ورزش دات آنلاین- تاریخچه دیدارهای دو تیم برزیل و آرژانتین به 119 سال قبل بازمی گردد. تا آن زمان در بین کشورهای همسایه و هم منطقه ای چون انگلستان و اسکاتلند در بریتانیا و اتریش و مجارستان در قلب اروپا دیدارهای حساسی برگزار شده بود اما شکل گیری این مسابقات در مناطقی بود که نمی شد آنها را جدا از یکدیگر دانست زیر انگلیس و اسکاتلند هر دو بخشی از بریتانیا بودند و تنها در فوتبال بود که این دو منطقه از هم جدا محسوب می شدند.

اتریش و مجارستان نیز سالها زیر نظر یک حکومت اداره می شدند و حتی رقابت های دو تیم را نمی شد تا مدتها رقابتی بین دو کشور مستقل به حساب آورد. 

اما مسابقات برزیل و آرژانتین نبردی بود بین دو منطقه کاملا جدا از یکدیگر. در روز 20 سپتامبر 1914 زمانی که دو تیم در نخستین دیدار خود در بوئنوس آیرس به مصاف هم رفتند و آرژانتینی ها به برتری (3-0) دست یافتند کسی متصور نبود که قرار است چه حساسیتی در رقابتهای دو تیم برقرار شود.

یک هفته بعد دو تیم در روکا کاپ به مصاف هم رفتند. رقابتی دوجانبه که به صورت نامنظم نزدیک به 6 دهه برگزار شد و هر بار جایزه ای مخصوص به برنده بازی برزیل و آرژانتین اعطا می شد. در اولین دوره روکا کاپ، این آرژانتین بود که با برتری(1-0) فاتح این جام شد.

در آن روزها مدعیان اصلی آمریکای جنوبی اروگوئه و آرژانتین بودند و همین تیمها بودند که مدتها در آمریکای جنوبی، المپیک و جام جهانی برای رسیدن به عناوین برتر با هم رقابت می کردند.

دو سال بعد دو تیم برای اولین بار در جام ملتهای آمریکا به مصاف هم رفتند. در نخستین تقابل دو تیم در کوپا آمه ریکا، خوزه مانوئل لاگونا در دقیقه 10 برای آرژانتین گلزنی کرد اما مانوئل آلنسار در دقیقه 23 کار را به تساوی کشاند. از این دیدار 15 هزار نفر دیدن کردند.

یک سال بعد و در روز 3 اکتبر 1917، کارلوس فانتا داور شیلیایی مجبور شد سه بار اعلام پنالتی کند. اولین پنالتی او برای برزیل بود که در دقیقه 39 توسط سیلویو لاگرسا به گل بدل شد. اما در نیمه دوم نوبت به آلبرتو چاکو رسید که دو پنالتی در دقایق 56 و 58 وارد دروازه برزیل کند. در همین مسابقه مانوئل نونیز" نه کو" در دقیقه 8 برای برزیل، پدرو کالومینو در دقیقه 15 برای آرژانتین و سرانجام آنتونیو بلانکو در دقیقه 80 برای آرژانتین گلزنی کردند تا آلبی سلسته(4-2) برنده مسابقه شود.

برزیل سرانجام در سال 1919 طعم پیروزی مقابل آرژانتین و قهرمانی در کوپا را یکجا چشید. در 18 می آن سال و در دیداری که با قضاوت رابرت تاد انگلیسی برگزار شد، برزیل(3-1) برنده شد. در این مسابقه هیتور، آمیلکار و میلتون برای برزیل و ایزاگوییر برای آرژانتین گلزنی کردند.

کمی بعد و در دیدار دوستانه ای که در اول ژوئن 1919 برگزار شد، آرژانتین در نیمه اول 3 گل به برزیل زد اما خولیو روکا رئیس جمهور آرژانتین در بین دو نیمه به رختکن تیم رفت و به بازیکنان دستور داد که با توجه به روابط سیاسی دو کشور، از گل زدن در نیمه دوم خودداری کنند. امری که منجر به تساوی(3-3) دو تیم در پایان مسابقه شد.

در سال 1940 بهترین نتیجه یکی از این دو تیم در برابر رقیب دیرینه رقم خورد. در این دیدار بود که آلبی سلسته موفق شد در برابر سلسائو به برتری(6-1) دست پیدا کند.اما کمی بعد جنجال در نبردهای دو تیم چنان بالا گرفت که دو تیم ده سال از انجام مسابقه مقابل یکدیگر خودداری کردند. ابتدا در سال 1945 بود که در برد (6-2) برزیل، آده میر ستاره برزیل، پای « پاتاگلیرو»آرژانتینی را شکست و به دنبال این اتفاق، میدان مسابقه به صحنه جنگ بدل شد.

تنها چند ماه بعد دو تیم دیدار نهایی کوپا آمه ریکا را برگزار کردند و این بار نوبت به دیگر ستاره برزیل« ژیر» رسید که پای « خوزه سالومون» کاپیتان آرژانتین را مصدوم کند. بعد از این خطای شدید تمام بازیکنان دو تیم به جان هم افتادند. هرچند که این مساله برای سالومون فایده ای نداشت و کاپیتان آرژانتین دیگر نتوانست فوتبال حرفه ای خود را دنبال کند.

اما جنجال های مسابقه برزیل و آرژانتین تمامی نداشت. مسابقه خشن دو تیم در جام جهانی 1978 به « جنگ روساریو» مشهور شد. در جام جهانی 1990 هم برانکو هافبک برزیل مدعی شد که تدارکات آرژانتین به جای آب، به وی مایعی داده که او را مسموم ساخته است. یک سال بعد، دو تیم در کوپا آمه ریکا به مصاف هم رفتند و 5 بازیکن با کارت قرمز داور مواجه شدند. 

در طول این سالها رکورد بهترین گلزن از آن پله برزیلی است که در 14 مسابقه 8 بار موفق به گلزنی شد. پله همچنین به همراه مسی تنها بازیکنان تاریخ این دیدار است که هت تریک کرده است. 

در طول 110 مسابقه دو تیم، برزیل 43 بار و آرژانتین 42 بار برنده شده اند در حالی که برزیل 166 آرژانتین 163 بار موفق به گلزنی شده است. اما در هر شرایطی، مسابقه این دو تیم فراتر از یک دیدار عادی است.

شعاری که در گذشته آرژانتینی ها در بازی با برزیل می خواندن گویای همه چیز هست. آرژانتینی ها در کنایه به حضور سیاهپوستان در برزیل می خواندند:

همه آنها سیاه هستند

همه شان غریب به نظر می رسند

رقص ادامه خواهد یافت

با ضربه های طبل

چرا که امشب شکست شان دادیم

آن سیاهان برزیلی را

انتهای پیام/