ورزش دات آنلاین- در دو سه روز گذشته نه نتایج لیگ قهرمانان آسیا و نه بازی‌های پاراآسیایی در صدر اخبار قرار دارند؛ بلکه کلکل بچه گانه فوتبالی‌ها و غیرفوتبالی‌ها رسانه‌ها را به خود مشغول کرده است. ماجرا از جایی شروع شد که محمدحسین کنعانی زادگان مدافع تیم ملی و پرسپولیس از دریافت حواله و وارد کردن ماشین ۱۰۰ میلیاردی خود با افتخار صحبت کرد و همین موضوع در کنار اعلام پاداش‌های مدال آوران بازی‌های آسیایی و پاراآسیایی باعث جنجال شد.

امیرمحمد یزدانی کشتی گیر آزادکار ایران به صحبت‌های کنعانی زادگان به تندی واکنش نشان داد و پس از او امیرحسین زارع و یونس امامی از کشتی و سجاد گنج زاده و امیر مهدی زاده از کاراته و هدیه کاظمی از قایقرانی اعتراضات را ادامه دادند.

کنعانی زادگان با انتشار استوری از ناراحتی ایجاد شده به خاطر صحبت‌هایش عذرخواهی کرد و همه تصور می‌کردند که این ماجرا با این استوری به پایان رسیده است.

اما جواد کاظمیان به یک باره و البته بدون دلیل به حمایت از کنعانی زادگان پرداخت و ادبیات نه چندان درست و موضع غلط سبب شد امیرمحمد یزدانی باردیگر استوری انتقادی بگذارد و در ادامه نیز با ورود پیام صادقیان این درگیری‌های مجازی رنگ و بوی توهین به خود گرفت. در این میان شاید بتوان گفت بهترین واکنش را حسین ماهینی داشت و عدم توجه مسئولان به رشته‌های غیرفوتبال را عامل این بحث‌ها عنوان کرد.

اینکه ادبیات دو طرف دعوا به هیچ وجه حرفه‌ای و درست نبود به کنار اما سوال اینجاست که مسئولان چقدر در این درگیری زشت سهیم هستند؟

فوتبالی‌ها می‌گویند در همه جای دنیا به فوتبال اهمیت بیشتری داده می‌شود که این موضوع کاملا درست است اما در همان کشور که به فوتبالیست‌ها پرداختی زیاد دارد یک ژیمناست یا دوومیدانی کار برای داشتن امکانات اولیه معطل نمانده است. درواقع همین موضوع است که باعث درگیری دو طرف شده است. فوتبالی‌ها ادعای درستی مطرح می‌کنند و غیرفوتبالی‌ها نیز درخواست معقولی دارند. دوطرف به جان هم افتاده‌اند و مسئولان هم نظاره گر هستند.

نکته جالب توجه اینکه بعد از پخش مصاحبه کنعانی زادگان که جرقه ماجرا را زده بود وزارت ورزش میزان پاداش مدال آوران بازی‌های آسیایی و پاراآسیایی را اعلام کرد! یک اقدام نسنجیده از سوی مسئولان. با توجه به اینکه مدیرکل روابط عمومی وزارت ورزش و مدیر رسانه‌ای تیم ملی یک شخص هستند این انتظار می‌رفت که او متوجه شرایط حساسیت زا باشد و حداقل خبر پاداش‌ها را چند روز بعد یا در موقعیت دیگر اعلام کنند.

البته اگر این موضوع نیز انجام می‌شد فقط صورت مسئله را پاک می‌کردند چرا که این آتش زیر خاکستر با یک بهانه دیگر شعله می‌گرفت.

مسئله اصلی همان بی‌تدبیری مسئولان است. مسئولانی که با رفتارشان فضای نامناسبی را در ورزش ایجاد کردند که غیرفوتبالی‌ها برای گرفتن حقشان چاره‌ای ندارند جز اینکه به فوتبالی‌ها نقد کنند. یک قهرمان المپیک حق دارد نسبت به پرداخت نشدن مطالبات و مهیا نبودن شرایط مناسب تمرین و مسابقه معترض باشد. فوتبالیست‌ها نیز که یک جمله را یاد گرفته و دائم تکرار می‌کنند که تمام دنیا اینگونه است تمام ناکامی و نتایج ضعیف خود را پاک می‌کنند. غافل از آن که خودشان هم می‌دانند از شباهت فوتبال ایران و همه دنیا به خصوص اروپا همین تفاوت دستمزدش به ایران وارد شده و حتی داوران و ورزشگاه‌ها و… بویی از آن تفاوت فوتبال با همه رشته‌ها نبرده‌اند!

حالا هم که بی‌دلیل ورزش ایران به دو جبهه فوتبال و غیرفوتبال تقسیم شده است مسئولان احتمالا بیشترین سود را می‌برند چرا که حداقل برای مدتی این غیرفوتبالی‌ها یادشان می‌رود از آن‌ها نقد کنند و تمام تمرکزشان روی جنگی‌های مجازی و حواله‌ای با فوتبالی هاست!

انتهای پیام/