ورزش دات آنلاین- آمار رابرت لواندوفسکی در پیروزی ۲-۰ بارسلونا مقابل کادیز وحشتناک نبود. اگرچه او موفق به گلزنی نشد، اما این مهاجم پنج شوت زد، که یکی از آن‌ها داخل چارچوب بود و البته یک فرصت بزرگ گلزنی را از دست داد. او هم‌چنین یک پاس گل برای خودش ثبت کرد. با این حال نگران‌کننده است. وقتی بارسلونا در تلاش بود تا در دومین بازی خود در فصل جدید، با نتیجهٔ ۰-۰ بازی را به اتمام نرساند، لواندوفسکی کاری از پیش نبرد. او به ندرت در محوطهٔ جریمه قرار می‌گرفت و چند شانس نصفه و نیمه داشت، که هدر داد.

در عوض، بار سنگینی بر دوش پدری و فران تورس افتاد تا گل‌ها را به ثمر برسانند، و در حالی که بلوگرانا یک برد را برای خود به ارمغان آورد، این مهاجم ستاره بیشتر تماشاچی بود. ادامهٔ این روند نگران‌کننده برای لواندوفسکی هم‌چنان دیده می‌شود. او روز دوشنبه ۳۵ ساله شد و نشانه‌هایی از خود نشان داد که ممکن است با افزایش سن، سرعتش کاهش یابد. او در این سال فقط ۱۰ گل در لیگ به ثمر رسانده و بعید است بتواند به ۳۴ گلی که در سال ۲۰۲۲ به ثمر رسانده، نزدیک شود. یکی از بهترین‌های فوتبال، در حال پیر شدن است.

همهٔ این‌ها برای بارسا مشکل ساز است، و بدون درخشش ستارهٔ خود، دچار مشکل خواهد شد. بلوگرانا گلزن قابل اعتمادی غیر از لواندوفسکی سراغ ندارد. جدایی عثمان دمبله - و ۱۲ گل او در سال گذشته - فقط فشار را افزایش داده است. و اگرچه قرار است ویتور روکه، نوجوان برزیلی هیجان‌انگیز اما بی‌تجربه در ژانویه به داد بارسلونا برسد، لواندوفسکی باید بهترین فرم خود را دوباره کشف کند و گرنه ممکن است بارسا خیلی زود از دور رقابت‌ها برای عنوان قهرمانی خارج شود.

مشکل از کجاست؟ 

این موضوع جدیدی برای لواندوفسکی نیست. او در دو بازی آخر خود در لالیگا در فصل پیش موفق به گلزنی نشد و پس از جام جهانی قطر، فرم خود را از دست داده بود.

قبل از مسابقات، لواندوفسکی بدون شک بهترین بازیکن لالیگا بود. او در ۱۰ بازی اول خود برای بارسا ۱۲ گل به ثمر رساند و تا پایان فصل ۱۸ گل در ۱۹ بازی در لیگ به ثمر رساند. اگر به جزئیات نگاه کنیم، چشم‌گیرتر هم خواهد شد. این مهاجم به طور میانگین در هر ۹۰ دقیقه بیش از یک گل می‌زد، عملکرد xG خود را بهتر انجام می‌داد و فرصت‌های زیادی خلق می‌کرد. قیمت ۵۰ میلیون یورویی او علی‌رغم سنش، معامله‌ای  ارزان به نظر می‌رسید.

با این حال، به نظر می‌رسید جام جهانی بر برخی از بهترین بازیکنان اروپا - به ویژه مهاجمان - تأثیر بگذارد. و لواندوفسکی یکی از آن‌ها بود. پس از حذف لهستان از مرحلهٔ یک هشتم نهایی، آمار او به شدت کاهش یافت. او در تمام رقابت‌های بین ژانویه تا ژوئن، ۱۵ بار گلزنی کرد، شوت‌های کمتری به دروازه زد و شاهد کاهش xG خود نیز بود. یک هفتهٔ قوی برای دستیابی به عنوان قهرمانی - چهار گل در سه بازی – چهرهٔ این ستاره را نجات داد، اما لواندوفسکی به طور واضحی با مشکل مواجه بود.

در این فصل، هرچند تنها دو بازی انجام شده، مسائل تقریبا مشابه است. لواندوفسکی هنوز موفق به گلزنی نشده، تنها دو شوت به سمت دروازه زده و میانگین گلزنی کمتر از ۰٫۵ گل در هر بازی را دارد. این مهاجم هم‌چنین نسبت به فصل گذشته بسیار در جاگیری صهیف عمل کرده و نتوانسته در موقعیت‌های کلیدی قرار بگیرد که او را به پست ۹ مرگبار تبدیل می‌کند. این چیزی‌ست که سرمربی متوجه شده است.

ژاوی پس از بازگشت بدون گل لواندوفسکی در آخر هفته خاطرنشان کرد: «او دو یا سه فرصت واضح دارد. او باید صبر بیشتری داشته باشد و از موقعیتی که به او نمی‌رسد خارج نشود. »

جدایی دمبله

با این حال، کمبود گلزنی او را نمی‌توان به طور کامل به لواندوفسکی وابسته کرد. در واقع، پست ۹ های برتر نیاز به حمایت دارند، و تنها زمانی می‌توانند بهترین عملکرد خود را داشته باشند که بازیکنان مناسب، در زمان مناسب، توپ را به آن‌ها برسانند.

در نیم‌فصل گذشته، دمبله اتفاقاتی را برای لواندوفسکی رقم زد. وینگر فرانسوی یک تامین‌کنندهٔ ثابت برای مهاجم بود، و این دو به طور موثری برای کمک به حمل بار گلزنی با یک‌دیگر هماهنگ شده بودند. دمبله همیشه خودش پاس گل نمی‌داد، اما توانایی او در ایجاد اختلال در خط دفاعی حریف، فضاهایی را باز می‌کرد که لواندوفسکی در آن پیشرفت کرد.

بنابراین، تعجب‌آور نیست که افت فرم لواندوفسکی با مصدومیت طولانی مدت دمبله هم‌زمان شد. ملی‌پوش فرانسوی نزدیک به ۴ ماه را به دلیل مشکل عضلانی از دست داد و در این مدت لواندوفسکی دو تا از طولانی‌ترین خشکسالی‌های گل دوران حرفه‌ای خود در بارسلونا را پشت سر گذاشت. رافینیا به عنوان جایگزینی مناسب آمد، اما فاقد خلاقیت برای تغذیهٔ مداوم لواندوفسکی بود.

دمبله از آن زمان به پاری سن ژرمن رفت و شانس ستارهٔ لهستانی را محدودتر کرد. محرومیت اخیر رافینیا را پس از دریافت کارت قرمز بی‌احتیاطی مقابل ختافه به این ترکیب اضافه کنید تا این مهاجم ستاره بیشتر از خدمت به تیمش محروم شود.

راه حل‌های احتمالی

لواندوفسکی بازیکنی‌ست که در دوران حرفه‌ای درخشان خود هرگز خشکسالی گل را تجربه نکرده است. قبل از رکود فصل گذشته، او از سال ۲۰۱۸ بیش از سه بازی را بدون گل سپری نکرده بود. او حالا این کار را دو بار در پنج ماه گذشته انجام داده است. اگر او نتواند عملکرد خود را بهتر کند، طولانی‌ترین افت خود از سال ۲۰۱۶ و مهم‌ترین دورهٔ بدون گل لیگ از سال ۲۰۱۰ را تجربه می‌کند - زمانی که او هنوز یک بازیکن نامنسجم برای بوروسیا دورتموند یورگن کلوپ بود.

برای اکثر مهاجمان، راه حل این است که راه خود را از آن خارج کنند. چنین روشی برای او در فصل گذشته کارآمد بود، زمانی که یک هفتهٔ قوی در اوایل ماه مِه به یک طلسم ناامیدکننده پایان داد. در طول آن کشش، لواندوفسکی به سادگی فرصت‌های بیشتری به دست آورد. به نظر می‌رسد که این مهارت غریزی به سادگی او را رها نکرده است.

در همین حال، سرمربی او از او خواسته تا در موقعیت‌های بهتری قرار بگیرد: «او توپ را در داخل و جناحین دریافت کرده. بازی نیاز به موقعیت داشت. او نیز مانند همهٔ مهاجمان به گل نیاز دارد. »

شاید به همین سادگی هم نباشد، بارسلونا اغلب با موانعی از خط دفاعی منظم لالیگا روبه‌رو می‌شود. معمولا نمی‌توان آن‌ها را بازی داد و هم‌چنین فضایی برای لواندوفسکی وجود نخواهد داشت. پس شاید تغییر سیستم ضروری باشد.

ژاوی بارسلونا را طوری چیدمان کرده که یک واحد دفاعی محکم باشد، در حالی که از خط هافبک محوطه که در فوتبال اروپا رایج شده، استفاده می‌کند. با این حال، ترکیب بارسلونا فقط از یک وینگر استفاده می‌کند. اگر وینگر دومی معرفی می‌شد، احتمالا فرصت‌های بیشتری برای لواندوفسکی وجود خواهد داشت. اما سیستم‌ها در بیشتر به منظور برقراری تعادل هستند. اگر یک بازیکن هجومی دیگر اضافه کنید، ثبات دفاعی مشخص بارسلونا می‌تواند ضربهٔ شدیدی بخورد. بنابراین، لواندوفسکی باید بپذیرد که فرصت‌های گلزنی کمتری خواهد داشت و در عوض از آن‌هایی که به دست می‌آورد بیشتر بسازد.

لواندوفسکی تا کی می‌تواند ادامه دهد؟ 

بارسلونا نیز ممکن است زمان تعویض روکه را به خوبی تعیین کرده باشد. لواندوفسکی تا پایان فصل ۲۰۲۵ قرارداد دارد، با گزینهٔ ماندن یک سال دیگر - البته با حقوق کمتر. در آن زمان، اگر لواندوفسکی را انتخاب کند، ۳۸ ساله خواهد شد و بهترین روزهایش را پشت سر خواهد گذاشت. در همین حال، روکه امیدوار است در آستانهٔ تحقق پتانسیل خود در صحنهٔ اروپا بدرخشد.

بنابراین، شاید این خشکسالی لواندوفسکی قابل کنترل باشد. درباره سوءمدیریت مالی بارسلونا در سال‌های اخیر و یک سری نقل و انتقالات گیج‌کننده به همراه آن صحبت‌های زیادی شده. بلوگرانا پول زیادی ندارد و درآمدی که از جاهای دیگر داشته را هم، به خوبی خرج نکرده.

اگر واقعاً این یک پایان باشد - یا شروع آن - بارسلونا به طرز شگفت‌انگیزی برای مقابله با آن، موقعیت خوبی دارد. روکه بلافاصله ستاره نمی‌شود و مهارت‌ها مشابه را در نقش لواندوفسکی ارائه نمی‌دهد. روکه بازیکنی‌ست که به سرعت و قدرت متکی‌ست، قلدری کردن مدافعان میانی، نقطهٔ قوت او نیست. با این حال، او پتانسیل بسیار زیادی دارد، و حداقل باید بگذارد که نافرجامی‌های این مهاجم به پایان برسد. شاید این چیزی‌ست که بدن پیرش بیش از هر چیز به آن نیاز دارد.

لواندوفسکی تمام نشده است - هنوز نه. اما هشت ماه گذشته به بارسلونا نشان داد که وقتی او نباشد، روند تیم چگونه می‌تواند باشد. روکهٔ سرحال نمی‌تواند خود را به موقع به بارسلونا برساند.

انتهای پیام/