لوییز انریکه در آستانه امضای قرارداد با پاری‌سن ژرمن قرار دارد.
ورزش دات آنلاین- رسیدن به قهرمانی اروپا، در چند سال اخیر رویایی دست‌نیافتنی برای مدیران پاری‌سن ژرمن و قطری‌ها بود. آن‌ها برای کسب نخستین قهرمانی‌شان در لیگ قهرمانان اروپا، هر راهی را امتحان کردند. بهترین بازیکنان جهان را جذب کردند و سرمربیان متفاوت با ایده‌های تاکتیکی را آزمودند، اما هیچکدام تاثیری نداشت. از رولان بلان و اونای امری و توماس توخل گرفته تا مائوریتسیو پوچتینو و کریستوفر گالتیه. توخل آن‌ها را تا دیدار نهایی هم رساند، اما در گام آخر تسلیم بایرن مونیخ شدند.
حالا انگار نوبت به لوییز انریکه رسیده. یکی از معدود مربیانی که موفق به کسب سه‌گانه شده و کارنامه پرافتخاری دارد. در این مطلب قصد داریم نقاط ضعف و قوت این سرمربی را بررسی کنیم.
نقاط قوت
شاید اصلی‌ترین نقطه قوت لوییز انریکه، روحیه و ذهنیت برنده او باشد. لوچو توانایی این را دارد که یک تیم حرفه‌ای استاندارد بسازد که توانایی رقابت با هر تیمی در هر سطحی را داشته باشد. زمانی که سکان هدایت بارسلونا را بر عهده داشت، بازیکنان این تیم در بهترین فرم خود قرار داشتند و همگی جنگنده‌تر از همیشه ظاهر می‌شدند. آن‌ها در هر مسابقه تشنه پیروزی بودند و این موضوع را می‌شد از سبک بازی‌شان فهمید.
این ذهنیت برنده، در دیدار معروف بارسا و پاری‌سن ژرمن در دور برگشت مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان به خوبی نشان داده شد. در حالی که کاتالان‌ها در دیدار رفت با ۴ گل از حریف پاریسی شکست خورده بودند، موفق شدند در خانه با ۶ گل به بازی برگردند و راهی مرحله بعدی شوند. انریکه این روحیه را در کنفرانس مطبوعاتی پیش از مسابقه هم نشان داد؛ جایی که خطاب به خبرنگاران گفت: «اگر آن‌ها توانستند ۴ گل بزنند، پس ما هم می‌توانیم ۶ گل بزنیم! »
دیگر نکته مثبت لوییز انریکه، تفکرات تاکتیکی او است. تیم‌های انریکه همواره با برنامه وارد زمین می‌شوند و تاکتیک‌های او به خوبی در زمین پیاده می‌شود. او در حالی که به فلسفه بارسلونا و فوتبال مالکانه وفادار است، اما در گذشته شاهد بودیم که تیم‌های انریکه در مواقعی از راه‌های دیگر مثل ضدحمله هم گلزنی می‌کنند؛ این نشان می‌دهد که او از نظر تاکتیکی انعطاف‌پذیری خوبی دارد.
نقاط ضعف
انریکه هرچقدر از نظر تاکتیکی انعطاف‌پذیر و پر از ایده‌های مختلف است، اما در برخورد با بازیکنان چندان کوتاه بیا نیست و اگر به کسی اعتقاد نداشته باشد، هرگز از او استفاده نمی‌کند. اتفاقی که در طول این سال‌ها معمولا باعث شده تیمش آسیب ببیند. نمونه اول این اتفاق، درگیری‌اش با جوردی آلبا در بارسلونا بود. او آلبا را در اوج دوران فوتبالش نیمکت‌نشین کرد تا ثابت کند رییس است و حرف آخر را در رختکن می‌زند. هرچند گاهی اوقات این رفتار با بازیکنان لازم است، اما انریکه در این مورد کمی زیاده‌روی می‌کند و به اصطلاح از آن طرف بوم می‌افتد.
در دوران حضورش در تیم ملی اسپانیا هم این اتفاق با سرخیو راموس افتاد. او برای یورو، راموس را به تیم ملی دعوت نکرد و مورد انتقادات زیادی قرار گرفت و زمانی که نام او را در لیست تیم ملی برای جام جهانی قرار نداد، حملات به انریکه بیشتر از گذشته شد و اردوی لاروخا تحت تاثیر انتقادات رسانه‌های اسپانیایی قرار گرفت؛ تا جایی که عده‌ای ناکامی تیم ملی در قطر را ناشی از لج‌بازی انریکه با راموس و چند رئالی دیگر می‌دانستند.
از دیگر نقاط ضعف این سرمربی، خریدهای ناموفق است. او در دوران حضورش در بارسلونا با خرید بازیکنانی همچون داگلاس، الکس ویدال، آردا توران، آندره گومز و ژرمی متیو، ترکیب بارسلونا را پر از بازیکنان بلا استفاده کرد و در نهایت دودش هم در چشم خودش رفت.
حالا باید دید عملکرد لوییز انریکه در پاری‌سن ژرمن چگونه خواهد بود، تیمی که در برابرش تاریخی‌ترین کامبک لیگ قهرمانان را ثبت کرد.
انتهای پیام/