ورزش دات آنلاین- ادی ایگان در ۲۶ آوریل ۱۸۹۷ در یک خانواده فقیر آمریکایی در شهر دنوِر متولد شد. سالهای کودکی و نوجوانی او با دشواری سپری شد. در شرایطی که حتی هزینه‌های رفتن او به مدرسه نیز برای او و خانواده‌اش سخت بود، اما ادی مصمم بود که یک مدرسه را به پایان رسانده، وارد دانشگاه شود و در رشته حقوق درس بخواند.

مشت زنی و لوژ سواری

هرچند رسیدن به این رویاها دشوار بود، اما ایگان کوچک مصمم بود. در همان حال ورزش را نیز به صورت جدی دنبال می‌کرد. زمانی که هوا گرم بود، به مشت زنی مشغول می‌شد و در زمستان‌ها که فعالیت‌های بوکس کمتر بود، به شکلی جدی به ورزشهای زمستانی و لوژسواری می‌پرداخت.  

رسیدن به بخشی از رویاها

سالهای نوجوانی ادی در حال سپری شدن بود که جنگ جهانی اول آغاز شد. در طول چهار سال جنگ جهانی اول، بسیاری از رویاها فراموش شد و بسیاری از قهرمانان ورزش را کنار گذاشتند اما ادی در این مدت از دبیرستان فارغ التحصیل شد و وارد دانشگاه معتبر یِیل شد. حالا او به بخشی از رویاهای خود دست یافته بود.

نخستین افتخارات در مشت زنی

اما قرار نبود که ادی ایگان تنها در رشته حقوق به موفقیت دست پیدا کند. او در بوکس نیز نام آور شده بود و تنها یک سال بعد از پایان جنگ جهانی و در سال ۱۹۱۹ قهرمان مسابقات بوکس اتحادیه ورزشکاران آماتور کشور خود شد. در همان سال مسابقات بوکس آماتور بریتانیا نیز در حال به پایان رسید که ایگان یک طلا نیز در این رقابتها کسب کرد و   اولین آمریکایی لقب گرفت که در مسابقات بوکس آماتوری بریتانیا مدال طلا را تصاحب کرده است.

قهرمانی در بوکس المپیک

در سال ۱۹۲۰ المپیک از سر گرفته شد و بوکس نیز در هشت وزن برگزار شد. بوکسور ۲۳ ساله آمریکایی نیز یکی از اعضای تیم ملی کشورش بود و در وزن هفتم در حالی در المپیک شرکت کرد که ۱۰ مشت زن دیگر نیز آماده بودند تا مدال طلای این وزن را از آن خود کنند. اما ایگان با برتری مقابل رقبای آفریقای جنوبی و بریتانیا به فینال رسید و با شکست سوره سووسدال نروژی مدال طلای المپیک را از آن خود ساخت. حالا او در بوکس نیز به بالاترین سطح رسیده بود.

یک حقوقدان در المپیک

پس از قهرمانی در المپیک، موفقیت‌های ایگان در تحصیل ادامه یافت. او در دانشکده حقوق در هاروارد و دانشگاه آکسفورد به تحصیل خود ادامه داد و تبدیل به یک حقوقدان شد. ایگان در سال ۱۹۲۴ در المپیک پاریس نیز شرکت کرد اما در دور اول شکست خورد و از رقابت‌ها کنار رفت. به نظر می‌آمد که دوران قهرمانی‌های او به پایان رسیده است.

شرکت در المپیک زمستانی

هرچند ایگان ناچار بود بوکس را کنار بگذارد اما ارتباط او با ورزش قطع نشد. او حالا در اوقات فراغت خود خیلی جدی‌تر به لوژسواری مشغول بود. در سال ۱۹۳۲ المپیک زمستانی در لِیک پلِیسید ایالات متحده برگزار می‌شد و او این بار یکی از اعضای تیم لوژ سواری چهار نفره کشور خود در المپیک بود.

دومین طلا در ۳۵ سالگی

تا آن زمان چند ورزشکار هم در المپیک تابستانی و هم در المپیک زمستانی حضور یافته بودند؛ اما ایگان آمده بود تا کاری بی‌همتا انجام دهد، کاری که هیچ یکی از ورزشکاران تا آن زمان موفق به انجامش نشده بودند.  

این بار مرد ۳۵ ساله یکی از اعضای تیمی بود که بیلی فیسکه لوژسوار معروف در جلوی آن قرار داشت. تیم چهارنفره بیلی‌فیسکه این مسابقه را با اختلاف دوثانیه نسبت به تیم دوم برنده شد و ایگان به دومین طلای المپیکی خود دست یافت.  

اولین نفر از پنج نفر

به این ترتیب ایگان به اولین ورزشکاری تبدیل شد که هم قهرمان المپیک زمستانی شده است و هم مدال طلای المپیک زمستانی را از آن خود ساخته است. افتخاری که بعد از او نیز تنها چهار ورزشکار دیگر موفق به تکرار آن شدند.  

ایگان در دوران جنگ جهانی دوم وارد ارتش کشور خود شد و به درجه سرهنگی رسید. پایان کار این حقوقدان قهرمان در ۱۴ ژوئن ۱۹۶۷ در هفتاد سالگی بود.

انتهای پیام/