ورزش دات آنلاین- این روزها بازیکنان نوجوان و جوان برای دیده شدن کار دشواری پیش روی خود ندارند؛ حتی اگر استعدادیابهای تیمهای بزرگ، بهترین استعدادها را در مسابقات باشگاهی رده‌های پایه نبینند، قطعا در جام جهانی نوجوانان یا جوانان دیگر کسی از دید آنها بیرون نمانده و به سرعت جذب باشگاههای بزرگ می‌شود. اما زمانی بود که ستارگان نوجوان و جوان برای این که مورد توجه مردم، رسانه‌ها و باشگاههای بزرگ قرار گیرند، تنها می‌توانستند در جام جهانی بزرگسالان خودی نشان دهند، همان طور که آماریولدو برای درخشش در جام جهانی تا ۲۳ سالگی انتظار کشید.  

آماریولدو  متولد ۲۹ ژوئن ۱۹۳۹ در کامپوس واقع در ریودوژانیرو کشوربرزیل بود. مهاجم چپ لاغراندام و نحیف برزیل فوتبال را از  باشگاه گوتیاکاز درسال ۱۹۵۷ آغاز کرد و پس ازآن پیراهن تیمهای فلامنگو، بوتافوگو و واسکوداگاما را به تن کرد. او برخلاف ظاهرش، بدنی قوی داشت وهمین امر سبب شد تا سرانجام پیراهن تیم ملّی را به تن کند. در جام‌جهانی ۱۹۶۲ در که ۱۹۶۲ برزیل تلاش می‌کرد برای دومین بار قهرمان جام جهانی شود، او ذخیره پله بود و کسی امیدی به بازی کردن وی نداشت امّا پای پله دردومین بازی شکست تا آماریولدوی ۲۱ سال به مهاجم اصلی تیم بدل شود. آماریولدو درباره مصدومیت پله و مهیا شدن شرایط بازی‌اش در آن جام چنین می‌گوید:

من جایگزین کسی بودم که هرگز نمی‌توانست جایش را بگیرد. زیرا پله، پله است. در آن لحظات چشم کل برزیلی‌ها به من بود. در برزیل همه گریه می‌کردند. اما پله به شانه‌ام زد و گفت: برو پسر! بازی خودت را بکن. می‌بینی که همه چیز خوب پیش خواهد رفت.  

او وارد ترکیب اصلی بازی با اسپانیا شد؛ دیداری که اسپانیا ابتدا پیش افتاد. ولی آماریولدو با دو گل خود به اسپانیا، شکست را به پیروزی (۲-۱) بدل ساخت و موجب صعود برزیل شد. درباره آن روز، آماریولدو این گونه یاد می‌کند:

بعد از شروع بازی کم کم آدرنالین ترشح می‌شود و به همان نسبت حس مسوولیت پذیری بالا می‌رود. نیمه دوم دو بار گلزنی کردم و  در کمال تعجب مردم برزیل، پیروزی ما با گلهایی که من زدم اتفاق افتاد. به این ترتیب آنها جایی در قلب خود، برای من باز کردند. رویای من هم به حقیقت پیوسته بود 

در فینال هم برزیل در دقیقه ۱۵ گل اول بازی را دریافت کرد؛ چکسلواکی در همان دقایق نخست مسابقه شوک بزرگی به حریف قدرتمند خود وارد ساخت. ژوزف ماساپوست زننده آن گل بعدها درباره این گل گفت:

گلزنی در فینال جام جهانی چنان احساس زیبایی بود که هرگز آن را فراموش نمی‌کنم. اما آن برای ما یک زنگ خطر بود و قبل از این که بتوانم شادی‌ام را با بقیه تقسیم کنم، آنها گل مساوی را زدند و شادی من خراب شد.

پدیده برزیل در فینال نیز بلافاصله پس از گل اول چکسلواکی، از اشتباه دروازه‌بان حریف سود برد و از زاویه‌ای بسته گل تساوی را وارد دروازه رقیب نمود و در دقیقه ۱۷، زمینه‌ساز پیروزی (۳-۱) وقهرمانی تیمش شد. آماریولدو گل تساوی بخش خود را چنین شرح می‌دهد:

گلی که من زدم، خیال‌مان را راحت کرد؛ مثل یک چاقو بود که در گلو گیر کرده باشد. در یک لحظه کار آنها را ساختم!

آماریولدو عامل اصلی گل دوم برزیل هم بود. زیتو هم تیمی او درباره ضربه سری که در نیمه دوم وارد دروازه چکها کرد، توضیح می‌دهد:  

گل اول‌مان که زده شد، می‌گفتم بچه‌ها! بازی تازه برای ما شروع شده است. در نیمه دوم هم وقتی داشتم به سمت دروازه می‌دویدم، فریاد می‌زدم آماریولدو، آماریولدو! وقتی رسیدم، او توپ را به من پاس داد. توپ مستقیم به من رسید؛ یک حس بی‌نظیر بود.  

 آماریولدو تا سال ۱۹۶۶ برای تیم ملّی کشورش به میدان رفت و در ۲۲ بازی، ۷ گل برای این تیم به ثمر رساند. دلیل این تعداد کم بازی ملّی، سفر وی به ایتالیا بود. تیم میلان پس از قهرمانی در جام باشگاههای اروپا (۱۹۶۳) آماریولدو را به استخدام خود درآورد و بدین ترتیب او برای همیشه از باشگاههای برزیل رفت. او با میلان درسال ۱۹۶۷ فاتح جام‌حذفی و یک فصل بعد قهرمان لیگ ایتالیا شد. پس از کسب نهمین قهرمانی میلان در لیگ، آماریلود به فیورنتینا پیوست و اسکودتو (۱۹۶۹) را با این تیم تصاحب کرد. آن‌گاه به رم رفت و در سال ۱۹۷۴ با پیراهن این تیم از فوتبال کناره گرفت پس از آن وی مدتی هم مربی جوانان فیورنتینا بود. آخرین پست وی مربیگری باشگاه آمه ریکا در سال ۲۰۰۸ بود. سه سال بعد اعلام کرد که سرطان گرفته است؛ اما پس از گذشت ۹ ماه خبر از غلبه خود بر این بیماری داد.

انتهای پیام/