ورزش دات آنلاین- «این یک رؤیا بود. رؤیایی که به واقعیت تبدیل شد. راستش را بخواهید، هیچ‌گاه انتظار چنین چیزی را نداشتیم ولی ما بازیکنان همیشه به خودمان اعتماد و به تیممان باور داشتیم و کلّ تیم برای افتخار کشورمان مراکش بازی می‌کرد. فوتبال مراکش به چنین افتخارهایی نیاز دارد. خوشحالم زیرا مردم مراکش خوشحال شدند؛ تمام بازیکنان راجا چنین حسی داشتند. ما در جام جهانی باشگاهها با جان و دل بازی کردیم. این بازیها تجربه‌ای بی‌نظیر برای ما بود. موفقیتی بسیار بزرگ برای راجا کازابلانکا که هم برای باشگاه و هم برای کل فوتبال مراکش، عامل انگیزشی بزرگی محسوب شد تا در آینده، موفقیت‌های بیشتری کسب کنند. تلاش همه ما بر این است که سطح فوتبال مراکش را ارتقاء بخشیم. تیم راجا کازابلانکا در تورنمنت جام جهانی باشگاهی که اواخر سال میلادی ۲۰۱۳ برگزار شد، شگفتی ساز بود.  

اولین تجربه میزبانی جام جهانی باشگاهها در سال ۲۰۱۳   برای مراکشی‌ها فرصتی بود تا به دنیا نشان دهند که تا چه اندازه عاشق فوتبال هستند. استادیوم‌های اغادیر و مراکش در تمام بازیها پر از تماشاگر بود و در سراسر کشور، صحنه‌هایی فراموش نشدنی خلق شد. یکی از دلایل عمده شادی مراکشی‌ها، نمایش خوب نماینده کشورشان راجا کازابلانکا بود. از قهرمان لیگ مراکش – که میزبان تورنمنت بود – انتظار چندانی نمی‌رفت و کسی گمان نمی‌کرد که آنها بتوانند در برابر قهرمانان قاره‌های دیگر، شانس زیادی داشته باشند. ولی ماجرا طور دیگری رقم خورد. راجا پس از پیروزی نزدیک بر اوکلندسیتی (قهرمان اقیانوسیه)، در مسابقه بعدی خود، بهتر ظاهر شد و توانست در مرحله یک چهارم نهایی مونتوری مکزیک را شکست دهد.

گل پیروزی بخش راجا در وقت اضافه، سراسر کشور را غرق در شادی کرد. هواداران راجا پس از آن از اغادیر به شهر مراکش رفتند. بسیاری گمان می‌کردند که ماجراجویی راجا در این شهر به پایان خواهد رسید. زیرا اتلتیکو مینیروی رونالدینیو قهرمان کوپالیبرتادورس در مرحله نیمه نهایی رقابت‌ها، منتظر رؤیارویی با راجا بود. امّا باشگاه کازابلانکایی برخلاف تمامی پیش‌بینی‌ها بر حریف پیروز شد و با سه گل نیمه دوم خود، به فینال رسید.

راجا دومین تیم آفریقایی بود که به فینال بازیها راه یافته بود. فضای استادیوم شبیه به فضای یک بازی ملّی بود و هواداران مراکشی برای حمایت از راجا از گوشه و کنار کشور با هم متحد شدند. البته راجا در نهایت نتوانست از سد باشگاه بزرگ آلمانی (بایرن) عبور کند. امّا شکست (۲–۰) نشان داد که بازی فینال کاملاً یکطرفه نبوده است.

محسن ایژور بازیکن راجا توپ برنز تورنمنت را از آنِ خود کرد و با به ثمررساندن دو گل بسیار مهم، به طور مشترک آقای گل رقابتها شد. یکی از دو گل او در مرحله نیمه نهایی در مقابل اتلتیکو مینیرو به ثمر رسید.  

ایژور درباره آن بازیها به یاد می‌آورد:

«همان زمان که باید به عنوان نماینده کشورمان در بازیها حضور می‌یافتیم، گفتم که دلم نمی‌خواهد در این بازیها فقط به عنوان یک تیم معمولی شرکت کنیم. گفتم باید تا جایی که می‌توانیم سعی کنیم به مراحل بالاتر برسیم که البته در نهایت، همین اتفاق هم رخ داد. رسیدن ما به فینال، موفقیت بی‌نظیری بود. همچنین هواداران نیز فوق‌العاده بودند. طبیعتاً امیدوار بودیم بتوانیم جام را در مراکش نگه داریم؛ ولی در فینال، باید با تیم بزرگی چون بایرن مونیخ بازی می‌کردیم و در نهایت، موفق نشدیم و باختیم. ولی در آن بازی هم با افتخار شکست خوردیم. هواداران راضی بودند و تمام مردم مراکش هم به موفقیت ما افتخار می‌کردند. »

ایژور از فراموش نشدنی‌ترین لحظه بازیها نیز چنین یاد می‌کند:

«وقتی به مرحله نیمه نهایی رسیدیم، همه می‌گفتند از آن مرحله بالاتر نمی‌توانیم برویم. ولی ما در نهایت، یک شگفتی بزرگ خلق کردیم. ما تیمی از برزیل را شکست دادیم که رونالدینیو یکی از بهترین‌های دنیا را در ترکیب خود می‌دید. ما واقعاً حاکم میدان بودیم و با اقتدار پیروز شدیم آن پیروزی را هیچ‌گاه فراموش نخواهم کرد. »

صلاح‌الدین بصیر ملّی‌پوش سابق مراکش، مدیر سازمان فوتبال باشگاه راجا نیز پس از نایب قهرمانی راجا گفت:  

این موفقیتی تاریخی برای باشگاه راجاست. ما به اولین تیم عربی تبدیل شدیم که در فینال جام جهانی باشگاهها حضور داشته است. این موفقیت، نتیجه تلاش بازیکنان ما بود. هر چند نتوانستیم در فینال برنده شویم ولی به خاطر رسیدن به فینال، خدا را شکر می‌کردیم. این برای فوتبال مراکش، موفقیتی بزرگ بود. امیدوار بودیم با درس گرفتن از حضور موفق این تورنمنت، در آینده بتوانیم موفقیت‌های بیشتری نصیب مراکش سازیم.

با این حال نه راجا و نه دیگر تیمهای آفریقایی از آن زمان نتوانستند به فینال رقابتها صعود کنند؛ در حالی که تاکنون سه تیم آسیایی راهی فینال این مسابقات شده‌اند.  

انتهای پیام/