ورزش دات آنلاین- ویروس MAA این روزها بد جوری در عرصه داخلی و جهانی در حال پخش شدن است و اگر چه در بسیاری از کشورها با شناختی که مسئولین رده بالای سیاسی، اجتماعی و ورزشی آن نسبت به ماهیت برخی رشته‌ها دارند اجازه نمی‌دهند  این رشته‌ها وارد مدارس و دانشگاه‌ها شوند و بیشتر تمرکزشان برای کودکانشان همان رشته‌های المپیکی است  اما در عین حال به دلیل صرفه بالای اقتصادی وجذابیتشان در بین جوانان چندان مانع فعالیت این سبک‌های رزمی نمی‌شوند و در بعد حرفه‌ای و البته بدون کمک از منابع دولتی اجازه می‌دهند به فعالیتشان دامه دهند آنهم کنترل شده، اگر چه حتی ممکن است در برهه‌ای از زمان مسئولین سوار بر همان موج شوند ولی بعد از مدتی هوشمندانه آنرا از لاین اصلی ورزش پرطرفدار خارج و به حاشیه و حتی در صورت لزوم به جاده خاکی منحرف می‌کنند مثل کونگفو که با فیلم‌های برووس لی از دهه هفتا میلادی موج فراگیری و آموزش کونگفو جهان را فراگرفت ولی در ادامه دیدیم که با مرگ برووس لی تقریبا تب   کونگفو  هم تمام شد و حتی چینی‌ها وقتی می‌خواستند این رشته را بین المللی و جهانی کنند نام آنرا ووشو گذاشتند.

یا همین کشتی کچ یا همان کشتی کج خودمان که نوعی کشتی اروپایی بود که به آن Catch wrestling می‌گفتند و اگر چه بعدها تغییر نام پیدا کرد و به Professional wrestling تبدیل شد ولی کماکان ایرانیان به آن کشتی کج می‌گفتند چرا که تلفظش راحت‌تر بود، لذا از اوایل  دهه هشتاد میلادی بود که تب کشتی کج جهانی شد و حتی کشورمان را فرا می‌گرفت بطوریکه وقتی بین چند نفر ورزشکار می‌نشتید طرف یواشکی در گوشت می‌گفت داداش حواست باشه فلانی که اینجا نشسته کشتی کج کاره‌ها یعنی حواست باشه… و این ورزش همچون کونگفو در داخل کشور فعالیتش ممنوع و اساتید در سالن‌های زیر زمینی به آموزش علاقه مندان این رشته‌ها می‌پرداختند ولی وقتی در ادامه به ماهیت واقعی و بی‌خطر بودن این رشته‌ها پی بردند و دیدیند بیشتر تبلیغات است تا واقعیت آرام آرام محدویت‌ها برداشته شده و اگر چه در ابتدا علاقه مندان کونگفو  و کشتی کج کار زیاد بود ولی در کمتر از ۱۰ سال علنا خیلی از باشگاه‌ها ورزش دیگر رشته‌ای بنام گونگفو و کشتی کج نداشته‌اند چون دیگر طرفداری نداشت و هیجاناتش در حد همان فیلم‌های هالیوودی باقی ماند و اگر چه در عرصه داخلی و بین المللی هنوز این دو رشته فعالیت دارند ولی دیگر آن شدت و حدت سابق را ندارد.

الان هم چند سالی هست که با پدیده  جدیدی به نام‌ام ام‌ای ربرو هستیم و تب این رشته رزمی چنان در جامعه جهانی به دلیل بعد حرفه‌ای و بنگاه‌های شرط بندی و کارتل‌های مختلف قانونی و غیر قانونیشن داغ است که حتی قهرمانان بزرگ جهان را در رشته‌های مختلف به کام خود بلعیده است و جزو رشته‌های پرطرفدار در بین جوانان تبدیل شده است بطورییه حتی بیلبوردهای تبلیغاتی آموزش اختصاصی‌ام ام‌ای همچون سرآغاز کونگفو و  کشتی کج سر در بسیاری از بازشگاه‌ها  و حتی نقاط بالا شهر را نیز پر کرده است.

در واقع درآمدهای میلیاردی این رشته رزمی باعث شده تا سازمان‌های مختلف جهانی از سوی کشورهای اروپایی و آسیایی تشکیل و ضمن جذب قهرمانان رشته‌های مختلف جهان و عقد قرارداد با آنها بتوانند با رجز خانی‌های نمایشی و با دست به سینه زدن و داد و فریاد و عربده الکی کشیدنهایشان قبل از شروع مسابقه تب این مسابقات را داغ کنند و چه بسیار مسابقات مختلفی را که نامش را  حتی مسابقه قرن گذاشتند و پای سیاسون و چهره‌های مشهور و سلبریتهای جهان را بعنوان تماشاچی با دادن دلار به سالن کشیدند تا نشان دهند این  رشته چقدر طرفدار دارد در حالیکه خوب می‌دانیم چنین نیست طرفدارن خودش را دارد ولی نه اینجور که نشان می‌دهند.

MAA که همین چند سال قبل وقتی خبرش را می‌گرفتیم ابتدا باید از مسئولین سایت و خبرگزاری کسب تکلیف می‌کردیم تا خبرش کار شود یا نه و حتی با برگزاری نشستهای خبری از خبرنگاران می‌خواستند تا خبر مسابقاتش کار شود حالا کارش به جایی رسیده که همچون مسابقه محمدعلی کلی و جورج فرمن خبرنگاران و جوانان ۴ بامداد از خواب بیدار می‌شوند تا ببینند اینبار برنده این  نبرد شوالیه‌ای کیست رشته‌ای که می‌رود تا آرام آرام حتی رشته‌های اصیل ورزشی همچون را ببلعد و یا شاید هم همچون کونگفو و کشتی کج چه بسا بعد از مدتی و سراریز شدن پول مردم و شرط بندان و سرمایه گذاران به حساب‌های بانکیشان بشود یک رشته معمولی که در این بین اگر چه ممکن است ۳ تا ۴ نفر از فایترهای ما به نام و نانی برسند ولی بدون تردید هزاران نفرجوان خام جویای نام نفله خواهند شد جوانانی که فقط همان چند دقیقه مبارزه داخل قفس را می‌بینند و خبری از سختیهای تمرینات قهرمانان و زدو بندهای پشت پرده این رشته رزمی هزار چهره ندارند.