ورزش دات انلاین-فدراسیون اسکی و ورزش‌های زمستانی که در افکار عمومی به فدراسیون ورزش‌های لاکچری و خاص تعبیر می‌شود، طی هفته‌ها و ماه‌های اخیر تبدیل به فدراسیون پناهندگی‌ها و بهانه‌تراشی‌های عجیب شده چون طرف حدود ۴ ماه، ۲ پناهنده از جمع مستعدترین و معروف‌ترین ستاره‌های دنیای اسکی خود به ارمغان آورده است.

عاطفه احمدی و سیدستار صید، ۲ اسکی‌باز ایرانی کشورمان بوده‌اند که طی ماه‌های اخیر با سهل‌انگاری مسئولان فدراسیون و شاید حتی بی‌تفاوتی و نامهربانی رؤسای اسکی و ورزش‌های زمستانی، طی سناریویی مشخص و معلوم از کشور خارج شده و با مصاحبه علیه مسئولان ورزش خود، اعلام پناهندگی به کشورهای دیگر کرده‌اند.

صید از ستارگان بی‌بدیل دنیای اسکی کشورمان بود که سهمیه حضور در ۴ دوره بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۱۰، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲ را با لباس تیم ملی ایران کسب کرد که البته در المپیک آخری به علت ابتلا به کرونا از مسابقات کنار رفت. با این حال رکوردها و نتایجی که صید به ثبت رسانده، او را در جمع برترین‌های تاریخ اسکی ایران قرار داده است.

در هر کجای دنیای امثال صید یا ستارگانی از این قِسم، به بیان عامیانه روی سر گذاشته می‌شوند و آن‌ها را حلوا حلوا می‌کنند اما روایت دردناک این اسکی‌باز مطرح از دلایل پناهندگی‌ای چیز دیگری‌ست. صید مدعی شده که ۴ سال از عمرش را پای رشته و فدراسیونی گذاشته که حقوق و بیمه پرداخت نمی‌کرد و از همه بدتر، رئیس‌اش تصمیم‌گیرنده نبود.

این المپین مطرح اسکی ایران البته به موضوع دیگری هم اشاره کرد و گفت که از سوی فدراسیون اسکی و ورزش‌های زمستانی، با محرومیت از حضور در رقابت‌های بین‌المللی و داخلی آتی مواجه شده بوده که علت آن را شکایت دبیر فعلی فدراسیون دانست. حواشی زیادی که از سوی وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون به هیچ وجه مدیریت نشد و به پناهندگی صید انجامید.

در این بین اما واکنش عباس نظریان، رئیس فدراسیون اسکی و ورزش‌های زمستانی که از اتاق‌های مالی وزارت ورزش و جوانان به ریاست این فدراسیون المپیکی رسید هم در نوع خودش جالب و البته مایه حیرت است. نظریان دقیقاً شبیه به همان واکنش‌هایی که در بحث پناهندگی عاطفه احمدی نشان داد، در ماجرای سیدستار صید هم بیان کرد تا نشان بدهد کاملاً آچمز شده است.

در ادبیاتی تکراری و جملاتی خارج از قاعده، نظریان ورزشکار پناهنده ایرانی را عنصری ناسپاس و دارای پرونده‌های اخلاقی دانست که برای او خرج‌های بسیاری شده اما پناهندگی او با شرایط کنونی، یک فرار رو به جلوست؛ دقیقاً عباراتی که رئیس فدراسیون اسکی و ورزش‌های زمستانی شبیه به آن را در پناهندگی دختر اسکی‌باز ایران استفاده کرد.

پناهندگی ۲ سوپراستار اسکی آن هم در مدتی خیلی کوتاه با کلیدواژه نامهربانی مسئولان، عدم حمایت مالی و معنوی و حتی محرومیت‌های بی‌دلیل دستوری، نشان از سؤمدیریت جدی بر رأس اسکی و ورزش‌های زمستانی دارد که اتفاقاً درآمدهای ارزی و ریالی‌اش هم کم نبوده و آن‌گونه که عجز و لابه‌ها منعکس می‌شود، نیست.

مشخص نیست در ورزشی که تنها حدود ۴ یا ۵ ماه در سال فعالیت حرفه‌ای و جدی دارد، چه می‌گذرد که ماهی یک پرونده پرحاشیه منجر به پناهندگی یا انصراف از تیم ملی در آن پیداست؛ آن هم در شرایطی که ورزش‌هایی مثل کاراته با توجه به مسائل مربوط به رژیم غاصب صهیونیستی، با مشکلاتی به مراتب جدی‌تر و حساس‌تر مواجه‌اند اما هیچ خبری به میان نیامده است.

کاراته و شطرنج به عنوان ۲ رشته از حساس‌ترین رشته‌های ورزشی کشورمان، اگر چه طی سالیان اخیر موارد حاشیه‌سازی را هم داشته‌اند اما در مدت اخیر لااقل در مسائل پناهندگی، کم‌ترین حواشی و اخبار از آن‌ها تولید شده که خود نشان از مدیریت سالم و صحیح بر بحرانات با تکیه بر راضی نگه داشتن ورزشکاران دارند؛ درست برخلاف اسکی و رئیس فدراسیونش.

پیش از این به کرات در فصل‌های گرم ایران، اردوهای مشترک اسکی‌بازان در کشورهای اروپایی شکل می‌گرفت که از زمان ریاست نظریان بر فدراسیون ایران، تبدیل به رؤیایی دست‌نیافتنی شده. ضمن این که این فدراسیون از فاند دلاری و تجهیزاتی فدراسیون جهانی هم برخوردار است که نحوه مصارف آن مبالغ با توجه به نارضایتی‌های اخیر، مشخص نیست.

رویه‌ای که در اسکی و ورش‌های زمستانی آغاز شده، قابل تسری به سایر ورزشکاران این رشته و حتی سایر فدراسیون‌ها هم هست که مواجهه به این خطر بالقوه و بالفعل، دوری مسئولان وزارت ورزش و جوانان از ارتباطات نزدیک دوستانه و بررسی دقیق و برخورد جدی با اهمال‌کارانی خواهد داشت که چهره ورزش ایران را در دنیای ورزش جهان تخریب کرده‌اند.

شاید پر بی‌راه هم نیست که بگوئیم پست و مقام در فدراسیون اسکی و ورزش‌های زمستانی، تنها سفرهای خاص و لاکچری آقایان به ینگه دنیا با اتاق‌های اختصاصی سینگل را برای خودشان به همراه داشته و عایدی ورزش ایران از این لفت‌ولیس‌های مالی، تقریباً صفر بوده است.