ورزش دات آنلاین- بیایید برگردیم به هفت بهمن ۱۴۰۰؛ به روزی که تیم ملی ایران با پیروزی یکبرصفر برابر عراق سریعترین صعود تاریخش را به مسابقات جامجهانی رقم زد. آن روز درون دروازه و در ترکیب اصلی تیم ملی، نامی غیر از علیرضا بیرانوند به چشم میخورد؛ امیر عابدزاده. امیر توانسته بود از افت روحی و فنی بیرانوند که بیارتباط با نیمکتنشینی در اروپا نبود استفاده کند و به عنوان دروازهبان اصلی وارد ترکیب تیم دراگان اسکوچیچ شود. همزمان او کلینشیتهایی هم ثبت میکرد که هر کدامش یک فرضیه را قوت میبخشید؛ اینکه شاید در جامجهانی هم از عابدزاده کوچک در ترکیب اصلی تیم ملی استفاده شود. آن روزها اگر کسی این را میگفت یا مینوشت کمتر مخاطبی تعجب میکرد، اما گذر روزگار اصلا بر وفق مراد امیر نبود. او در این حدود ۱۵ ماه، قشنگ از عرش به فرش رسید و در رده ملی و باشگاهی روزگار خیلی سختی پشت سر گذاشت.
بدون یک دقیقه بازی در قطر
افول عابدزاده در تیم ملی از فروردین سال گذشته شروع شد؛ زمانی که او در سئول در ترکیب اصلی تیم ملی مقابل کرهجنوبی قرار گرفت. بازی خاص و سختی بود؛ این طرف ایران صعود کرده، بیانگیزه و پر از مصدوم و محروم را داشتیم و آن طرف کرهای که جانش را میداد تا بالاخره ایران را ببرد و انتقام بگیرد. با همه اینها و حتی مصدومیت شجاع خلیلزاده که کار را بدتر هم کرد، باز مسابقه با تساوی بدون گل پیش میرفت که اشتباه وحشتناک عابدزاده روی شوت از راه دور سون هیونگ مین، همهچیز را به باد داد. او این گل را در بدترین زمان ممکن دریافت کرد؛ در آخرین ثانیههای نیمه اول و درست جایی که شاید اگر تیم ملی با مساوی به رختکن میرفت، اسکوچیچ میتوانست در رختکن تیمش را بازسازی کند. این باخت، تردیدها را در مورد شایستگی مربی کروات برای حضور در جامجهانی دوچندان کرد، برخی بازیکنان علیه او موضع گرفتند و عجیب اینکه امیر هم بینشان بود؛ کسی که در عصر سلطنت بیرانوند، با اعتماد جسورانه اسکوچیچ به ترکیب اصلی رسید، اما پاسخ این اعتماد را با شراکت در شکوائیه اینستاگرامی داد. اسکو رفت، کیروش برگشت و عجیب اینکه او در قطر حتی با وجود مصدومیت بیرانوند هم حاضر نشد یک دقیقه به عابدزاده بازی بدهد. حالا هم که قلعهنویی سرمربی تیم ملی شده، در نخستین فهرستش کلا اسم عابدزاده را خط زد تا شاید فوتبال ملی این گلر ۳۰ ساله در مرز پایان قرار گرفته باشد.
سقوط و تکمیل تراژدی
۱۵ ماه ناخوشایند امیر عابدزاده اما با سقوط غمانگیز پونفرادینا به دسته سوم فوتبال اسپانیا کامل شد. در شرایطی که این تیم در فصل گذشته جزو بالانشینان لیگ دسته دوم بود و حتی شانس حضور در پلیآف صعود به لالیگا را داشت، در این فصل همهچیز خیلی بد پیش رفت و پونفرادینا اغلب اوقات در ردههای پایینی جدول ۲۲ تیمی دست و پا زد. آخرش هم با یک تساوی برابر اوئسکا آن هم در شب غیبت عابدزاده، سقوط یاران او به دسته پایینتر در فاصله دو هفته به پایان فصل قطعی شد. امیر که در این فصل بهطور متناوب نیمکتنشین میشد، ۳۰ بار برای پونفرادینا به میدان رفت و فقط ۹ بار موفق به ثبت کلینشیت شد. ۳۸ گل از ۵۲ گل خورده پونفرادینا را عابدزاده دریافت کرد.
انتهای پیام/