ورزش دات آنلاین- ورزش بانوان در ایران، شاید به اندازه‌ای که باید نه حمایت شده و نه مدال کسب کرده است، اما همیشه با این نگرش که با توجه به داده‌های ما، ستانده‌هایمان چه بوده است؛ می‌توانیم بگوییم ورزش بانوان ما، افتخار آفرینی کرده است.  

سال ۱۴۰۱ برای بانوان ایرانی، سال عجیبی در ورزش بود. اتفاقات و حواشی جنجالی داشت و شاید حتی غرور آفرینی هم داشت. هانیه رستمیان اولین ورزشکار ایران بود که به سهمیه المپیک ۲۰۲۴ دست یافت. در عین حال مهاجرت‌های زیاد در ورزش زنان، از نگرانی‌های بزرگ به حساب می‌آید.

پول، احترام، آزادی، تجربه جدید یا …؟ چه چیزی سبب ترک وطن یک ورزشکار می‌شود؟ واقعیت این است که پدیده پناهندگی و اخذ تابعیت مضاعف هرچه باشد به چهره ورزش کشور لطمه وارد کرده و باید تدبیری برای جلوگیری از آن اندیشید. چرا که هیچ گاه این زنگ خطر جدی گرفته نشده چه آن زمان که بنا بر تحقیقی در بازه زمانی سال ۹۲ تا ۱۴۰۰ (دوره ریاست جمهوری حسن روحانی) ۴۴ ورزشکار کوچ کردند و چه وقتی که در المپیک توکیو رتبه دوم را در داشتن ورزشکاران پناهنده با پنج ورزشکار بعد از سوریه با ۹ ورزشکارتحمل کردیم!

یکی از مهاجرانی که شوک بزرگی به ورزش ایران وارد کرد، یکتا جمالی بود. یکتا پیش‌تر از کمبود امکانات وزنه‌برداری برای زنان ایران گلایه می‌کرد. او اولین مدال‌آور تاریخ وزنه‌برداری زنان ایران در مسابقات بین‌المللی است که باتوجه به سن کم، آینده روشنی در انتظار داشت، اما الان مدال‌آوری‌های احتمالی او برای کشور دیگری رقم خواهد خورد.  

 پس از آن‌که خبر ناپدید شدن و پناهندگی احتمالی یکتا جمالی بانوی وزنه‌بردار ایرانی پس از مدال آوری در مسابقات جهانی مخابره شد، خبر مهاجرت پریسا جهانفکریان دومین شوک را به وزنه‌برداری ایران وارد کرد. جهانفکریان بانوی وزنه‌بردار ۲۷ سالهٔ یاسوجی ایران در تاریخ ۱۲ تیر ۱۴۰۰ سهمیهٔ المپیک توکیو را اخذ کرد اما به دلیل مصدومیت از حضور در رقابت‌ها بازماند.

جهان فکریان پس از مهاجرت قطعی خود، پستی اینستاگرامی گذاشت و این موضوع را تایید کرد که او نیز مهاجر شده است.

مهاجرت شوکه کننده بعدی، سارا خادم الشریعه استاد بزرگ شطرنج ایران بود که در ۱۸ سالگی به این مرتبه رسید. سارا خادم‌الشریعه در شرایطی با برداشتن حجاب شرعی خود در رقابت‌های آلماتی حضور پیدا کرد که کمی قبل از آن یکی، دو ورزشکار ایرانی هم چنین کرده بودند؛ ولی آن‌ها بعدا گفتند که آن اقدام‌شان سهوی بوده و مشکلی با حجاب نداشته‌اند. سارا، ولی در گفت‌وگویش درباره برداشتن حجابش در رقابت‌های قزاقستان می‌گوید: «اینجا دیگر می‌خواهم با خودم روراست باشم. قبل از بازی‌های جهانی، به هر تورنمنتی که می‌رفتم، فقط جلوی دوربین حجاب می‌گذاشتم؛ چون نماینده ایران بودم. احساس خوبی نداشتم و تصمیم گرفتم به این شرایط پایان بدهم».  

او البته این بهانه را هم دستمایه قرار داد که من برای آینده پسرم چنین کاری کردم. در ادامه البته تامینی در گفتگوهای متعدد که با رسانه‌های ورزشی از جمله ورزش دات آنلاین داشت، گفت که در تلاش هستند که خادم الشریعه به وطن بازگردد. باید دید این اتفاق رخ می‌دهد یا خیر.

و حالا مهاجرت بعدی. این قصه تمامی ندارد! در زمستان بود که عاطفه احمدی که به عنوان پرچمدار کاروان ایران در المپیک زمستانی ۲۰۲۲ در این رقابت‌ها شرکت کرده بود،  در رقابت‌های اسکی آلپاین شرکت کرده بود و حتی به مقام نخست نیز دست یافت. اما سپس در شرایطی که همه منتظر برگزاری هفته دوم لیگ بودند، خبری از احمدی نشد و مشخص شد که او بدون اطلاع مسئولان فدراسیون راهی فرانسه شده؛ کشوری که تا دو، سه هفته دیگر میزبان رقابت‌های جام جهانی است و اسکی‌بازان مرد و زن کشورمان نیز در آن شرکت خواهند کرد.

با اینکه گفته‌های ضد و نقیضی در خصوص مهاجرت او گفته می‌شد، اما عاطفه احمدی نیز دیگر برنگشت تا یکی از سرمایه‌های مهم کشورمان در اسکی نیز از دست برود.

وزارت ورزش البته در جایی با هوشمندی، ورزش ایران را از خطری بزرگ نجات داد.

الناز رکابی به عنوان یکی از سگنوردان ایران، در مسابقات قهرمانی آسیا با ظاهری متفاوت حاضر شد و با وجود کسب مقام چهارمی در فینال، جنجال زیادی را به پا کرد. در حالی که همه شاید در انتظار مهاجرت این ورزشکار نیز داشتند، وزارت ورزش موقتا ماجرا را پایان داد و نگرانی‌ها از بابت توجه توماس باخ رئیس کمیته بین المللی المپیک را پیرامون تعلیق احتمالی ورزش ایران، در زمان کوتاه حداقل خنثی شد.

تکواندوی پیشگام!  

تکواندو زنان مسیر پر فراز و نشیبی را در یک دهه اخیر تجربه کرده. رشته‌ای که همپای مردان جلو آمده و گاه حتی در از آنها پیشی گرفته. المپیک ریو ۲۰۱۶ نخستین جایی بود که تکواندو زنان از مردان جلو زد و با یک مدال تاریخی برگ زرینی را در تاریخ ورزش ایران ثبت کرد؛ مسیری که از همان روز با شتاب بیشتری جلو رفته. هر چند که سومدیریت و مسائل حاشیه‌ای سبب شد تا این مدال تاریخی در توکیو تکرار ۲۰۲۰ نشود، اما تغییر مدیریت در فدراسیون تکواندو و حضور یک کادر تازه نفس سبب شد تا زنان تکواندوکار دوباره در جاده موفقیت قرار گرفته و از مردان جلو بزنند. اتفاقی که مصداق عینی آن را در رقابتهای تکواندو قهرمانی آسیا رویت کردیم.

بیست و پنجمین دوره رقابت‌های تکواندو قهرمانی آسیا با حضور تکواندوکارانی از ۳۴ کشور به میزبانی کره جنوبی در شهر چانچئون برگزار شد و در پایان این مسابقات تیم ملی تکواندو زنان با کسب ۳ مدال طلا توسط ناهید کیانی، زهرا پوراسماعیل و اکرم خدا بنده، ۲ مدال نقره توسط مبینا نعمت زاده و نسترن ولی زاده و یک مدال برنز زهرا شیدایی بالاتر از چین و کره جنوبی دو مدعی سنتی قاره عنوان قهرمانی این دوره از مسابقات را کسب کرد. قهرمانی نوبرانه‌ای که نخستین قله نشینی تاریخ تکواندو زنان در آسیا محسوب می‌شود و از این بابت بسیار شیرین بود.

فوتسال به هیچ میدان آسیایی، رحم نمی‌کند!  

در فینال تورنمت کافا بود که شاگردان سلیمانی با نتیجه ۵ بر ۴ برنده شدند و عنوان قهرمانی دومین دوره مسابقات فوتسال بانوان کافا را به خود اختصاص دادند. این مسابقات به میزبانی ازبکستان برگزار شد.

گل‌های ایران را در این بازی سارا شیربیگی ۲ گل، مهسا کمالی ۲ گل و فرشته کریمی به ثمر رساندند. در ادامه این مسابقات تیم فوتسال تاجیکستان نیز با شکست قرقیزستان عنوان سومی را کسب کرد.

این در حالی بود که بانوان فوتسال ایران سال گذشته نیز با شکست تیم‌های ازبکستان، قرقیزستان و تاجیکستان در شهر تاشکند، قهرمان شده بودند. به قولی عادت قهرمانی برای فوتسال پرافتخار ما، تکراری شده است! صبر کنید! فوتسال اما بازهم جذابیت داشته است…

نیلوفر آبی!  

نیلوفر اردلان، کاپیتان پیشین تیم ملی فوتسال ایران که داستان زندگی او در ایران از مشهورترین داستان‌های یک ورزشکار است، امسال بازهم در لیگ برتر فوتسال نشان داد که در قامت مربی شایستگی‌های بسیاری دارد. او برای دومین فصل پیاپی پیکان را قهرمان لیگ برتر فوتسال کرد. برای او می‌شود متن‌های بلند بالایی نوشت، اما همین که او به این قدرت به فوتسال عشق می‌ورزد و حتی جدایی و آن اتفاقات عجیب هم باعث آن نشده است که او از فوتسال دل بکند، باعث می‌شود اورا از چهره‌های ورزش زنان در سال اخیر بدانیم.

پیکان، بدون توقف!  

در لیگ برتر والیبال زنان، تیم پیکان در این مسابقه با اقتدار و سه بر صفر سریک را شکست داد تا در شب سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، جشن قهرمانی جام بیست‌ودوم را بگیرد. این اتفاق که پیکان در ورزش زنان نیز به این خوبی سرمایه گذاری کرده است، باعث می‌شود برای این مجموعه ورزشی، کلاه از سر برداشت!

پیکان با کسب قهرمانی در لیگ برتر زنان سال ۱۴۰۱ به عنوان نماینده ایران در رقابت‌های قهرمانی باشگاه‌های زنان آسیا که از ۵ تا ۱۲ اردیبهشت سال آینده به میزبانی ویتنام برگزار می‌شود، شرکت خواهد کرد.

جالب اینکه پیکان تهران سال ۹۶ برای نخستین بار کاپ قهرمانی لیگ برتر زنان را بالای سر برد و سال پیش پس از ۵ سال با هدایت فاطمه رشیدی مربی تیم ملی زنان ایران و حضور بازیکنان جوان برای دومین بار قهرمان شد.

قول یک مادر هرگز شکسته نمی‌شود!  

خاتون بم این بار هم توانست قهرمان لیگ برتر زنان شود و کلکسیون افتخارات خود را پربارتر کند! این تیم در کارنامه خود ۸ قهرمانی و ۲ نایب قهرمانی ثبت کرده و در فصل جاری هم موفق به کسب نهمین قهرمانی بدون حتی یک باخت در ۱۸ هفته شد.  

خاتون که پرافتخارترین تیم لیگ برتر زنان است، موفق شد با یک گل ایساتیس کران را شکست دهد و کلکسیون افتخاراتش را کامل‌تر کند. شاگردان مرضیه جعفری در هفته آخر این رقابت‌ها باید به مصاف تیم کیان نیشابور می‌رفتند، اما حذف انضباطی کیان و کسب سه امتیاز بی‌دردسر توسط خاتون، موجب شد تا این تیم با خیالی آسوده به مصاف ایساتیس رفته و در این میان فقط زهرا قنبری برای خانم گلی بجنگد! هرچند قنبری با سه گل کمتر از افسانه چترنور، نتوانست برای چهارمین بار موفق به کسب عنوان خانم گلی شود.  

شاید قهرمان همیشگی خاتون کسی نباشد جز مرضیه جعفری و بس! سرمربی‌ای که تمام بازیکنانش را در زلزله بم از دست داد اما از جا برخاست، اشک‌هایش را پاک کرد، هدایت تیم شهرداری بم را برعهده گرفت و به پرافتخارترین سرمربی فوتبال زنان ایران تبدیل شد!  

چند سال پس از زلزله بم و و از سال ۸۸ که لیگ فوتبال زنان به شکل سراسری و با حضور نمایندگان استان‌های مختلف دنبال می‌شد، شهرداری بم که همه بازیکنانش دست پرورده مرضیه جعفری بودند در لیگ شرکت کرد و کسب رتبه سوم، اولین تجربه حضور بمی‌ها در لیگ فوتبال زنان بود. اما سرانجام با پایان یافتن مشقت‌ها و عبور از یک اتفاق فراموش نشدنی، فوتبال روی خوش خود را به مرضیه جعفری نشان داد، به طوری که هفت بار تیم شهرداری بم را در لیگ برتر فوتبال زنان قهرمان کرد.

اما همیشه چرخ روزگار بر وفق مراد ما نمی‌چرخد. سال ۱۴۰۰ شاید سخت‌ترین سال زندگی این سرمربی بمی بود. مرضیه جعفری در اردیبهشت ۱۴۰۰، پسرش را بر اثر یک بیماری قلبی از دست داد و تاثیرات این اتفاق تلخ باعث شد تا قهرمانی هشتم را در فصل ۹۹-۱۴۰۰ به سپاهان واگذار کند. اما جعفری بازنده نیست! این زن متخصص از فرش به عرش رفتن و با دست پر به میادین بازگشتن است! این سرمربی پس از نایب قهرمانی در فصل چهاردهم، به مدیریت جدید این تیم و بازیکنان قول داد که بازهم به کورس قهرمانی بازخواهد گشت و قهرمانی این فصل را به روح فرزندش «ثائر» تقدیم کرد. و البته که قول یک مادر هیچ گاه شکسته نخواهد شد و الوعده وفا!

فصل پیش‌تر نیز، رکوردی تاریخی توسط این تیم نیز رقم خورد. یک جشن قهرمانی سی هزار نفره! این اتفاق نیز در سال ۱۴۰۱ رخ داد و شایسته توجه است.

این جشن در تاریخ هشتم تیرماه ۱۴۰۱ و پس از کسب هشتمین عنوان قهرمانی توسط این تیم برگزار شد. زن و مرد کنار هم، بدون هیچ حاشیه و حرف و حدیثی. قاب‌هایی در این جشن بزرگ ثبت شده که می‌تواند زیبنده خانه هر ایرانی باشد! تصویرهایی که یک شهر را در نگاهمان ویژه می‌کند. این جشن زیباترین تمرین با هم بودن را شکل داد و نقطه‌ای روشن بود در روزهای تاریک شده. چه چیز بیشتر از پاسداشت موفقیت زنان تصویر زیباتری برای جامعه دارد؟

توفانِ دختر باد!  

دختر دونده سرعتی که عمر ورزش حرفه‌ای‌اش به زور دو رقمی می‌شود، افتخار بعدی را برای ایران کسب کرد!  او که در سال‌های اخیر به واسطه فعالیتش در دوی سرعت، به‌ویژه در ماده ۶۰ متر توانسته بود برای خودش نامی دست و پا کند و حتی با استفاده از امتیاز وایلدکارت طعم حضور در بازی‌های المپیک را بچشد، روز ۲۲ بهمن افتخار مهمی را برای ایران ثبت کرد.

ماجرا از این قرار بود که در جریان برگزاری رقابت فینال ماده ۶۰ متر مسابقات دو و میدانی داخل سالن قهرمانی آسیا، فرزانه فصیحی با کسب مدال طلا قهرمان شد. طلایی که نه‌تنها اولین مدال ایران در آن رقابت‌ها شد، بلکه به واسطه عملکرد ضعیف دیگر ملی‌پوشان تبدیل به آخرین مدال کاروان ایران در آن رقابت‌ها هم شد.

فرزانه فصیحی در آن روز با زمان ۷٫۲۸ ثانیه زودتر از بقیه دونده‌های فینال به خط پایان رسید و بار دیگر توانایی‌هایش را به رخ کشید. البته کار مهم‌تر او در مرحله مقدماتیِ همین مسابقات شکل گرفت؛ جایی که او با ثبت زمان ۷٫۲۳ ثانیه رکورد ملی کشورمان را در این ماده که با زمان ۷٫۲۵ ثانیه در اختیار خودش بود نیز بهبود بخشید. او که در سال‌های اخیر، به اسم «دختر باد» و «توفان» توانسته بود خودش را در فضای رسانه‌ای و ورزشی مطرح کند، به زیبایی تمام توفان به پا کرد و به مقامی که شایسته‌اش بود، رسید.

هرگز تسلیم نشو!  

و در پایان این داستان طولانی، باید به زهرا اینچه درگاهی بپردازیم. زنی که یک تنه، جدال عجیبی را با وزارت ورزش آغاز کرد و به پایان هم نمی‌رساند.

مجمع انتخاباتی فدراسیون ژیمناستیک در آخرین روزهای سال گذشته در ۲۴ اسفند ۱۴۰۱ با حواشی عجیب و غریب برگزار شد. عابد حقدادی، زهرا اینچه درگاهی، مقداد قلندرپور، حبیب نوظهوری و علی خسروی نامزدهای ریاست فدراسیون بودند و یوسف الطبا هم از کشور سوریه به عنوان نماینده فدراسیون جهانی ژیمناستیک در محل برگزاری انتخابات حضور داشت.

محمد پولادگر معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان و آرش فرهادیان مدیرکل امور مشترک فدراسیون‌ها وزارت ورزش و جوانان نیز در مجمع حاضر بودند؛ این در حالی است که نتایج احراز صلاحیت‌ها تا زمان آغاز مجمع اعلام نشد و حتی یکی از کاندیداها حین برگزاری مجمع متوجه شد اجازه حضور در انتخابات را ندارد! انتخابات در حالی برگزار شد که در حین مجمع زهرا اینچه درگاهی رییس پیشین فدراسیون ژیمناستیک متوجه شد بنا به ادعای معاون وزیر ورزش پاسخ تایید صلاحیت وی وصول نشده و نمی‌تواند در انتخابان شرکت کند. از همین رو اینچه درگاهی در واکنش به ادعای معاون وزیر ورزش به همراه ۲۳ نفر از اعضای مجمع، انتخابات را ترک کرد. در اساسنامه صراحتا قید شده شرط برگزاری انتخابات، حضور دو سوم اعضای مجمع است؛ در حالی که ۲۳ نفر از اعضا مجمع را ترک کردند و مجمع از رسمیت افتاد اما پولادگر در تصمیم عجیب انتخابات را با تبصره نصف به علاوه یک برگزار کرد؛ در حالیک بر طبق اساسنامه فدراسیون جهانی، شرط برگزاری مجمع حضور دو سوم اعضا است که رعایت نشد.

انتخابات در نهایت با همین شرایط برگزار شد و عابد حقدادی سرپرست فدراسیون ژیمناستیک با ۲۰ رای به عنوان رئیس جدید انتخاب شد. نکته قابل تامل اینکه عابد حقدادی سرپرست منصوب وزارت ورزش در دور اول ۱۸ رای آورد و در دور دوم نیز ۲۰ رای در سبد خود داشت؛ در حالی که ۲۳ تن از اعضا همراه با اینچه درگاهی، مجمع را ترک کردند؛ یعنی رییس پیشین به صورت بالقوه آرای بیشتری از رییس جدید داشته و آرای رییس منتخب وزارت ورزش در نقطه صفر از اینچه درگاهی کمتر بوده است.

البته این اتفاق تنها تخلفی نبود که در مجمع فدراسیون ژیمناستیک رخ داد. انتخابات با اساسنامه وزارت ورزش و جوانان برگزار شد، نه اساسنامه جهانی و در واقع نماینده فدراسیون جهانی نیز بنا بر ادعای رییس پیشین فدراسیون، به نوعی فریب خورد. الطبا هرچند در پایان، انتخاباتی که تعدادی از خبرنگاران پشت در ماندند و اجازه ورود به مجمع پیدا نکردند را تایید کرد اما هم نامه معترضان به دست او رسید و هم اعلام کرد هرچه در مجمع رخ داده را به اطلاع فدراسیون جهانی می‌رساند. ضمن اینکه قبل از ترک تهران اعلام کرد که صورتجلسه مجمع انتخاباتی را امضا نکرده.

همچنین طبق اساسنامه، نماینده وزارت ورزش نه رییس مجمع است و نه حق رای دارد ولی پولادگر هم ریاست مجمع را بر عهده داشت و هم رای خود را به درون صندوق انداخت؛ تخلفی آشکار که مغایر با شروط اساسنامه فدراسیون جهانی است.

در حالیکه قریب به دو هفته از برگزاری انتخابات جنجالی می‌گذرد و کشور در تعطیلات نوروزی به سر می‌برد، خبر رسیده که فدراسیون جهانی به اتفاقات مجمع انتخاباتی فدراسیون ژیمناستیک ایران واکنش نشان داده و این انتخابات را تایید نکرده. در نامه‌ای که به امضای دبیرکل FIG رسیده، فدراسیون جهانی تاکید کرده که کماکان زهرا اینچه درگاهی رئیس سابق فدراسیون و محسن سلیمانی دبیرکل سابق را به رسمیت می‌شناسد.

در انتها، سال ۱۴۰۱ سالی بود که زنان نقش پررنگی در ورزش آن داشتند و به نظر می‌رسد در سال ۱۴۰۲ و با توجه به در پیش بودن بازی‌های آسیایی، این موضوع، ادامه دار نیز هست.

انتهای پیام/