ورزش دات آنلاین- تیم ملی فوتبال کشورمان فردا در یک مسابقه تدارکاتی به مصاف بلغارستان می‌رود. تیمی ایستاده در رده ۷۶ جهان. بازی فردا دومین تقابل دو تیم ایران با بلغارستان است. دو تیم یک بار دیگر در سال ۵۷ با هم مسابقه داده بودند.  

فوتبال بلغارها چه زمانی شکل گرفت؟  

تیم ملی فوتبال بلغارستان با اینکه بیش از یک قرن قدمت دارد، اما چهره تاثیرگذاری در جهان فوتبال نیست. این تیم در سال ۱۹۲۲ تشکیل شد و سال بعد اتحادیه فوتبال بلغارستان شکل گرفت. اولین بازی این تیم در ۲۱ ماه می۱۹۲۴ در وین برگزار شد که با شکست ۶ بر صفر بلغارها مقابل اتریش همراه بود. تیم ملی بلغارستان بعد از این شکست در المپیک تابستانی ۱۹۲۴ پاریس شرکت کرد.  

سال‌ها در بیابان‌های بین‌المللی

بعد از آنکه تیم بلغارستان نتوانست به جام جهانی ۱۹۳۰ صعود کند، سه دهه این تیم موفق به کسب مجوز در بازیهای بین‌المللی نشد. بزرگترین دستاوردهای این تیم سه عنوان قهرمانی در جام بالکان بود. بلغارستان در مجموع ۷ جام‌جهانی را تجربه کرده که اولین آن در سال ۱۹۶۲ و آخرین بار در سال ۱۹۹۸ بوده است. بازیکنان تیم بلغارستان آخرین مسابقات یورو را هم در سال ۲۰۰۴ تجربه کردند.  

نکته جالب در مورد  تیم بلغارستان ۴ حضور پیاپی در جام‌جهانی است. آن هم در سال‌هایی که جهان به دو بلوک شرق و غرب تقسیم شده بود. انگار بلغاری‌ها زندگی در جامعه کمونیسم و تقسیم‌شده آن زمان را بهتر باور کرده و پذیرفته بودند تا زندگی امروز در یک جهان واحد به نام اتحادیه اروپا. بعد از یکی شدن قاره سبز فوتبال این کشور نتوانست همچنان شکوفا باقی بماند و سال به سال در شیب افول حرکت کرد.   

با گذر جهان از جنگ سرد، بلغارستان که هنوز شالکه فوتبال خود را حفظ کرده بود در جام جهانی ۱۹۹۴ شگفتی بزرگی خلق کرد. ستاره‌ای که طلوع کرد، درخشید و بلافاصله خاموش شد.  

 جام جهانی ۱۹۹۴، درخشش ستاره‌ای به نام استویچکوف

بی‌شک یکی از مهم‌ترین تاریخ‌های تاریخ فوتبال بلغارستان ۱۷ نوامبر ۱۹۹۳ است، تاریخی که در آن امیل کوستادینوف در دقیقه ۹۰ یک گل تعیین کننده را به ثمر رساند و فرانسه را در پاریس شکست داد و به بلغارستان اجازه داد تا جواز حضور در جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا را کسب کند. تحت مدیریت دیمیتر پنیف، بلغارها به رهبری بازیکنانی مانند هریستو استویچکوف، یوردان لچکوف، و کراسیمیر بالاکوف، همراه با تعداد زیادی از بازیکنان با استعداد دیگر که در بلغارستان به عنوان «نسل طلایی» از آنها یاد می‌شود. آنها در گروه D کار بسیار سختی داشتند. رقیبانی مثل آرژانتین با هدایت مارادونای فقید، نیجریه قهرمان جام ملت‌های آفریقا و یونان از منطقه بالکان برای بلغارها دندان تیز کرده بودند. شروع بد آنها مقابل نیجریه و شکست سه بر صفر این شبه را به وجود آورد که شاگردان پنیف از این مرحله بالاتر نخواهند آمد. اما بلغارستان بازی بعدی یونان را با چهار گل شکست داد و در مسابقه آخر آرژانتین را در میان بهت و حیرت جهان فوتبال با ۲ گل پشت سر گذاشت.  

بلغارستان به مرحله یک هشتم نهایی رسید و به مصاف مکزیک رفت. استویچکوف در دقیقه ششم با یک ضربه باورنکردنی از فاصله‌ای دور دروازه را باز کرد و چهارمین گل خود را به ثمر رساند. این بازی با نتیجه ۱-۱ به پایان رسید و پس از آنکه گلی در وقتهای اضافه به ثمر نرسید، ضربات پنالتی تعیین کرد که کدام تیم به مرحله بعدی برود. بوریسلاو میهایلوف، کاپیتان تیم، سه ضربه پنالتی اول را مهار کرد و رکورد جام جهانی را شکست تا بلغارستان در ضربات پنالتی ۳-۱ پیروز شد. بلغارستان در مرحله یک چهارم نهایی به مصاف آلمان مدافع عنوان قهرمانی جهان رفت. با شروع مسابقه که در استادیوم جاینتز در ایست رادرفورد، نیوجرسی برگزار شد، بلغارها به طرز چشمگیری تسلط داشتند و دو بار در این مسیر تیرک دروازه را لرزاندند، اما در نهایت پس از اینکه لوتار ماتئوس گل اول را به ثمر رساند، عقب افتادند. این گل پایان کار بلغارستانی که با تمام وجود می‌جنگید نبود. بلغارها با یک ضربه آزاد انحرافی توسط هریستو استویچکوف و یک ضربه سر پرنده‌وار توسط یوردان لچکوف توانستند بازی را برگردانند و ۲-۱ به پیروزی رسیدند. بلغارستان در جمع چهار تیم برتر جهان بود و تا همین جای کار هم آنها  شگفتی را کامل کرده بود.  

در نیمه نهایی، آنها با نتیجه ۲-۱ به ایتالیا شکست خوردند و به جای بازی در فینال، به دیدار رده‌بندی راه یافتند. در آن مسابقه بلغارستان با نتیجه ۴–۰ مقابل سوئد شکست خورد و چهارم شد. کسب مقام چهارم جام جهانی بهترین عملکرد بلغارستان در تاریخ فوتبال آنها تا آن زمان است. هریستو استویچکوف با شش گل خود کفش طلای مشترک با اولگ سالنکو را به عنوان بهترین گلزن مسابقات دریافت کرد. کراسیمیر بالاکوف به همراه استویچکوف در تیم رویایی جام جهانی ۱۹۹۴ انتخاب شدند. در ماه دسامبر، استویچکوف جایزه توپ طلای فیفا را به دلیل مهارت و رهبری عالی خود دریافت کرد و اولین بازیکن بلغاری و سومین بازیکن بارسلونا شد که این جایزه را در تاریخ به دست می‌آورد.

پایان عهد شباب

بعد از آن سال سرشار از خوشی برای فوتبال بلغارستان، آنها دو دهه است که در هیچ تورنمنت بین‌المللی حضور نداشته‌اند. تیمی منزوی و دور از جهان فوتبال که دیگر کمتر کسی حتی گذشته آن را به یاد می‌آورد. فردا ما با بلغارستان مسابقه می‌دهیم. ایران به دنبال آماده شدن برای جام ملت‌های آسیا است و حریفش هم مسرور از اینکه در روزگاری بی‌کسی کشوری از آنها یاد کرده است.  

انتهای پیام/