیم کسی آنها را ببیند.

انتهای پیام/