ورزش دات آنلاین- شارلوت" اِپی" اِپشتین متولد 1885 در نیویورک بود و دوران زندگی خود را به دو کار سپری کرد؛ تندنویسی در دادگاه به عنوان شغل رسمی و نبرد برای توسعه شنای زنان. هرچند ورزش زنان از المپیک 1900 با ورود گلف و در بازیهای 1904 با برگزاری مسابقات تیر و کمان عملا وارد برنامه بازیهای المپیک شده بود، اما هنوز محدودیت های فراوانی برای ورزش زنان در بازیهای المپیک بود.

 اپشتین در اکتبر 1914 موفق شد لیگ شنای زنان را در آمریکا تاسیس کند؛ لیگی که بعدها به اتحادیه شنای زنان نیویورک( WSA) تغییر نام داد. چیزی که موجب بقای این اتحادیه و به مرور توسعه آن شد، تنها سرسختی اپشتین بود که مدیر و در اصل همه کاره آن بود. سرانجام تلاشهای او به نتیجه رسید و او توانست اتحادیه ورزشکاران آماتور( AAU) را قانع کند که شنای زنان نیز در برنامه این اتحادیه گنجانده شود. 

این امر مقدمه ورود شناگران زن ایالات متحده به بازیهای المپیک 1920 بود و شاگردان شارلوت خیلی سریع بر بازیها سیطره پیدا کردند. در بازیهای آنتورپ، پاریس(1924) و لس آنجلس( 1932) شاگردان او همچون گرترود ادرله، آیلین ریگین و الینور هولم همگی موفق شدند در رقابتها شنا و شیرجه درخشیده و مدال طلای المپیک را از آن ایالات متحده سازند.

 اما مهمترین تاثیر درخشش ورزشکاران زن آمریکایی در المپیک 1920 آنتورپ این بود که بالاخره کمیته بین المللی المپیک را متقاعد کرد که در همان دهه دوومیدانی زنان را نیز وارد برنامه بازیها کرده و به مرور رشته های دیگر زنان نیز در برنامه المپیک گنجانده شوند. چهار سال بعد از ورود دوومیدانی زنان به المپیک، شارلوت اپشتین به عنوان دستیار مربی تیم شنای ایالات متحده در المپیک 1932 نیز حضور داشت. هرچند که عموما کمتر  در برابر دوربین ها و رسانه ها حاضر می شد.

چهار سال بعد هم از او دعوت شد که در بازیهای المپیک برلین مربی شنای زنان آمریکا باشد. اما او که یهودی بود، در اعتراض به سیاست های یهود ستیزانه آلمان نازی این پست را نپذیرفت و پس از آن که ایالات متحده تصمیم به شرکت در بازیها گرفت، او هم به نشانه اعتراض از کمیته ملی المپیک آمریکا استتعفا داد.

اندکی بعد و در  27 آگوست 1938 او از دنیا رفت؛ در حالی که طی 22 سال حضور او در WSA، شاگردانش 51 رکورد جهانی به ثبت رساندند و 31 عنوان قهرمانی نیز توسط تیمهای او در شنای آمریکا به دست آمد. ورزش زنان نیز روز به روز نقش پررنگ تری در بازیهای المپیک پیدا کرد و امروز که تعداد زنان و مردان در بازیهای المپیک تقریبا برابر شده است، شاید کمتر کسی بداند که چه کسی نبرد کرد تا اولین زنان را وارد بازیهای المپیک سازد.

انتهای پیام/