ورزش دات آنلاین- حامد حدادی کاپیتان و بسکتبال پرافتخار تیم ملی ایران بعد از جام جهانی از بازی‌های ملی خداحافظی کرد. مشروح صحبت‌های حامد حدادی در برنامه ورزشگاه را در ادامه می‌خوانید.

تصمیم خداحافظی از تیم ملی جلوی تماشاگران بود

حدادی درباره فعالیتش بعد از خداحافظی از تیم ملی گفت: بعد از خداحافظی از تیم ملی همچنان تمرینات انفرادی‌ام را انجام می‌دهم.  دوست دارم یکی دو سال دیگر هم  باشگاهی بازی کنم. مدتی با تیم چینی مذاکره داشتم اما یک سری مشکلات وجود داشت چرا که قراردادم کامل پرداخت نشده بود. بعد از کرونا مشکلاتی برای باشگاهم پیش آمد من کمی صبر کرد اما به نوافق نرسیدم. فعلا انفرادی تمرین می‌کنم تا بعد مذاکرات تصمیم بگیرم.

او درباره اینکه چرا در بازی‌های هانگژو حاضر نبود گفت: من بعد از آسیب دیدگی آشیل پا  و با توجه به سنم آسیب بزرگ و جدی بود. خیلی تلاش کردم به بازی‌ها برگردم. باید از مجید صادقی پزشک تیم ملی تشکر کنم. خیلی تلاش کردیم و وقت گذاشتیم. بازگشت خوبی هم داشتم و اصلا انتظار نداشتم بازی کنم و حتی به کادرفنی هم گفتم ممکن است نتوانم بازی کنم اما برخی از بازی ۲۵ دقیقه بازی می‌کردم. خیلی سخت بود برایم. چون دو سه ماه فشار خیلی سنگین گذاشته بودم از نظر مغزی هم خالی کرده بودم. برنامه خودم این بود که هانگژو هم بازی کنم و پنجره‌ای که در ایران است جلوی تماشاگران خودمان و خانواده‌ام خداحافظی کنم ولی واقعا شرایط روحی‌ام سخت بود.

او در ادامه افزود: هم مصدومیت و کمی هم قبل از مصدومیت به خاطر شرایطی که در اردوها بودم کمی اذیت شدم. من مشکلی با مربیان نداشتیم. زمان آقای ارمغانی هم تلاشم کردم مثل همیشه برای تیم ملی مثبت باشم اما در اردوی قبل از جام جهانی یک سری اختلاف نظرها بود. هرچه مربی می‌گفت من انجام می‌دادم اما در اردو کمی اختلاف نظرها  بیشتر بود. سیستم تمرینی و بازی کردن و انتخاب کردن ایراد داشت اما من فقط آمده بودم بازی کنم.

هیچ گاه در کار سرمربی دخالت نکردم

او در پاسخ به این سوال که آیا تاکنون در کار سرمربی دخالت کرده است یا نه گفت: ممکن است سرمربی بیاید از من مشورت بگیرد و به عنوان کاپیتان صحبت کنم اما هیچ وقت نگفتم حتما باید این طور باشد. وظیفه انتخاب مربی برعهده مربی است. بازیکن ممکن است اختلاف نظر داشته باشد اما در دل خود نگه دارد و بازی کند.

حدادی ادامه داد: از وقتی که از تیم ملی برگشتم می‌گویند چرا فیکس بازی نکردی چرا ۵ نفر اول بازی نکردی چرا خداحافظی کردی؟ می‌گویم انتخاب مربی است و من بازیکن هستم. چه ۵ دقیقه چه یک دقیقه بازی کنم تمام وجودم را می‌گذارم. به این افتخار می‌کنم که هر وقت برای تیم ملی بازی کردم با آسیب یا درد، با تمام وجود بوده است. از آمریکا یا چین پرواز کردم که آمدم به بازی‌های ایران برسم.

به خاطر ایران ۹۸ را پوشیدم

کاپیتان سابق تیم ملی درباره انتخاب شماره ۹۸ برای بازی در NBA گفت: سالی که به فنیکس رفتم شماره ۱۵ پر بود فکر کردم که چه بپوشم گفتم شماره را برعکس کنم ۵۱ بپوشم. اما گفتم نه ۹۸  کد ایران را برتن می‌کنم. چون عرق زیادی به ایران دارم و خیلی کشورم را دوست دارم.

حدادی تحت تاثیر شکیل اونیل

بسکتبالیست پرافتخار ایران درباره بازی مقابل ستاره‌ای که هیبتش، او را تحت تاثیر قرار داده است گفت:  شکیل اونیل. دوره آخرش بود که من او را دیدم. عکسی هم با او دارم و من لاغر اندام بودم اما او دو  سه برابر من بود. سنگینی او را کامل حس می‌کردم؛ همیشه بازی‌های او را نگاه می‌کردم و دوستش داشتم و روز اول هم که من را دید صحبت کردیم و دست دادیم. او هم مسلمان است و سلام علیکم هم به من گفت من با او در تماس بودم و می‌گفت کمکی می‌خواهی من هستم. بازی‌های او را همیشه دوست داشتم. الان هم بازنشسته و مجری شده است.

پیشنهاد ۴ ساله در NBA داشتم

او درباره تجربه بازی در NBA گفت: موقعی که من بسکتبال را شروع کرده بودم بسکتبال نوین ساعت ۶ صبح جمعه پخش می‌شد. به عشق آن بازی‌ها بیدار می‌شدم و نگاه می‌کردم و می‌خوابیدم. واقعا یک آرزوی دست نیافتنی برای من بود. اوایل که رفته بودم سربازی‌ها خودم را نیشگون می‌گرفتم و می‌گفتم بیداری؟ً خیلی تجربه خوبی بود و بازی در کنار بزرگان عالی بود. خیلی دوست داشتم بیشتر بازی کنم و خیلی هم تلاش کردم اما  بعد از پنج شش سال دیدم زمان خاصی نمی‌گیرم چرا که دوست داشتم بازی کنم.

او درباره علت بازی‌های کم در NBA گفت: مربیان می‌گفتند از نظر نفسی کم می‌آوری و اضافه وزن داری. تابستان ماندم آن جا و روی نفس و قدرت بدنی با مربی اختصاصی کار کردم ولی دوباره کم بازی کردم. خیلی بدنم خوب و آماده بود.

حدادی با بیان اینکه می‌توانست در آمریکا بماند و به بسکتبالش ادامه دهد گفت: من سال ۲۰۱۳ پیشنهاد چهارساله داشتم  ولی کمی فکر کردم شاید مالی چین بهتر بود و می‌خواستم بازی کنم و روی نیمکت نباشم.

به ته خط رسیدم

حدادی درباره علت اختلاف نظر با هاکان دمیر گفت: همه ایراد دارند. من به عنوان بازیکن تمام تلاشم را کردم اما فکر می‌کردم یک جاهایی می‌شود تصمیم دیگری گرفت. دوست داشتم به عنوان بازیکن ۳۸ ساله و آسیب دیده بازی را از اول شروع کنم. اینکه من گرم کنم دوباره روی نیمکت بنشیم و برای ورود به زمین دوباره گرم کنم خیلی طولانی می‌شود. یک سری تعویض‌ها یا  تایم اوت‌ها هم درست نبود. من بازیکن هستم و از همه تصمیمات تمکین کردم. اما برای هانگژو تحملش را نداشتم و گفتم این ته خط من است. چون فکر  اینکه در هانگژو به مدال نرسیم اذیتم می‌کرد. چون دوست داشتم همیشه در آسیا رقابت کنم و روی سکو باشیم. این برایم سخت بود.  تصمیم گرفتم در تورنمنت بزرگ  خداحافظی کنم هرچند که از ابتدا تصمیمم خداحافظی در ایران بود. یک سری برنامه‌ها را می‌چینی اما هیچ وقت ۱۰۰ درصد نمی‌شود.

بهادرزاده دوست من است اما به داوری پیشنهادی ندادم

او درباره اینکه گفته می‌شد آرش بهادرزاده مدیر اجرایی تیم ملی با مشورت او به این سمت رسیده است گفت: دوست صمیمی من است و ۲۵ سال پیش ما در اهواز بازی می‌کردیم. او در بسکتبال بود و آن زمان هم سفر ملی و اردو می‌رفتم گاهی با هزینه شخصی برای بازی‌ها می‌آمد. از طریق من با آقای داوری، با صمد، ساهاکیان و کامرانی هم رفاقتی داشت. تصمیمی که آقای داوری گرفت من در آن اصلا دخیل نبودم. من اصلا پیشنهادی درباره او ندادم.  من به عنوان بازیکن وظیفه‌ام چیز دیگری بود. من تصمیم گیرنده نیستم و دخالتی نکردم. یک سری وظایف در تیم ملی دارم، مشاوره دادم اما خود جواد داوری تصمیم آخر را می‌گیرد اما درباره بهادرزاده که می‌گویم دوست من هم هست پیشنهادی ندادم. به عنوان سرپرست اجرایی شاید بی‌تجربه بود اما خوب کار کرد و تلاشش را کرد. همه آدم‌ها کامل نیستند و خیلی‌ها مثل من ایراد دارند. تخریب شخصیت اما درست نیست.

داوری بدشانس بود

حدادی درباره انتقاداتی که از سوی صمد نیکخواه بهرامی صورت گرفت و همچنین استعفای مهدی کامرانی گفت: من از بچه های دیگر کوچک تر هستم و همه برای بسکتبال زحمت کشیدند و صمد و مهدی بزرگ هستند. انتظار داشتم که انتقاد یا استعفای خود را برای بعد از هانگژو می گذاشتند؛ فکر می کنم استعفای مهدی روز بازی با فیلیپین بود. همه در فضای مجازی هستند و بازیکنان جوان این اتفاقات را می بینند؛ البته این یکی از انتقادات من است که می گویم وقتی باختید اینقدر سر کامنت و اینستا و چه کسی چه نوشته نروید.  بچه ها حق دارند انتقاد می کنند اما این پروسه جوان گرایی است و باید بگذرد چه با داوری چه با شخص دیگری.

او درباره همکاری بازیکنان نسل طلایی با جواد داوری گفت: از هم نسل های جواد داوری فقط من و کامرانی و سهراب نژاد در ایران باشیم. یک سری بازیکن در حال بازی کردن هستند. صمد، حامد و اوشین رفته اند. شاهد هستم جواد به بچه ها زنگ زد و برای کمک و همکاری از آن ها دعوت کرد. مهدی مدتی آمد، او می گفت جواد داوری از ما حرف شنوی. من هم مشورت هایی دادم اما تصمیم آخر را خود داوری گرفت. انتظار دارم داوری و هم نسل هایش بیایند و کمک کنند و کار را دست بگیرند. داوری دست تنها است خودش عاملش شده یا ما دوری می کنیم کاری ندارم؛ این دو طرفه است اما پروسه جوان گرایی باید گذرانده می شد و شروع شده است. داوری هم کمی بدشانس است سر تورنمنت ها سر یک دو امتیاز باختند اما وقت گذاشته است.

انتخاب دمیر اشتباه بود

حدادی درباره انتخاب هاکان دمیر به عنوان سرمربی تیم ملی بسکتبال ایران گفت: انتخاب هاکان دمیر در آن مقطع اشتباه بود. من فکر می کردم مربی خیلی خوبی باشد. بازیکنان نسل فعلی یک سری ایرادات دارند و ما مربی می خواستیم که به آن ها دفاع، بازی تیمی و ... یاد بدهد. دوست داشتم مربی خوبی بیاید که بسکتبال ما را بسازد. من  و صادق بگویم که اگر من این انتخاب را نمی کردم اما حالا انتخاب شده و باید حمایت شود. به هرحال بسکتبال تغییر نسل را انجام داده و یک سری تنش ها ایجاد می شود. چین وقتی یائو مینگ خداحافظی کرد تغییر نسل انجام داد و همه جا می باخت. به نظرم باید به چین ایراد بگیرند که با 40 میلیون دلار هزینه در سال نتیجه نمی گیرد؛ لیگ پویا، حضور بازیکنان NBA با پاسپورت چین . حالا لیگ ما را نگاه کنید؛ آن ها در هانگژو به فیلیپین باختند؛ با هزینه های زیاد و حضور بازیکنان NBA در جام جهانی نتیجه نگرفتند؛ ما چه کردیم؟

او در ادامه گفت: ورزش ما کلا افت کرده است و این افت بسکتبال در دوره داوری افتاد. برای همین می گویم کمی بدشانسی هم آورده است. باید این افت را بگذرانیم و باید بازیکن بسازیم و اردو بگذاریم. 10 درصد دوره مشحون موفق ترین دوره سال های اخیر بسکتبال ایران بوده است.

انتهای پیام/