در هفته‌های اخیر ژاوی تحت فشار انتقادات زیادی قرار گرفت.
ورزش دات آنلاین- روزی که ژاوی به بارسلونا بازگشت تا تیم شکست‌خورده‌ی رونالد کومان را سر و سامان دهد، شک و تردیدهایی نسبت به پروژه‌اش وجود داشت. عده‌ای اعتقاد داشتند ژاوی تنها به این دلیل به عنوان سرمربی انتخاب شده، چون مدیران بارسا گزینه‌ی دیگری جز او نداشتند.
عده‌ای دیگر عقیده داشتند خوان لاپورتا قصد دارد اشتباهات مدیریتی خود را پشت محبوبیت ژاوی پنهان کند و به نوعی اسطوره باشگاه بارسلونا را گارد محافظ خود قرار دهد. البته این حرف‌ها چندان بی‌حساب هم نبود، ژاوی در السد قطر آنقدر فوق‌العاده عمل نکرده بود که مستقیما هدایت بارسا را بر عهده بگیرد.
اما به هر ترتیبی که بود، ژاوی هرناندز این ماموریت سخت را قبول کرد و شروع فوق‌العاده‌ای هم داشت. او در همان نیم‌فصل اول حضورش، به تیم‌های بزرگی همچون رئال مادرید، اتلتیکو مادرید، اتلتیک بیلبائو و ناپولی 4 گل زد تا نشان دهد حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
در سال دوم، دست ژاوی بازتر شد. فعال‌سازی اهرم‌های اقتصادی و خرید بازیکنان مطرح و سرشناس، باعث شد تا بارسا بتواند برای قهرمانی لالیگا رقابت کند. لواندوفسکی، رافینیا، ژول کنده، فرانک کسیه و آندریاس کریستنسن کمک‌حال بارسا شدند و پس از 3 فصل قهرمانی لالیگا را برای هواداران بلوگرانا به ارمغان آوردند.
اما این فصل آنطور که هواداران می‌خواستند پیش نرفت. با اینکه کاتالان‌ها توانستند پس از دو فصل ناکامی، به عنوان صدرنشین از مرحله گروهی لیگ قهرمانان صعود کنند، اما نتایج ضعیف این تیم در لالیگا، باعث شد تا هواداران و رسانه‌ها امیدهای خود را نسبت به آینده پروژه ژاوی از دست بدهند.
اما مشکل اصلی تیم ژاوی کجاست؟ آیا بارسا به خوبی موقعیت نمی‌سازد؟ چرا، اتفاقا شاگردان ژاوی از این حیث در پنج لیگ معتبر اروپایی از هر تیمی بهتر هستند؛ اما بی‌دقتی مهاجمین که منجر به هدر دادن موقعیت‌ها می‌شود، باعث شده تا بارسلونا در بسیاری از بازی‌ها نتواند 3 امتیاز کامل را به دست بیاورد.
از سوی دیگر، اضافه شدن ژائو کانسلو به ترکیب، باعث شده تا خط دفاعی مستحکم فصل گذشته از هم بپاشد. در فصل گذشته، ژول کنده یا رونالد آرائوخو به عنوان مدافع راست بازی می‌کردند، دو مدافعی که میل به نفوذ ندارند و عقب ماندنشان باعث می‌شود تا دو مدافع مرکزی عرض خوبی به زمین بدهند و در نهایت فضای خالی کمتری به حریف داده می‌شود.
از سوی دیگر، زوج بوسکتس و دی‌یونگ به خوبی فضای مقابل مدافعین را پوشش می‌داد، در حالی که در این فصل بوسکتس جدا شده و رومئو نتوانست مهره جالب توجهی برای بارسلونا باشد. دی‌یونگ نیز به مصدومیت دچار شد و همین مصدومیت در چند بازی بلای جان بارسا و ژاوی شد.
اما با این حال، آیا باید ژاوی را در نتایج بی‌تقصیر دانست؟ آیا او تاثیری در استرس مهاجمین در مقابل دروازه ندارد؟
چیزی که مسلم است، این است که لاپورتا فعلا به ژاوی اعتماد دارد و شاید این مسئله کمی ترسناک به نظر برسد، اینکه مدیران منتظر هستند تا ژاوی در باتلاق از دست دادن محبوبیت خود غرق شود و بعد فکری به حال تیمشان بکنند؛ چرا که با این شرایط بارسا در برابر تیم‌های بزرگ اروپایی در لیگ قهرمانان اروپا حرفی برای گفتن نخواهد داشت و حتی ممکن است فجایع سال‌های اخیر بار دیگر تکرار شود.
شاید بهتر باشد لاپورتا از الگوی قهرمانی بایرن و چلسی در لیگ قهرمانان تقلید کند؛ او می‌تواند با آوردن یک نام بزرگ به نیمکت بارسلونا، بار دیگر رختکن تیمش را برای رقابت در همه تورنمنت‌ها آماده کند و همچنین از منفور شدن ژاوی میان هواداران جلوگیری کند.
انتهای پیام/