ورزش دات آنلاین- راجر فدرر گفت: در واقع من با کسی در مورد بازنشستگی صحبت نکردم. بنابراین سعی کردم خود را از آن پنهان کنم، اما در نهایت مجبور شدم تصمیم بگیرم که حرفه‌ام را کجا پایان دهم؟ چقدر دردناک خواهد بود، یا چقدر جشن گرفته می‌شود؟

این تنیسور پیشین سوئیسی و برنده ۲۰ گرنداسلم خاطرنشان کرد: در نهایت برای من همه چیز شد و حتی بیشتر. من فکر می‌کردم که محاصره شدن توسط رافائل نادال، جوکوویچ، ماری، بورگ، مک انرو، لیور، ادبرگ عالی است. همه آنها آنجا بودند، تیم من و خانواده‌ام. این یک پایان بسیار خوشایند بود، زیرا من واقعاً از لحظه‌ای می‌ترسیدم که باید بازی را ترک کنم.

راجر فدرر همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا با فرزندانش تنیس بازی می‌کند یا خیر، اظهار داشت:  اکنون من مربی نیستم، بلکه یک پدر هستم. توصیه‌های پدر همیشه از راه دور درک می‌شود. فرقی نمی‌کند که قهرمان ویمبلدون شده‌اید یا نه، شما هنوز یک پدر هستید و گاهی بچه‌ها نمی‌خواهند حرف‌های شما را بشنوند. سعی می‌کنم بامزه باشم، اما در عین حال گاهی سعی می‌کنم صادق باشم و فقط چیزی به آنها یاد بدهم. من بیشتر شبیه یک مربی فنی به زمین می‌آیم، بنابراین سعی می‌کنم به آنها یاد بدهم چگونه با تمام راکت‌های تنیس کار کنند. من فکر نمی‌کنم ما پدر و مادر تنیسورهای دیوانه‌ای باشیم که می‌گفتند: «دخترها،  شما باید هر روز دو ساعت پیاده‌روی کنید و تنیس بازی کنید.» اما اکنون، زمانی که آنها در آستانه ۱۴ سالگی هستند، احساس می‌کنم که بیشتر و بیشتر به تنیس علاقه‌مند می‌شوند.

انتهای پیام/