16 فروردین 1347، زمانی که دو تیم تاج و پرسپولیس برای نخستین بار مقابل هم ایستادند، کسی درکی از اهمیت ماجرا نداشت. یک روز بعد کیهان ورزشی بسان همیشه، تصویری از مسابقه فوتبال روز جمعه را روی جلد برده بود و زیر تصویر در کادری قرمز رنگ نوشته بود: تاج. پرسپولیس: یک بازی که گل نداشت
ورزش دات آنلاین- در نیمه دوم دهه ۴۰ شمسی، هنوز روزنامهها و مجلات سیاه و سفید چاپ میشدند و جلد کیهان ورزشی هم تفاوتی با سایر صفحات این مجله نداشت. سه رنگ قرمز، سیاه و سفید تشکیل دهنده حروف و تصاویر مجله بودند و از روی عکس، حتی نمیشد رنگ پیراهن دو تیم را حدس زد. در عکس روی جلد همایون بهزادی پیراهنی تیره به تن داشت و شورتی تیرهتر. کیهان ورزشی در زیر عکس او نام بهزاد را اشتباها نوشته بود تا مشخص شود جلد و مطالب روی آن، در آخرین لحظات بسته شدهاند. بعدها مشخص شد که پرسپولیس در آن روز پیراهن قرمز آجری و جوراب مشکی داشت و شورت سیاه. قرمز رنگ محبوب رئیس باشگاه بود و اگر علی عبده به این رنک علاقه نداشت، هرگز قرمز وارد ادبیات فوتبال ایران نمیشد.
کاردان دیگر بازیکن روی جلد، یکدست روشن پوشیده بود. آنهایی که تاج را در استادیوم دیده بودند، در آن سالها عادت کرده بودند که تاج را با پیراهن آبی آسمانی ببینند اما تصویر روی جلد مشخص نمیکرد تاج آبی پوشیده یا سفید؟ ظاهرا تاجیها سفید پوشیده بودند. رنگی که رنگ محبوب شاهینیهای سابق و پرسپولیسیهای فعلی بود و اگر آن روز، تاج سفید نمیپوشید، شاید پرسپولیس سفیدپوش میشد.
مهمرین اخبار هفته
در مجله ۳۲ صفحهای کیهان ورزشی، اولویت با اخباری بود همچون آماتور شدن تمام بازیکنان ایران، مرگ یوری گاگارین نخستین فضانورد تاریخ، بازیهای تیم ملی ارتش ایران، اخبار هفته، اسکی ملکه فرح در پیست شمشک و عضویت پرویز قلیچ خانی و جلال طالبی در تیم منتخب آسیا؛ تیمی که هرگز یک بازی رسمی هم انجام نخواهد داد.
پرس پلیس یا پرسپولیس؟!
سرانجام در دو صفحه میانی مجله، رپورتاژی از این مسابقه جای داده شده بود. نام تیم تازه تاسیس سرخپوش به قدری نامانوس بود که در صفحه ۱۶ از این تیم با عنوان پرس پلیس و در صفحه بعدی از آن با عبارت پرسپولیس یاد شده بود.
روزی که برای نخستین بار از چند کودک در کنارههای زمین برای جمع کردن توپها استفاده شده بود که این امر تا آن زمان در فوتبال ایران کم سابقه بود.
میراثی باارزش برای تیم تازه تاسیس
این که تیمی تازه به شکل جدی کار خود را آغاز کند و در نخستین دربی دوستانه خود، بیش از ۲۰ هزار تماشاگر را به امجدیه بکشاند، موهبتی بود که کمتر تیمی از آن برخوردار میشد. اما لیست اسامی دو تیم نشان میداد که این مسابقه، همان دیدار سالهای قبل تاج و شاهین است اما به دنبال حاشیههای رخ داده برای شاهین و انحلال این تیم، بازیکنان آن در یک کوچ دسته جمعی به پرس پلیس، پرسه پولیس یا پرسپولیس پیوستهاند. نفرات آن قدر مشهور بودند که خبرنگار نیازی نمیدید اسامی کوچک آنها را برای خوانندگان ذکر کند:
« تاج: قاضی شعار- کاردان- لواسانی، رحیمی، اونیک- منشی زاده، جمالی (کاپیتان) - جباری، فرزامی، مصطفوی، شرکاء
پرسپولیس: طاووسی- آشتیانی، جاسمیان، کاشانی، رضا وطنخواه- بیوک وطنخواه، کاظم رحیمی- بهزادی (کاپیتان) - ممبینی (نوروزی) - گنجاپور، کلانی، ادیبی»
یک بازی متوسط
« انتظار میرفت این دو تیم طی یک بازی خوب و پرگل، آغاز خوبی را برای فصل جدید فوتبال در سال نو نمایش دهند. اما دور از آن انتظار شیرین، دیدار تاج و پرسپولیس در حد یک بازی متوسط و بدون گل پایان یافت که گاهی در لحظات زودگذر، جرقههای گرمی بخشی در میدان پدیدار میگشت.
خط حمله تاج، بارها دروازه پرسپولیس را به سختی تهدید کرد. اما هرگز از این تهدیدها به نفع تاج، کاری از پیش نرفت زیرا شتابزدگی آنان بهترین امیدی بود که بازیکنان پرسپولیس بدان دل بسته بودند. »
بعدها چنین مسابقات متوسطی با چند صحنه انگشت شمار، بارها و بارها در مسابقات دو تیم تکرار شد تا همچنان آمار مساویهای دربی از آمار برد و باخت هر یک از تیمها بیشتر باشد. اتفاقی که در کمتر دربی دنیا رخ داده است.
افتخار به هواداران
« در مقابل بازی سنجیده و باارزش تاجیها، پرسپولیس از ابتدا به نیروی تماشاگر و قدرت بدنی خود و حملات ضدحمله یی خود، امید داشت و در این میان، کاشانی دفاع پرسپولیس آخرین مبارزی بود که با شایستگی همیشگی که در او سراغ میرود، بارها مهاجمان تاج را متوقف میکرد. جز این بازیکن، دیگران کمتر از آن بودند که قبلا دیده بودیم. »
قرار بود از همان ابتدا، استقبال تماشاگر، بازی معمولی دو تیم را تحت الشعاع قرار دهد. بازیکنان شاهین آن قدر محبوبیت داشتند که حالا با حضورشان در پرسپولیس، آن محبوبیت را به تیم جدید منتقل کنند و تیم قرمز در چشم به هم زدنی محبوبترین تیم پایتخت شود. آن قدر که حتی در نخستین مسابقه خود با رقیب سنتی، به جای تواناییهای فنی، میتوانست به طرفداران خود بنازد.
ضربهای به تیر دروازه
در طول مسابقه داریوش مصطفوی بیش از بقیه در آستانه گلزنی قرار گرفت اما در دقیقه ۵۸ از نزدیکی نقطه پنالتی ضربه خود را به تیر عمودی دروازه زد. در دقیقه ۷۶ ضربه سر بیدقتش را به خارج زد و دو دقیقه بعد هم ضربه پر قدرت او، توسط دروازه بان پرسپولیس مهار شد. تک موقعیت پرسپولیس هم در دقیقه ۷۳ توسط کلانی در آستانه دروازه توسط قاضی شعار دفع شد تا دو تیم به تساوی بدون گل رضایت دهند؛ آغازی بر تکراریترین نتیجه رقابتهای دو تیم.
دیدارهای مهم بعد از دربی
یک روز پس از این مسابقه ورزشگاه امجدیه آماده ترمیم شد و از آن به بعد تا زمان آغاز جام ملتهای آسیا، تنها تمرینات ملی پوشان در این ورزشگاه انجام داد. اندکی بعد هم با برد تیم ملی ارتش ایران مقابل همتای ترکیه ای- نخستین برد یک تیم ملی ایران مقابل ترکها- و مسابقه دو تیم زرد و آبی- دو تیم از بازیکنان ملی پوش در اردوی جام ملتهای آسیا- بازی تاج و پرسپولیس مثل سایر مسابقات باشگاهی فراموش شد. هنوز هیچ باشگاهی بزرگتر از تیم ملی نبود.
ایران برای نخستین بار میزبان جام ملتهای آسیا شده بود و نایب قهرمان بازیهای آسیایی ۱۹۶۶ میخواست این بار در خانه، اولین قهرمانی خود در آسیا را جشن گیرد.
انتهای پیام/