در روزهای اخیر صحبتهای زیادی پیرامون اهداف و آرمانهای رئیس فدراسیون والیبال از سوی سرمربی و شخص داورزنی صورت گرفته است.
ورزش دات آنلاین- ماجرا از جایی شروع شد که بهروز عطایی در اولین اظهارنظرش بعد از نایب قهرمانی در والیبال قهرمانی آسیا با تیم ملی در یک برنامه تلویزیونی به صورت غیرمستقیم به آرمانها و اهداف محمدرضا داورزنی کنایه زد. اینجا بخوانید
در واقع عطایی بدون آن که رئیس را مستقیما خطاب قرار بدهد نشان داد که یکی از مهمترین عوامل فشار به تیم صحبتهای داورزنی در سالهای گذشته مبنی حضور ایران در میا چهار تیم برتر دنیا و دیگر آرمانهای او است. به نظر میرسد عطایی این آرمانها را خیلی منطقی و واقع بینانه نمیداند.
چهار روز بعد از این اظهارنظر او و در نشست فدراسیونهای اعزامی به بازیهای آسیایی در حالی که عطایی سمت چپ داورزنی نشسته بود، رئیس فدراسیون پاسخ صحبتهای سرمربی تیم ملی را داد.
داورزنی گفت: برخی دوستان ایراد میگیرند چرا من قول و وعده میدهم، آرمان تعریف کرده یا هدفگذاری میکنم. مثلا میگویم چرا میخواهیم به جمع ۴ تیم برتر المپیک برویم. به هر ترتیب یکی از استراتژیهای همیشگی فدراسیون والیبال داشتن آرمان و حرکت به سمت آن است!
این «آرمان» داورزنی بعد از هر موفقیت تیم ملی در سالهای اخیر به زبان رئیس میآمد و گویی هیجان نتیجه روی او هم تاثیر داشت وسبب میشد او چنین جملاتی را بر زبان بیاورد.
اگر آرمان داورزنی با منطق و بررسی همراه بود او مقطع فعلی، یعنی دوره نزول را هم در آن پیش بینی میکرد هر چند که او در گذشته و زمانی که ایران را در میان چهار تیم برتر المپیک میدید نشان داده بود که آرمانهایش متر و معیار منطقی ندارد.
ساعاتی بعد از صحبتهای داورزنی تیم ملی والیبال ایران به رده یازدهم رده بندی جهانی سقوط کرد. اینجا بخوانید
انتهای پیام/