حساسیت جامعه و ورزشکاران سایر رشتههای ورزشی، در قبال دستمزد بازیکنان فوتبال قابل درک است.
ورزش دات آنلاین- بعد از صحبت کنعانیزادگان در مورد وارد کردن خودروی لاکچری با قیمت باورنکردنی، موجی از انتقادات به سمت او سرازیر شده است. البته فقط کنعانیزادگان نیست که حواله وارد کردن خودرو خارجی را دریافت کرده است. سید حسین حسینی و روزبه چشمی هم فوتبالیستهایی هستند که از این شانس بهرهمند شدهاند. اما سوال این است که چرا نگاه متولیان ورزش به تمامی رشتههای ورزشی یکسان نیست؟ جواب ساده و راحت است. فوتبال برای ورزش ضعیف و پیکره نحیفی که دارد بهترین ویترین برای نشان دادن قدرت و صلابت مدیریتی است. ورزشکارانی که به این موضوع اعتراض کردهاند حق دارند. حسین رسولی قهرمان پرتاب دیسک بازیهای آسیایی هانگژو اعلام کرده است که بعد از فراغت از تمرین در اسنپ کار میکند. شکافی که سیستم ورزش بین رشتههای ورزشی و ورزشکاران ایجاد کرده است به غیر از حساس کردن جامعه ورزشی به میزان درآمدهای فوتبالیستها، موج حساسیتها و واکنشها را نسبت به دستمزد یک فوتبالیست به جامعه هم کشانده است. نگاهی به دریافتی یک کارمند ساده نشان میدهد که اختلاف طبقاتی بیداد میکند. اما واقعیت دردناک همین است که سیاستگذاران ورزش تمام هم و غم خود را در نتایج فوتبال میبینند. به نشستن آنها روی سکوهای سالنهای کشتی و والیبال و بسکتبال در هفته دوم بازیهای آسیایی یا المپیک توجه نکنید. همینکه یک تیم باشگاهی فوتبال در آسیا به مرحله دوم برسد آنها سرمست شده که هم بیشتر دیده میشوند هم بقای صندلی مدیریتیشان تضمین شده است. در اینکه فوتبال در جهان امروز به عنوان یک صنعت پولساز و درآمدزا شناخته شده که تردیدی نیست. جریان مالی هم که در فوتبال وجود دارد حتی از صنعت تسلیحات بیشتر است. اما مشکل اینجاست که در ورزش ما این برابری نسبی وجود ندارد. چند روز بعد از پایان بازیهای آسیایی هانگژو مجری رادیو به صراحت اعلام کرد که من به عنوان یک مجری با بیش از دو دهه کار حرفهای اسم فلان ورزشکار که مدال طلا گرفت را تا حالا نشنیده بودم. این دیگر گناه فوتبالیستها نیست. این سیاست اشتباه ورزش و رسانه است که با فوتبال بیشتر دیده میشوند و بیشتر امتیاز میگیرند. وگرنه قابل قبول است که نباید چنین «گپ» بزرگی بین فوتبال و دیگر رشتههای تیمی و انفرادی از نظر دستمزد وجود داشته باشد. حالا اگر فوتبال موفقی داشت، کمتر اعتراضی شنیده میشد. ولی مدیران ورزش انگار همین که فوتبالی باشد حتی بدون نتیجه هم راضی هستند.
انتهای پیام/