ورزش دات آنلاین-کسی تصور نمی کرد ستاره والیبال که در هر بازی ملی بیشترین امتیاز را کسب می کرد و سیل پیشنهادات خارجی به سمتش روانه شدهبود، این فصل را در تیم نظامی پاس گرگان به اجبار طی کند.اسماعیل نژاد معتقد است هیچ کس ذره ای برایش کاری نکرده و این روزهانگران است.گفتگوی او با «ورزش دات آنلاین» را بخوانید.

اوضاع برای ستاره لژیونر از آن درخشش ها در لیگ ملت ها تا حضور اجباری در پاس گرگان چطور می گذرد؟

بعد از آن اتفاق ها در لیگ ملت ها، از بهترین تیم های دنیا پیشنهاد داشتم که اکثرا در جریان اسامی آنها حتی بودند اما متاسفانه هیچکس کاری نکرد، رییس فدراسیون والیبال به من گفت تمرکزم را روی جام جهانی بگذارم و به هیچ چیز فکر نکنم چون تمام کارهایم رادرست خواهد کرد اما متاسفانه هیچ کاری برای من نکرد.نه او بلکه هیچ کس هیچ کاری برای من نکرد.به من گفتند نگران نباش اما چیزیدرست نشد.فقط حرف زدند.وقتی بازی های تیم ملی تمام شد همه یک ماه در استراحت بودند اما من هر روز در فدراسیون بودم چونشغل و آینده ام در خطر بود.حداقل کاری می کردند در تیمی که دوست داشتم و تیم های خوب لیگ ایران بازی می کردم.هر تیمی قطعابهتر از اینجا بود.یک سری حرف ها را متاسفانه نمی شود زد ...باز هم می گویم من همین حالا هم پادگان بروم هم بهتر ازاینجاست...من یک ماه دست به توپ نزدم و به اینجا آمدم، من با شرایط اینجا چطور می توانم ذهن و جسم آماده ای داشته باشم ؟ نکتهجالب این است که انتظار دارند صد خودم را اینجا بگذارند.برای تیمی که به اجبار بازی می کنم و اوضاع این شکلی دارد چطور میتوانم صد خودم را بگذارم ؟ والیبال ورزش ذهنی است و من ذهنم آماده نیست اگر بدنم هم صد که هیچ صد و بیست باشد ذهنم آمادهبازی و حضور در اینجا نیست.فقط امیدوارم اتفاق بدی برای من در این تیم و باشگاه نیافتد.

چه اتفاقی ؟

مثلا مصدوم شوم.باور کنید خودم نگران هستم. هر چقدر هم خودم بخواهم صدردصد توان جسمی ام را بگذارم ناخودآگاه ذهنم یارینمی کند چون مثلا رفیق های خودم را می بینم که آزادانه بازی می کنند.  می دانم که همه این دوران خدمت سربازی را گذراندند اما هیچکس شرایط من را نداشت که از تیم های درجه یک اروپا پیشنهاد داشته باشد اما اجباری به چنین تیمی بیاید.

چرا هیچ راهی باز نشد که مثلا به صورت قرضی از همین تیم پاس گرگان به تیم های بهتر لیگ بروی ؟

کم ترین کاری که می شد در حق من انجام بدهند همین بود.ببینید من از تیم بزرگسالان که والیبال را آغاز نکردم.از تیم های پایه سالهای سال برای من هزینه شد اما حیف از این یک سالی که به باد رفت.همین حالا هم چند تیم لیگ خواهان من هستند اما در نهایت به یکنقطه مشترک می رسند که قانون است و نمی شود کاری کرد.در حالی که اگر واقعا بخواهند کاری بکنند فقط با یک امضا همه چیز میچرخد اما انگار با زورگویی فقط می خواهند بگویند حرف، حرف ما است.آتیشی درست کردند که من در آن بسوزم و زندگی والیبالی امتحت تاثیر قرار بگیرد.

سطح بازی که در تیم ملی داشتی با نزول یک باره در پاس گرگان واقعا تفاوت فاحشی دارد.

سطح فنی و فکری به کنار ...چرا کسی توجه نمی کند که من در 26 سالگی دوران اوج والیبالی ام را پشت سر می گذارم و معلوم نیستهمین سال بعد همین قدر سرحال و آماده باشم یا همان والیبال امسال را ارایه بدهم.

بهروز عطایی سرمربی تیم ملی چه نظری دارد؟

آقای عطایی هم پشت من بود اما ایشان هم در انتهای صحبت ها می گفت که قانون است و      نمی توان کاری کرد.خیلی از بازیکنان همدلداریام می دهند که تا آخر امسال این شرایط تمام می شود.

در پایان دوره سربازی ات حتما ایتالیا انتخاب تو خواهد بود، درست است؟

بله دقیقا.من از بچگی آرزو داشتم در سطح یک والیبال دنیا و لیگ ایتالیا بازی کنم.می خواهم حتما به هدفم برسم.همین حالا هم با چندایجنت در ارتباط هستم و آنها مرتب جویای حالم هستند.به هر حال من هم گفته بودم که تا آخر امسال درگیری خدمت سربازی هستم وان شالله از سال جدید آماده حضور در خارج از ایران خواهم بود.همه چیز آماده است تا بعد از اسفند لژیونر شوم.

درست است که تیم پاس گرگان در سطح پایین لیگ والیبال است و برای تو گزینه اصلا مناسبی نیست اما می توانی تمرینانت را حداقلادامه بدهی.

اینجا نه پولی در میان است و نه تمرین خوبی.وقتی یک فرد نظامی که سابقه والیبالی ندارد، سرمربی شده دیگر چه انتظاری باید داشت؟ این تیم و باشگاه سیستم درستی هم ندارد.من حرف هایم را زده ام و گوش شنوایی نبوده بنابراین به این نتیجه رسیدم و فقط خودمهستم و خودم پس باید این دوره را تمام کنم و به هدفم برسم چون هیچ کس حتی ذره ای هم به من کمک نکرده است.

درباره شرایط لیگ چه نظری داری ؟

سطح رقابت ها به گونه ای است که نمی توان پیش بینی کرد کدام تیم قهرمان می شود و بازیکنان پخش شدند.بعضی تیم ها واقعا خوبهستند اما پارسال هم سپاهان خیلی خوب بود ولی در نهایت شهداب یزد قهرمان شد.

سی تصور نمی کرد ستاره والیبال که در هر بازی ملی بیشترین امتیاز را کسب می کرد و سیل پیشنهادات خارجی به سمتش روانه شدهبود، این فصل را در تیم نظامی پاس گرگان به اجبار طی کند.اسماعیل نژاد معتقد است هیچ کس ذره ای برایش کاری نکرده و این روزهانگران است.گفتگوی او با «ورزش دات آنلاین» را بخوانید.

اوضاع برای ستاره لژیونر از آن درخشش ها در لیگ ملت ها تا حضور اجباری در پاس گرگان چطور می گذرد؟

بعد از آن اتفاق ها در لیگ ملت ها، از بهترین تیم های دنیا پیشنهاد داشتم که اکثرا در جریان اسامی آنها حتی بودند اما متاسفانه هیچکس کاری نکرد، رییس فدراسیون والیبال به من گفت تمرکزم را روی جام جهانی بگذارم و به هیچ چیز فکر نکنم چون تمام کارهایم رادرست خواهد کرد اما متاسفانه هیچ کاری برای من نکرد.نه او بلکه هیچ کس هیچ کاری برای من نکرد.به من گفتند نگران نباش اما چیزیدرست نشد.فقط حرف زدند.وقتی بازی های تیم ملی تمام شد همه یک ماه در استراحت بودند اما من هر روز در فدراسیون بودم چونشغل و آینده ام در خطر بود.حداقل کاری می کردند در تیمی که دوست داشتم و تیم های خوب لیگ ایران بازی می کردم.هر تیمی قطعابهتر از اینجا بود.یک سری حرف ها را متاسفانه نمی شود زد ...باز هم می گویم من همین حالا هم پادگان بروم هم بهتر ازاینجاست...من یک ماه دست به توپ نزدم و به اینجا آمدم، من با شرایط اینجا چطور می توانم ذهن و جسم آماده ای داشته باشم ؟ نکتهجالب این است که انتظار دارند صد خودم را اینجا بگذارند.برای تیمی که به اجبار بازی می کنم و اوضاع این شکلی دارد چطور میتوانم صد خودم را بگذارم ؟ والیبال ورزش ذهنی است و من ذهنم آماده نیست اگر بدنم هم صد که هیچ صد و بیست باشد ذهنم آمادهبازی و حضور در اینجا نیست.فقط امیدوارم اتفاق بدی برای من در این تیم و باشگاه نیافتد.

چه اتفاقی ؟

مثلا مصدوم شوم.باور کنید خودم نگران هستم. هر چقدر هم خودم بخواهم صدردصد توان جسمی ام را بگذارم ناخودآگاه ذهنم یارینمی کند چون مثلا رفیق های خودم را می بینم که آزادانه بازی می کنند.می دانم که همه این دوران خدمت سربازی را گذراندند اما هیچکس شرایط من را نداشت که از تیم های درجه یک اروپا پیشنهاد داشته باشد اما اجباری به چنین تیمی بیاید.

چرا هیچ راهی باز نشد که مثلا به صورت قرضی از همین تیم پاس گرگان به تیم های بهتر لیگ بروی ؟

کم ترین کاری که می شد در حق من انجام بدهند همین بود.ببینید من از تیم بزرگسالان که والیبال را آغاز نکردم.از تیم های پایه سالهای سال برای من هزینه شد اما حیف از این یک سالی که به باد رفت.همین حالا هم چند تیم لیگ خواهان من هستند اما در نهایت به یکنقطه مشترک می رسند که قانون است و نمی شود کاری کرد.در حالی که اگر واقعا بخواهند کاری بکنند فقط با یک امضا همه چیز میچرخد اما انگار با زورگویی فقط می خواهند بگویند حرف، حرف ما است.آتیشی درست کردند که من در آن بسوزم و زندگی والیبالی امتحت تاثیر قرار بگیرد.

سطح بازی که در تیم ملی داشتی با نزول یک باره در پاس گرگان واقعا تفاوت فاحشی دارد.

سطح فنی و فکری به کنار ...چرا کسی توجه نمی کند که من در 26 سالگی دوران اوج والیبالی ام را پشت سر می گذارم و معلوم نیستهمین سال بعد همین قدر سرحال و آماده باشم یا همان والیبال امسال را ارایه بدهم.

بهروز عطایی سرمربی تیم ملی چه نظری دارد؟

آقای عطایی هم پشت من بود اما ایشان هم در انتهای صحبت ها می گفت که قانون است و نمی توان کاری کرد.خیلی از بازیکنان همدلداری ام می دهند که تا آخر امسال این شرایط تمام می شود.

در پایان دوره سربازی ات حتما ایتالیا انتخاب تو خواهد بود، درست است؟

بله دقیقا.من از بچگی آرزو داشتم در سطح یک والیبال دنیا و لیگ ایتالیا بازی کنم.می خواهم حتما به هدفم برسم.همین حالا هم با چندایجنت در ارتباط هستم و آنها مرتب جویای حالم هستند.به هر حال من هم گفته بودم که تا آخر امسال درگیری خدمت سربازی هستم وان شالله از سال جدید آماده حضور در خارج از ایران خواهم بود.همه چیز آماده است تا بعد از اسفند لژیونر شوم.

درست است که تیم پاس گرگان در سطح پایین لیگ والیبال است و برای تو گزینه اصلا مناسبی نیست اما می توانی تمرینانت را حداقلادامه بدهی.

اینجا نه پولی در میان است و نه تمرین خوبی.وقتی یک فرد نظامی که سابقه والیبالی ندارد، سرمربی شده دیگر چه انتظاری باید داشت؟ این تیم و باشگاه سیستم درستی هم ندارد.من حرف هایم را زده ام و گوش شنوایی نبوده بنابراین به این نتیجه رسیدم و فقط خودمهستم و خودم پس باید این دوره را تمام کنم و به هدفم برسم چون هیچ کس حتی ذره ای هم به من کمک نکرده است.

درباره شرایط لیگ چه نظری داری ؟

سطح رقابت ها به گونه ای است که نمی توان پیش بینی کرد کدام تیم قهرمان می شود و بازیکنان پخش شدند.بعضی تیم ها واقعا خوبهستند اما پارسال هم سپاهان خیلی خوب بود ولی در نهایت شهداب یزد قهرمان شد.