ورزش دات آنلاین-پرونده کشتی آزاد ایران با ده کشتی گیری که هشت تن از آنها دارنده مدال جهانی هستند فقط با یک طلا در آوردگاه جهانی بلگراد ۲۰۲۳ بسته می‌شود.

یک طلایی که نشان می‌دهد درست کار در نیامده و نه فقط یک جای کار بلکه خیلی جاها می‌لنگد!

جهانی های بلگراد ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ دو فرصت ارزشمندی بود که پژمان درستکار نتوانست توقعات را در آنها برآورده کند و حالا کیلو کیلو طلاهای آسیایی و بقیه نشان ها جای نتیجه این آوردگاه را نمی گیرد.

زمانی که ضرب العجلی فقط چهل روز مانده به نبرد جهانی ۲۰۲۱ در کادر فنی تغییرات اعمال شد شاید در بدبینانه ترین حالت هم نتایج امروز پیش بینی نشده بود اما رفاقت و شاید بدهی جای مصلحت را برای تصمیم  گیری گرفت.

ستاره های نامی کشتی آزاد کنار دست خود درستکار که تجربه ملی نداشت نام های بزرگی ندیدند و همین اتفاق پیغام واضحی داشت.موضوعی که دست آخر منجر به آمدن مربی روسی شد که سهمش تماشای کشتی جهان به گواهی تصاویر از روی سکوی تماشاگران در استارک آره نا بود.

نقدهای مجازی هر چقدر‌ هم که از روی عدا‌‌وت با علیرضا دبیر و رویکرد فدراسیونش باشد یک جا را درست گفته است.آنجایی که می گوید کشتی فقط ساخت و ساز نیست علم فنی هم می خواهد.اگر امروز علیرضا دبیر شهره عام و‌ خاص شده که برای گوش شکسته ها چه ساخته و پرداخته این تمام ماجرای مدیریتش بر کشتی نمی تواند باشد.

کشتی ایران با مدال عجین شده آن هم نه هر مدالی! بلکه طلای جهان و المپیک ولسلام!

حالا هر چقدر هم از خاک به کاخ برسیم وقتی طلا درو نکنیم انگار نه انگار و می گویند خانه از پای بست ویران است.

روزهایی که دبیر معماری می کرد و خواسته و‌ ناخواسته سوژه دست منتقدانش می داد باید فکر می کند روزی می رسد که تاوان رفاقت را با آبروی کشتی در جهان می دهد.

از چهار طلای نروژ به دو طلای بلگراد سال گذشته و یک طلای امسال در آستانه المپیک رسیدیم و باید گفت خدا بخیر کند…