ورزش دات آنلاین- به نظر می رسد فیفا تمامی راههای ممکن را برای تخریب فوبتال به خوبی انجام داده و وقتی خیالش از بابت فوتبال مردان راحت شد، به سراغ فوتبال زنان رفت که در دهه گذشته روز به روز فاصله خود را با فوتبال مردان کمتر و کمتر می کرد. جام جهانی 2023 در شرایطی برگزار شد که کمیت جایگزین کیفیت شده بود و احتمالا مسوولان فیفا در زوریخ با افتخار می گویند که جام جهانی زنان حالا با حضور 32 تیم برگزار می شود. اما با چه تیمهایی و در چه شرایطی؟!

افت مدعیان قهرمانی

تا همین دوره قبل، حضور تیمهایی مثل آمریکا، آلمان، برزیل و ژاپن می توانست خود به خود کیفیت فوتبال زنان را بالا و بالاتر ببرد. اما حالا می بینیم که این تیمها هم یا درجا زده اند و یه به شدت دچار افول شده اند. آلمانی ها که در سالهای اخیر بیشتر به حواشی فوتبال توجه داشته اند تا متن فوتبال، در بخش زنان هم به قهقرا رفتند و تیمی که در سالهای 2003 و 2007 قهرمان جام جهانی و در سال 2016 فاتح المپیک شده بود، حالا از گروه خود هم صعود نمی کند. آن هم نه در برابر تیمهایی بزرگ بلکه با شکست(2-1) از کلمبیا و تساوی(1-1) مقابل کره جنوبی. به این ترتیب مراکش از گروه آلمان صعود کرد؛ ان هم در شرایطی که در بازی نخست 6 گل از آلمان خورده بود.

وضعیت آمریکا هم اسفناک بود. کسب تنها یک برد در چهار مسابقه. آن هم با زدن تنها سه گل به ویتنام کم نام و نشان و تساوی با پرتغال و هلند و سرانجام حذف در ضربات پنالتی مقابل سوئد!

برزیلی ها هم بعد از باخت به فرانسه نیاز به یک برد مقابل جامائیکا داشتند که حتی از عهده این کار هم برنیامدند و در پایان دور گروهی به خانه بازگشتند. در این بین وضعیت ژاپن آبرومندتر از بقیه بود. اما این تیم هم که سال 2011 قهرمان و در سال 2015 نایب قهرمان جهان شده بود، این بار آسان تر از همیشه به سوئد باخت و در یک چهارم نهایی حذف شد.

پایان عصر ستارگان

بعد از 21 سال حضور در تیم ملی برزیل، مارتا سرانجام بدون کسب عنوان قهرمانی جهان با جام جهانی وداع کرد. در 37 سالگی مارتا برای ششمین بار در جام جهانی حضور پیدا کرد؛ اما از گلزنی در ششمین جام جهانی زندگی خود بازماند و یکی از مهره های پیر و کم اثر برزیلی بود که خیلی آسان حذف شد.

در آمریکا آلکس مورگان و مگان راپینو پرسابقه ترین نفرات تیم بودند که هر دو با ناکامی از جام جهانی کنار رفتند. مورگان 34 ساله بازیهای ملی خود را به 211 رساند و راپینو هم صاحب 202 مسابقه ملی شد. همین و بس! 

آلکساندرا پوپ آلمانی هم در 32 سالگی بهترین بازیکن تیمی بود که هیچ نشانی از گذشته نداشت. از دوران درخشان فوتبال آلمان حتی بازیکن هم باقی نمانده و همین پوپ هم عملا به پایان کار خود نزدیک شده است. 

تیمهای ضعیف و ناامید

گلی که مارتا کاکس در دقییقه دوم مسابقه برابر فرانسه، برای پاناما به ثمر رساند، نمادی بود از شرایط تیمهای ضعیف این دوره از مسابقات. ضربه سهمگین کاکس از فاصله ای بسیار دور وارد دروازه رقیب قدرتمند شد تا خود این بازیکن بیشتر از هر کس دیگری شوکه شده و تا دقیقه 4 مسابقه که دوربین رویش زوم کرد، همچنان مشغول اشک ریختن باشد. اما در ادامه همانی شد که باید رخ می داد و فرانسه 6 بار دروازه پاناما را گشود. 

در مسابقه آفریقای جنوبی و ایتالیا هم بندتا اورسی زحمت نگاه کردن به دروازه خودی را نداد و با یک پاس عقب حیرت انگیز، دروازه خودی را گشود تا سرانجام ایتالیا به لطف همان گل به خودی(3-2) مقابل آفریقای جنوبی شکست خورده و از مرحله گروهی حذف شود.

 به جز ویتنام، هائیتی، زامبیا، کستاریکا تیمهایی چون فیلیپین و کره جنوبی و نیوزیلند میزبان هم ضعیف و ناامیدانه کار کنند و سرانجام می رسیم به نُهیله بنزینه مداقع مراکش که با حضور محجبه در میدان جام جهانی مسوولان رسانه ملی را به شدت شاد کرد(!) اما همین بازیکن در شکست(6-0) مراکش مقابل المان نشان داد که در سایه زنی توپ، مهارت فوق العاده ای دارد! شگفت این که مراکش با این بازیکنان و این نتیجه ناباورانه به دور بعد صعود کرد که نشان از ضعف دیگر تیمها می داد.

باخت(4-0) قهرمان

اسپانیا در آخرین دیدار مرحله گروهی خود به هیچ شوت ژاپنی ها نه نگفت و طی 40 دقیقه نخست سه بار از ژاپن باخت تا سرانجام(4-0) تن به شکست دهد! اما زنان اسپانیا هم مثل مردان این کشور که در جام جهانی 2010 قهرمان شدند، تخصص فوق العاده ای در بردهای ناپلئونی و با حداقل اختلاف داشتند و بعد از برتری(2-1) در وقتهای اضافی مقابل هلند، با همین نتیجه سوئد را شکست دادند و سرانجام(1-0) انگلیس را بردند. انگلیسی که هر چند مقتدرانه به فینال رسید. اما خوش شانس بود که در مسیر فینال حریف تیمهای کم نام و نشانی چون نیجریه، کلمبیا و استرالیا شد وگرنه انگلیس در همان بازی نخست خود و برد(1-0) برابر هائیتی کم نام و نشان ثابت کرد که کیفیت بالایی ندارد. 

دفاع، دفاع و دفاع!

ثبت میانگین تنها 2.56 گل برای هر مسابقه نشان داد که در فوتبال زنان هم دفاع کردن به اصل مهم فوتبال تبدیل شده و زنان هم به خوبی مردان می توانند دست به فوتبال تخریبی و ضد فوتبال و دفاع اتوبوسی بزنند. از مجموع 64 مسابقه برگزار شده، 24 مسابقه یا بدون گل تمام شد و یا یکی از تیمها با نتیجه(1-0) به پایان رسید تا در 37 درصد مسابقات، تماشاگران حتی از دیدن دو گل هم محروم بمانند؛ رکوردی که حتی در فوتبال مردان هم رسیدن به آن دشوار بوده است!

و سرانجام...

احتمالا فیفا حالا به فکر 48 تیمه کردن جام جهانی زنان است تا همان بلایی که بر سر فوتبال مردان آمده، به طور کامل بر سر فوتبال زنان بیاید! جام های بزرگ و پردرآمد با حضور تیمهای کوچک و البته بدون کیفیت!

انتهای پیام/