ورزش دات آنلاین_کاراته کاران کشورمان در این آوردگاه موفق به کسب ۳ نشان طلا، ۲ نقره و۷ برنز شدند تا در نهایت با ۱۲ مدال به عنوانی بهتر از سومی دست نیابد، عنوانی که چندان در خور کاراته ایران در میدان آسیایی نیست ولی از طرفی نمی‌توان به آن نمره منفی داد چرا که بهترین‌های کاراته ما همین بوده و نمی‌توان از تیمی که دو سالی هست به دلیل مشکلات مالی و برخی مسائل نمی‌تواند در میدان‌های متعدد بین المللی حضور یابد بیش از این انتظار داشت.

کاتا روی نوار ناکامی

کاتاروهای کشورمان همانطور که پیش بینی می‌شد به عنوانی بهتر از سومی چه در بخش تیمی و چه در بخش انفرادی دست نیافتند و کسب مدال برنز فاطمه صادقی و ابولفضل شهر جردی در انفرادی و کاتای تیمی مردان و حذف کاتای تیمی بانوان بیانگر این واقعیت است که کاتای کشورمان هنوز راه زیادی برای کسب مدال طلا پیش رو دارد که بخش عمده آن به عدم توجه فدراسیون به کاتا و بخش دیگری آن به ضعف‌های فنی کاتاروهای کشورمان باز می‌گردد چرا که نمایندگان کاتای کشورمان بهترین کاتاهای خود را در همان دور اول و دوم  اجرا کرده و وقتی به مسابقه پای فینال می‌رسند دیگر چیزی در چنته ندارند که بخواهند رو کنند و متاسفانه کاتای‌های مختلف آنها در یک سطح نیست اما به هر حال می‌توان امیدوار بود که کاتاروهای کشورمان با حضور در بازیهای آسیایی هانگژو مدال برنز خود را مجددا تکرار کنند.

کومیته نیاز به خون تازه دارد

اما در بخش کومیته تیمی و انفرادی مردان و زنان احساس می‌شود که نیاز به خون تازه دارد شکست با تجربه‌های  اعزامی به مالزی و باخت‌های ذبیح الله پورشیب، امیرمهدیزاده، لیلا برجعلی، مبینا حیدری و حتی سارا بهمنیار و فاطمه سعادتی جوان نشان می‌دهد ثابت بودن اعزام آنها برای رقابت‌های برون مرزی بنوعی یک حاشیه امنیت کذایی برای آنها ایجاد کرده  و اشباع شده هستند این در حالی است که از مبینا حیدری که پدیده این سالهای کاراته کشور بود و یا سارابهمن یار المپیکی انتظاری بیش از این می‌رفت و یا اگر قرار است لیلا برجعلی با تیم ملی اعزام شود و ببازد و حذف شود خب یک فرد جوان جایگزین شود بهتر است.

داوری، داوری و داوری

اگر چه وضع داوری رقابت‌های کاراته در سالهای اخیر خیلی بهتر از گذشته شده ولی هنوز برخی قضاوت‌های ناعادلانه در میادین مهم وجود دارد و گویی قرار هم نیست رخت بر بندد که نمونه بارز آنرا در مبارزه با سجاد گنج زاده  و حریف عربستانی آن شاهد بودیم جایی که داوران به ناحق به طارق حمدی امتیاز دادند تا وی ابتدا مساوی و در نهایت برنده این مبارزه حساس شود تا قهرمان المپیکی کشورمان به ناحق بازنده میدانی شود که برایمان حساس بودو می‌توانست طلا به همراه داشته باشد.

تحریم و تورم کمر ورزش را شکست

همین چند سال پیش هزینه اعزام یک کاروان اعزامی از کمیته ملی المپیک به بازیهای آسیایی و یا المپیک چیزی حول و حوش ۱۵ میلیارد تومان رقم می‌خورد ولی به لطف تحریم و تورم‌های لجام گسیخته سالهای اخیر هزینه یک تیم ۲۰ تا ۳۰ نفره به یک تورنمنت بین المللی چیزی حول و حوش ۱۰ تا ۱۲ میلیارد تومان برای هر فدراسیون هزینه می‌برد و این امر مانع از آن می‌شود که فدراسیون‌ها بتوانند از پس هزینه‌های اعزام به رقابت‌های لیگ‌های جهانی و یا تورنمنت‌هایشان بر آیند و نتیجه آن می‌شود که دغدغه فدراسیون تنها تامین هزینه برای اعزام به رقابت‌های رسمی جهانی و آسیایی باشد و نتوانند جهت کسب تجربه، تیم‌های ملی خود را عازم تورنمنت و یا اردوهای مشترک خارجی نمایند که نمونه بارز آن همین فدراسیون کاراته است که در دو سال اخیر نتوانست تیم‌های ملی خود راهی تورنمنت و یا لیگ‌های جهانی نماید که این موضوع تاثیرات خود را در رقابت‌های رسمی همچون قهرمانی آسیا، جهان و بازیهای آسیایی خواهد گذاشت.

رشد خوب قزاق‌ها در رشته‌های رزمی

اما نگاهی به جدول رده بندی این رقابت‌ها نشان می‌دهد قزاقستان با ۳ نشان طلا، ۴ نقره و ۴برنز عنوان قهرمانی را بدست آورد و ژاپن هم با ۳طلا، ۳نقره و ۲برنز نایب قهرمان شد و کاراته ایران هم در جایگاه سوم قرار گرفت تا  اردن با ۲طلا، ۱نقره و ۳برنز چهارم و هنگ کنگ با ۲طلا و ۱برنز  پنجم شود و کشورهای ویتنام، چین تایپه، هند، عربستان، کویت، چین، امارات، مالزی، تایلند و کره جنوبی عناوین بعدی را به خود اختصاص دادند تا به این واقعیت پی ببریم اگر چه قزاق‌ها در بوکس همیشه برای مدال آوری مدعی بوده‌اند ولی طی سالهای اخیر سرمایه گذاری خوبی در رشته‌هایی همچون تکواندو، کاراته، کوراش و ووشو کرده و همچون بوکس یکی از مدعیان اصلی این رشته‌ها محسوب می‌شوند و قطعا هم در بازیهای آسیایی هانگژو بر روی طلای کاراته حساب باز کرده و می‌روند تا جایگاه دوم کاراته آسیا را بعد از ژاپن بخود اختصاص دهد چرا که سه نماینده کشورمان بهمن عسگری، سارا بهمن یار و امیر مهدیزاده با شکست برابر حریف قزاقی نتوانستند به فینال راه یابند.