کمرانی: اختلافات را کنار بگذارند تا کسی را از دست ندهیم

تاریخ: ۲ بهمن ۱۴۰۱، ۱۱:۱۱:۰۰

کدخبر: 18846

کمرانی: اختلافات را کنار بگذارند تا کسی را از دست ندهیم
سرمربی پیشین تیم ملی تکواندوی زنان ایران گفت: زمان پولادگر مشکلی نداشتیم و باید اختلافات کنار گذاشته شود تا مهره های خوب از دست نروند.

ورزش دات آنلاین- مهرو کمرانی سرمربی پیشین تیم ملی تکواندو زنان که حدود ۶ سالی سرمربی تیم ملی بود در گفتگویی که با ورزش دات آنلاین داشت در خصوص اخباری که مبنی بر حضور او در کشورهای اروپایی به عنوان سرمربی مطرح شده بود، گفت: من نمی‌دانم چرا این خبر این گونه پخش شده است. من برای یک کم به کشور یونان دعوت شدم و خب کمپ موفقی بود و نمایندگانی از کشورهای دیگر هم در آن جا حضور یافته بودند و تمایل داشتند اگر کمپی در کشورهای خودشان برگزار کردند، از من نیز دعوت کنند که به کشورشان سفر کنم و در این کمپ‌ها حضور پیدا کنم. نمی‌دانم این چه جوی است که ایجاد شده، من به یک کمپ رفتم و بعد آن برگشتم.  

اگر پیشنهادی داشته باشم قبول می‌کنم

وی افزود: از کمپ یونان راضی بودم و قرار است که برای کمپ بعدی یونان که در تابستان برگزار خواهد شد دوباره حضور پیدا کنم. این کمپ‌ها در حد ۱۰ الی ۱۵ روز هستند و فقط یک سری کمپ هستند و تا کنون فرصت این که من بخواهم با کشوری همکاری کنم و به آن کشور بروم، پیش نیامده و اگر پیشنهادی این گونه داشته باشم، اگر مناسب باشد، با توجه به کارنامه و تجربه قابل قبولم در سالیان دراز در ایران، قبول خواهم کرد.  

به من گفتند به عنوان مربی، کنار سرمربی جدید باش! 

کمرانی در خصوص دلیل جدایی‌اش از تیم ملی ایران گفت: خداراشکر در آخر کارنامه مورد قبولی داشتیم و بعد از چند سال زحمت، فکر می‌کنم شرایط مناسبی در تیم ملی زنان داشتیم و به دلایلی من را نخواستند و به من پیشنهاد دادند که با وجود ۶ سال حضور در تیم ملی به عنوان سرمربی، با سمت مربی و در کنار سرمربی جدید ادامه دهم. مسلما من این پیشنهاد را قبول نکردم و از سمت خود استعفا دادم چون دیدم که نخواستند که از حضور من استفاده کنند. سالیان پیش نیز من پیشنهاداتی خارجی حتی وقتی در اردو بودم دریافت می‌کردم ولی دلم می‌خواهد که برای ایران کار کنم. الان هم که به این نقطه رسیده‌ام، اولا وجدانم آسوده است که برای کشورم تمام تلاشم را کردم و الان هم باعث افتخار است به عنوان یک مربی زن ایرانی که همیشه هم افتخار می‌کنم که ایرانی هستم، بروم و در کشوری دیگر نماینده ایران باشم و برای خودم این موضوع خیلی ارزشمند است. با این حال خوشحالم که با اینکه کنار گذاشته شدم، فرصت این را دارم که جای دیگر بتوانم کار کنم و خب مربی یک فرد آزاد هست و می‌تواند هر تصمیمی بگیرد. البته خودم هرگز دوست نداشتم که این اتفاق رخ بدهد و همچنان هم در کلاس‌های خود فعالیت دارم و در ایران کار می‌کنم و همچنان مشغول معرفی بازیکنان جدید به تکواندوی ایران هستم و تلاشم این است که از باشگاه خودم، بازیکنانی جدید را در تیم ملی ایران داشته باشیم.

مگر می‌شود کادرفنی چنین چیزی بگوید؟ 

سرمربی پیشین تیم ملی تکواندوی ایران درباره اظهار نظری که مینو مداح و مهروز ساعی داشتند، تاکید کرد: ما خودمان هم این شرایط را داشتیم و نمی‌توان گفت که کسی از بدو تولد تکواندو کار به دنیا آمده است. ولی مربی ملی وظیفه‌اش این است که به عنوان نفر اول تیم ملی، استعدادهایی که حتی خیلی کم است را پرورش دهد. بازیکنی که در سطح ملی قرار می‌گیرد و از حریفان خود در انتخابی‌ها گذشته، معنایی جز با استعداد بودن ندارد. مگر می‌شود کادرفنی تیم ملی چنین چیزی بگوید؟ در بازیکنانی که دیدم که کنار خودم بالا آمدند، مراحلی پیوسته از رشد وجود داشت، همه آن‌هایی که با من بودند را می‌توانم برایتان نام ببرم که چه اتفاقی برایشان افتاد. از ناهید کیانی، پریسا جوادی و دیگران بگویم که چه پیشرفتی کردند.  

بدترین کار یک مربی، بی‌اعتمادی به بازیکنانش است

وی افزود: به نظرم بدترین کاری که یک مربی می‌تواند انجام دهد این است که به بازیکنانش اعتماد نداشته باشد. ما در مقطع ملی بازیکنان خوبی داریم که مستعد هستند و تقریبا به غیر از ناهید کیانی، همه بازیکنانی که در زمان من بودند، الان هم حضور دارند. تمام این بچه‌ها در رویدادهای مختلف، بهترین‌های وزن خود را شکست دادند. من مشکلی که با تیمم داشتم، این بود که تیمم تا قبل از ۹۸ تیم یک دستی نداشتم و در هر مسابقه یک مهره خوب داشتیم و یک مسابقه، پریسا جوادی خوب بود، یک مسابقه ناهید کیانی خوب بود، یک مسابقه دیگران. پریسا جوادی نه استایل فوق العاده‌ای داشت، نه قد بلندی داشت ولی شرایطش مهیا شد و نتیجه گرفت. همه می‌گویند استعداد باید در بازیکن وجود داشته باشد، اما وظیفه مربی هم هست که از شرایط بازیکن خود به نحو احسن استفاده کرده و بتواند بهترین عملکرد را از او بگیرد. شخص جدیدی به این تیم اضافه نشده و نمی‌دانم چگونه این صحبت‌ها را کرده‌اند. شاید از صحبت‌های او برداشت اشتباهی داشتند و منظور او چنین نبوده است.

 ناهید کیانی ورزشکار مستعدی است

کمرانی در خصوص وضعیت ناهید کیانی در این روزهای تیم ملی تکواندوی زنان عنوان داشت: ناهید را من از نوجوانی‌اش می‌شناختم و به وی ایمان داشتم و می‌دانستم می‌تواند یک جایی خود را نشان دهد و این اتفاق هم افتاد. من از زمانی که خودم سرمربی نونهالان بودم، می‌دیدم که ناهید در تیم ملی نوجوانان چه مستعد و خوب است. البته مشکلاتی از لحاظ آمادگی و مشکلات جسمانی داشت ولی او استعداد تکواندو را با خود به همراه دارد. او بازیکنی باهوش بود و هست و مطمئن بودم که آینده دار است. علی رغم اینکه ناهید کیانی در وزن پایین‌تری حضور داشت، در المپیک ما اورا در وزنی دیگر بازی دادیم و برای کسب سهمیه‌اش او با درصد عضله‌ای بالا، بازیکنان رنک بالای خود را کنار زد. در المپیک اتفاقاتی افتاد و ناهید از لحاظ روحی آماده نبود و در آن روز نتیجه نگرفت. بعد از المپیک دیدیم که او نتیجه گرفت. ما می‌دیدیم که او مستعد بود.  

دوست دارم دوباره کیانی را در اردوهای تیم ملی ببینم

وی افزود: وقتی یک مربی جدید می‌آید، یک سری اختلافات نظری بین بازیکن و مربی به دلیل عدم شناخت کافی پیش می‌آید که شاید در طول زمان حل شود. شاید اگر من تا مسابقات جهانی می‌بودم، این اتفاقات کمرنگ‌تر بود. به غیر از بازیکنان دیگر، من حداقل ۶ سال با ناهید کیانی بودم و کاملا روحیات وی را می‌شناسم. می‌دانم که او چگونه بود و خداراشکر من هرگز در اردوهایم با ناهید کیانی اختلافی نداشتیم که ناهید بخواهد اردو را ترک کند. در مسابقات تهران کیانی بهترین عملکردی که می‌توانست را داشت و در سه رویداد سه طلا گرفت و این نشانه آمادگی بازیکن از لحاظ روحی و روانی است. این اتفاقات فقط باعث از دست رفتن استعدادها و مهره‌های با تجربه و ارزشمند می‌شود وای کاش این اختلافات حل شود. دوست دارم که بشنوم کیانی دوباره به اردوها برگشته چون جای او در اردوها خالی است. من نه بی‌اخلاقی و نه هیچ تنشی از او ندیدم. امیدوارم زودتر اختلافات کنار گذاشته شود تا مهره‌های خوبمان را از دست ندهیم.

در دوران پولادگر، مشکلی نداشتیم

کمرانی در خصوص شرایط این روزهای فدراسیون تکواندو با مدیریت هادی ساعی گفت: نمی‌دانم چه باید بگویم، فقط می‌توانم در خصوص آقای پولادگر بگویم که مدیر خوبی بودند و در دورانشان مسائل در خانواده تکواندو حل می‌شد. نمی‌توان گفت در آن زمان حواشی و مشکلات نبود ولی حداقل من با آقای پولادگر مشکلی نداشتم و هرچیز که از ایشان خواستم، تا جایی که شرایطش بود و صلاح بود همراهی و کمک می‌کرد. درمورد آقای ساعی باید بگویم که ایشان به عنوان یک بازیکن بزرگ در تاریخ تکواندوی ایران بوده‌اند و من خودم از بازی‌هایشان لذت می‌بردم ولی در بحث مدیریتی نمی‌دانم که بگویم ایشان شرایط حضور در پست ریاست فدراسیون را دارند یا نه. در طول مدت فعالیت ایشان این مسئله مشخص می‌شود.

مشکلات فدراسیون به دلیل نگرش ساعی است! 

وی افزود:  اگر حواشی و مشکلات اخیر رخ داده، به این دلیل است که ایشان از نگرش بازیکنی به مسائل نگاه کرده و این نگرش غلطی است. ایشان باید بداند که فدراسیون فقط بازیکن ندارد، مسابقات‌های مختلف دارد، مسائل مهم دارد و کارکنان زیادی در فدراسیون تکواندو حضور دارند و باید به همه این‌ها رسیدگی کرد و مدیریت این خانواده بزرگ خیلی تدبیر زیادی می‌خواهد و به نظرم باید ساعی مشاوره‌های خوبی برای کاهش این حواشی یا حل کردن آن بین خانواده تکواندو دریافت کند تا این رنجش‌ها رخ ندهد. یکی از اتفاقات بد این بود که ایشان بلافاصله پس از حضورش، خیلی از سمت‌ها را با تغییر مواجه ساخت. به نظرم بهتر بود تا مسابقات جهانی، با همان کادر و افراد سابق پیش می‌رفتند و بعد تصمیم می‌گرفتند. حداقل در تیم ملی بانوان روند رو به رشدی طی می‌کردیم و پله پله جلو رفته بودیم و اگر فرصتی به ما می‌دادند که تا جهانی بمانیم می‌شد شرایط بهتری در تکواندوی زنان رقم زد. من حتی به ایشان گفتم که لطفا بگذارید تا مسابقات جهانی در سمت خودم باقی بمانم و بعد از آن، این پست را به هرکس که بخواهید تحویل خواهم داد و خودم کنار می‌روم ولی به درخواست من توجهی نکردند.

انتهای پیام/

اخبار مرتبط

...