سرمربیان حاضر در جام جهانی، همگی در انتظار حضور در بزرگترین فستیوال فوتبالی سال خواهند بود.
ورزش دات آنلاین- مسئول تمام باختها، دلیل اصلی ناکامیها، کسی که تاکتیکهایش با بازیکنان نمیخواند، سپر بلای بازیکنان فوتبال و شاید آخرین نفری که در یک پیروزی در فوتبال از آنها تقدیر میشود. در این مطلب قصد داریم به بررسی مربیان جام جهانی بپردازیم و در ابتدا، میخواهیم با مغزهای متفکر گروه H فستیوال بزرگ فوتبالی قطر آشنا شویم.
به دنبال تکرار خاطرات گذشته، فرناندو سانتوس، تیم ملی پرتغال
قهرمان یور 2016 فرانسه و لیگ ملتهای اروپای فصل 2018-2019، در آخرین گروه جام جهانی 2022 قرار گرفته است. تیم ملی پرتغال، با فرناندو سانتوس در پی کسب نخستین عنوان قهرمانی در جام جهانی است؛ اتفاقی که تا به امروز نیفتاده و شاید آخرین جام جهانی کریستیانو رونالدو، تورنومنت مناسبی برای رقم خوردن این افتخار باشد.
فرناندو سانتوس پرتغالی، حرفه مربیگری را در سال 1998 و در باشگاه پورتو آغاز کرد. او در نخستین فصل خود بهعنوان سرمربی، قهرمانی لیگ پرتغال را به دست آورد تا نوید ظهور یک سرمربی بزرگ دیگر را به فوتبال پرتغال بدهد. او در ادامه دورانش در پورتو، جام حذفی پرتغال و سوپرکاپ این کشور را هم فتح کرد.
پس از پورتو، سانتوس مسافر یونان شد و هدایت تیم آاک آتن را بر عهده گرفت. در یک فصلی که در این تیم گذراند، یک قهرمانی جام حذفی کسب کرد.
جدایی او از کشورش چندان طولانی نشد و در سال 2003، به لیگ پرتغال بازگشت اما این بار بهعنوان سرمربی باشگاه اسپورتینگ لیسبون. این بازگشت، چندان موفقیتآمیز نبود و سانتوس پس از یک فصل، دوباره به یونان و باشگاه آاک یونان بازگشت.
او در رفت و آمدهایش میان یونان و پرتغال، یک بار دیگر به کشورش رفت و سرمربی بنفیکا شد، و سپس طبق عادت به لیگ یونان رفت و این بار بهعنوان سرمربی تیم پائوک تسالونیکی یونان انتخاب شد. او بالاخره در یک تیم بیشتر از یکی دو فصل دوام آورد و از سال 2007 تا 2010 در همین تیم باقی ماند.
او که در آن سالها سرمربیای آشنا برای یونانیها به شمار میرفت، سرمربیگری تیم ملی یونان را پذیرفت. او تیم ملی یونان را به جام جهانی 2014 برزیل رساند و موفق شد از مرحله گروهی صعود کند؛ اما در مرحله یک هشتم نهایی، در ضربات پنالتی مغلوب کاستاریکای شگفتیساز شد تا ماجرای فرانادو سانتوس با تیم ملی یونان به پایان برسد.
عملکرد قابل قبول سانتوس در تیم ملی یونان، اعضای فدراسیون فوتبال پرتغال را مجاب کرد تا او را بهعنوان سرمربی تیمشان برگزینند. او در یورو 2016، دست به کار بزرگی زد و پرتغال را در این تورنومنت به عنوان قهرمانی رساند. سه سال بعد، قهرمانی در لیگ ملتهای اروپا را جشن گرفت تا به اوج محبوبیت در پرتغال برسد.
اما تیم سانتوس در جام جهانی 2018 روسیه و یورو 2021، نتوانست خاطرات خوب قبلی را تکرار کند؛ اما این بار آنها به دنبال تاریخسازی هستند و میخواهند اولین ستاره را به لوگوی تیم ملی کشورشان اضافه کنند.
عملکرد فرناندو سانتوس در تیم ملی پرتغال:
104 بازی، 65 برد – 21 مساوی – 18 باخت
رویاپردازی سرخ پوستها با آقای کم تجربه، دیگو آلونسو، تیم ملی اروگوئه
دیگو آلونسو، هدایت سرخ پوستهای فوتبال را در جام جهانی 2022 قطر عهدهدار است. سرمربی 47 ساله و اروگوئهای که در سال 2021 جانشین اسکار تابارز کهنهکار شد.
او توانست تیم ملی اروگوئه را متحول کند و با چند پیروزی پی در پی، اروگوئه را به رتبه سوم جدول مسابقات مقدماتی جام جهانی آمریکای جنوبی رساند و بلیط قطر را برای خود و شاگردانش رزرو کرد.
دیگو الونسو سرمربیگری را از سال 2011 و از باشگاه اتلتیکو بلا ویستا شروع کرد. پس از دو فصل، راهی لیگ پاراگوئه شد و هدایت تیم گوارانی را بر عهده گرفت؛ اما بعد از یک فصل به کشورش برگشت و کارش را در باشگاه اتلتیکو پنارول ادامه داد.
دیگو آلونسو چند بار دیگر بین اروگوئه و دیگر کشورهای قاره آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی رفت و آمد کرد و در کشورهای پاراگوئه، مکزیک و ایالات متحده آمریکا کار کرد.
عملکرد دیگو آلونسو در تیم ملی اروگوئه:
9 بازی، 7 برد – 1 مساوی – 1 باخت
جاهطلبی مرد پرتغالی در کنار درندگی ببرها، پائولو بنتو، تیم ملی کره جنوبی
پائولو بنتو، دومین سرمربی پرتغالی گروه H رقابتهای جام جهانی 2022 است. او که در اسپورتینگ لیسبون، کار مربیگری را آغاز کرد؛ در چهار حضورش در باشگاه پرتغالی موفق شد 2 قهرمانی جام حذفی و 1 قهرمانی سوپرکاپ را به دست بیاورد. او در سال 2010، بهعنوان سرمربی تیم ملی پرتغال انتخاب شد.
در یورو 2012، تیم ملی پرتغال را به نیمهنهایی رساند و در این مرحله، از اسپانیای قهرمان در ضربات پنالتی شکست خورد و در مجموعف نتایج خوبی را کسب کرد. اما جام جهانی 2014، برای بنتو خوب پیش نرفت آنها در مرحله گروهی از رقابتها کنار رفتند تا ماجراجوییهای او در تیم ملی کشورش به اتمام برسد.
او تا 2 سال پس از جام جهانی استراحت کرد و سپس، در سال 2016 به سری آ برزیل رفت و هدایت تیم کروزیرو را بر عهده گرفت؛ اما مدت زمان حضور وی در این باشگاه خیلی طولانی نبود و در همان فصلف از کریزیرو جدا شد.
پائولو بنتو، در گام بعدی به لیگ یونان رفت و سرمربی باشگاه المپیاکوس شد؛ اما دورهاش در این تیم هم آنطور که باید و شاید پیش نرفت و پس از یک سال، از المپیاکوس یونان هم جدا شد.
او در سال 2017 تصمیم گرفت تا ادامه دوره مربیگریاش را در شرق آسیا ادامه دهد. او به لیگ چین رفت و در آنجا هم تنها یک فصل دوام آورد. سرانجام در آگوست 2018، بهعنوان سرمربی تیم ملی کره جنوبی انتخاب شد.
جام ملتهای آسیا 2019، نخستین چالش جدی او بهعنوان سرمربی تیم ملی کره جنوبی بود. او با این تیم تا مرحله یک چهارم پیش رفت؛ اما در مقابل قطر قهرمان غافلگیر شد و شکست خورد. با این وجود، اعضای فدراسیون فوتبال همچنان به او اعتماد داشتند و با بنتو به کار ادامه دادند.
حالا باید دید بنتو میتواند پس از سالها ناکامی در باشگاههای مختلاف، در جام جهانی 2022 با ببرهای آسیایی شگفتی خاصی رقم بزند یا خیر؟
عملکرد پائولو بنتو در تیم ملی کره جنوبی:
56 بازی، 37 برد – 12 مساوی – 7 باخت
ستارههای سیاه در پی روشن کردن آسمان قطر، اوتو ادو، تیم ملی غنا
غنا، یکی از 5 تیم آفریقایی حاضر در جام جهانی 2022 قطر است. آنها که در جام جهانی قبلی غایب بودند، میخواهند در این تورنومنت خاطرات خوب جام جهانی 2010 را تکرار کنند؛ جایی که فاصله زیادی تا نیمهنهایی نداشتند و میتوانستند تبدیل به اولین تیم آفریقایی شوند که به این افتخار دست مییابد، اما دستان لوییس سوارز به آنها اجازه نداد به چنین افتخاری برسند.
هدایت غنا در جام جهانی 2022، به عهده اوتو ادو است. کسی که سرمربیگری را در آلمان و به صورت آکادمیک آموخته است و میتواند به رویای مردم غنا رنگ واقعیت ببخشد.
او در تیمهای پایه باشگاه هامبورگ کار مربیگری را آغاز کرد و در سال 2020، بهعنوان دستیار لوسیان فاوره در باشگاه بورسیا دورتموند انتخاب شد و در سال 2021، با اخراج فاوره، او هم از دورتموند جدا شد.
در ژانویه 2022، بهعنوان سرمربی تیم ملی غنا انتخاب شد. بیشک تجارب ادو در فوتبال آلمان، به تیم ملی غنا کمک میکند تا فوتبال بابرنامهتر و روانتری را ارائه دهدغ اما نباید از این نکته هم غافل شد که این نخستین تجربه سرمربیگری اوتو ادو است.
عملکرد اتو ادو در تیم ملی غنا:
9 بازی، 4 برد – 3 مساوی – 2 باخت
انتهای پیام/